Afgelopen week was ik onderweg van Rotterdam naar Maassluis. Zo’n vergadering die ergens rond het middaguur gepland is, net te vroeg om voorheen te lunchen. Wat doe je dan als je rond half 3 terug rijdt naar Maassluis en toch wel trek hebt gekregen? Je neemt de afslag bij Vlaardingen en rijdt rechtstreeks naar de vetschuur met de grote gele M.

Nu ben ik niet zo’n fan van deze club. Als je er een maaltijd nuttigt heb je meestal na een uur alweer trek. Ik heb weleens gelezen dat er sesamzaadjes op de broodjes zitten omdat, wanneer deze in aanraking komen met je gehemelte (en dat doen ze), ze je een gevoel van verzadiging geven. Een kort gevoel, dat dan weer wel.

Een andere reden om er niet frequent aan te leggen is de smaak van de waren. Ook dit keer werd ik weer teleurgesteld. Het broodje kroket maar dan plat, of wat daarvoor moet doorgaan, smaakt vooral naar de saus die er in ruime mate overheen wordt gedaan en dan vooral de smaak van mosterd. Nu ben ik niet vies van mosterd op mijn kroket, heerlijk zelfs. Maar als ik alleen maar mosterd proef en verder eigenlijk niets dan is dit toch erg teleurstellend.

De mayonaise die deze keten aanbiedt is dan weer wel erg lekker. Jammer dat je met 1 portie eigenlijk altijd te weinig saus hebt voor je frietjes. Al met al behoorlijk jammer allemaal. Maar er viel me nog iets op. Ik nam een menuutje (kroketbroodje, friet en cola). Nu hou ik niet zo van cola dus ik vroeg of ik er koffie bij kon krijgen in plaats van cola. Dat kon maar dan moest ik 60 cent extra betalen.

Ik weet niet of u weet hoeveel koffie kost per kopje? Een fractie van wat ik wel als alternatief kon krijgen zonder bij te betalen: een flesje Jus d’orange. En ik maar denken dat ze daar zo commercieel zijn.

Blijft natuurlijk de vraag waarom ik dan toch daar naar binnen stap? Het eten bevalt me maar matig en de sfeer, tsja het is duidelijk geen gezellige lunchroom als monsieur Paul zullen we maar zeggen. Het komt door de ligging, de gehaaide marketing, de bereikbaarheid en het gemak (je hebt je eten meteen nadat je betaald heb).

Gelukkig kan ik vandaag gewoon weer een heerlijke haring halen bij mijn viswinkel, met uitjes of een echte kroket met mosterd waarbij ik dan ook de kroket proef. Of een bruin broodje kaas, het liefst oude. Hou ik de vetschuur met de gele M wel als laatste alternatief als het echt niet anders kan.

Wouter van Heiningen

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

3 Reacties

  1. 28 februari 2014 at 11:50

    Als ik van Rotterdam naar Maassluis rij kom ik niet langs van Ruyven maar de volgende keer rij ik om 😉

  2. Roger
    28 februari 2014 at 11:10

    Wouter toch… Hier vergeet je de allerhartelijkste dames van Van Ruyven, die vorig jaar niet voor niets tot ondernemer van het jaar zijn uitgeroepen. Doe je niet alleen hen maar ook jezelf mee tekort. Een superzaak, op een superlocatie met supersnacks. Helpt elkaar, koopt Maassluis vet niet waar? Enige nadeel aan die zaak: Je komt er te vaak langs, als je de juiste routes rijdt.

  3. 28 februari 2014 at 10:09

    Mij hebben ze dus nooit in hun marketing meegetrokken, hoor. Ik ben er één keer in mijn leven geweest.
    De eerste en gelijk de laatste keer. Die M mag ik dus niet.