Oktober is de oogstmaand voor appels en peren. Alle telers zijn druk in de weer geweest hun vruchten te plukken, zoete vruchten die door de lage prijzen nu extra zuur zijn.

Het is allemaal de schuld van Poetin, die een boycot voor Europees fruit heeft ingesteld, nadat Europa Rusland al het vuur aan de schenen heeft gelegd vanwege de annexatie van de Krim, de invallen in Oekraïne en nog zo wat oorlogszuchtige “plaagstootjes”.

Het stond in de krant: “Voedselbanken overstelpt met appels”. De Russische boycot zorgt voor een fruitberg. En dat heeft meteen zijn invloed op de prijzen bij ons. In de winkels zijn appels voor een appel en een ei te koop. De supermarkten stunten om de gunst van de klant.

Ik hoor het vaak van een buurman, die zijn hele leven tuinder in het Westland is geweest. Ze leven met de prijzen die op de veiling gemaakt worden. “De aubergines deden vorige week op de veiling nog 1,80 en nu ineens 70 Eurocent”, zei hij. Daar gaat je winst. Maanden kweek je producten, maar iedereen doet mee en die producten zijn allemaal rond dezelfde tijd rijp om geplukt te worden. Mijn buurman had zijn laatste aubergines nog net voor de hogere prijs kunnen afzetten, zodat zijn investering dit seizoen er net uit is.

En dan die appels.

Door de slechte prijzen voor de fruittelers zitten ze nu onder de kostprijs en moest de overheid wel ingrijpen. Dat gaat niet zomaar, er werd al weer bijna een commissie opgericht. Er moest natuurlijk overleg in Brussel worden gevoerd eer een Europese opkoopregeling van start mocht gaan. Na het ambtelijk geneuzel, waarbij per land bepaald werd hoeveel procent van de productie uit de markt gehaald mocht worden, kwam er groen licht: gratis appels voor de 35.000 klanten van de voedselbanken. De laatste weken worden dozen vol met fruit aangevoerd, ook bij de voedselbank Maassluis. Op elke doos zit een sticker met de Europese vlag en de tekst: “Voor gratis uitreiking bestemd product”.Met daaronder : Uitvoeringsverordening (EU) nummer zoveel. Alles moet verantwoord worden.

Er heeft weer minstens een ambtenaar een weekloon aan verdiend, veronderstel ik. De cliënten van de voedselbank zijn er wel blij mee. Appels. Kilo’s tegelijk.

Wat kun je er allemaal niet mee doen? Zomaar uit het vuistje eten. Lekker en gezond. In een (fruit)salade verwerken. Appelmoes koken of een appeltaart maken. Voor dat laatste heb je dan weer bakmeel nodig en zo’n taart krijgt natuurlijk niet het blauwe vinkje van gezond voedsel. Heeft u het ook gelezen? Dat blauw met groene vinkje gaat van de producten in de winkels verdwijnen, want het ministerie van Volksgezondheid heeft bepaald dat de missie is mislukt.

Het “gezondere keuze vinkje” is misleidend, want niet alles is even gezond. Daar is weer heel wat over gebrainstormd op het ministerie en nu mag het weer anders.

Een commissie – daar is er weer een- gaat een app ontwikkelen. Geen appel, maar een app voor je Apple, snapt u? “One apple a day keeps the doctor away”, was vroeger zo’n gebruikte uitdrukking, lang voor de laptop was uitgevonden.

Het “appeltje voor de dorst” is natuurlijk ook bekend. Zeker voor de voedselbank cliënten, die al genoeg zure appels hebben moeten doorbijten. Die hun laatste cent al besteed hebben en helemaal niets opzij kunnen leggen voor “als ze dorst krijgen”. Voor hen is die appelberg een welkome aanvulling op het wekelijkse pakket.

Met dank aan Vladimir Appeltje Poetin.

 

Piet van Dijk

Piet van Dijk

Piet van Dijk | PR Voedselbank | Schrijver | Secretaris 'World Ship Society Rotterdam'

3 Reacties

  1. ton
    20 oktober 2016 at 17:00

    T,is zeker herfst? Versombering alom…

  2. B. Scheurwater
    20 oktober 2016 at 15:05

    Zoals altijd is de hardwerkende burger de sigaar, rus of westlander degenen die de regeltjes maken hebben er geen last van.
    Mestwet afgekeurd=Brussel. BKR voor allen= Brussel. We leven onder de terreur van de regeltjes.

  3. Aad Rieken
    20 oktober 2016 at 08:36

    ”Ook ‘Als’ Een Appeltje Voor De Dorst!”

    Bloed,Braad en Broodworst,Grill,Hema en Knakworst,Lever,Ossen en Eendenborst!

    Er was eens ’n varken in Hulshorst,
    die voor geen goud met de bus dorst.
    Dat vond ‘ie maar niets,
    ging liever per fiets,
    want voor je ’t weet ben je Busworst!