Het zal best even schokkend nieuws zijn voor degenen die van niks wisten, maar wij hebben gezinsuitbreiding gehad. Zelf moet ik ook nog wel aan het idee wennen, veel tijd om me voor te bereiden was er namelijk niet. Het gebeurde gewoon, totaal onverwacht. En dan nog dubbel ook. Nu is dat niet helemaal nieuw voor me, ik ben al veertien jaar moeder van een tweeling, maar toch, dat kleine spul opeens weer over de vloer…

De één heeft een flinke kuif, die rechtovereind staat en is het type Stoere Rocker. Hij zou zo voor Elvis kunnen doorgaan (als ie een beetje kon zingen natuurlijk). De ander heeft nog wat meer haar rondom het kopje en zou het als hipster best goed doen. Twee konijnenbroertjes zijn het, wit met grijs, super schattig.

De adoptiekwestie was snel geregeld: ze mochten bij ons komen wonen. Even twijfelde ik toen mijn dochter vroeg of ik konijntjes wilde hebben die wegens omstandigheden niet bij hun baasje konden blijven. Want ja, toch weer een hele verantwoordelijkheid erbij. Maar één blik op de konijnenkinders en ik was verkocht.

Waar láát je die beestjes vervolgens? In de schuur op de boerderij van mijn ouders haalden we een grote knaagdierenkooi onder het stof vandaan, die eerder opvang had geboden aan onze meerkoet Japie (**) . Soms is het best handig om iets te bewaren. Mijn ouders sponsorden hooi en stro en kwamen terug van de dierenspeciaalzaak met een zak konijnenvoer. Zo waren we in elk geval gesettled en konden we rustig op zoek naar een ruim hok voor in de tuin.

Toen was het de beurt aan een zeer belangrijk en tevens nogal delicaat onderdeel, namelijk de namen. Allerlei mogelijkheden passeerden de revue, waarbij er vooral veel eindigden op ‘ie’. Omdat ik sinds mijn jeugd een overdosis aan Flappies en Snuffies voorbij heb horen komen en ik mijn tienjarige dochter een beetje outside the konijnenbox wilde laten denken, stelde ik voor het te zoeken in het genre van onze kattennamen: Fred en Willem. De keus viel uiteindelijk op Kees en Koos. Koos is Elvis, Kees de hipster.

Dus zo gebeurde het dat ik een hele week druk in de weer was met twee konijnenbaby’s en amper tijd had om een column te schrijven. Maar: ik maak het goed. De komende tijd zijn er columns te verwachten als: Kees en Koos op avontuur, Kees en Koos op excursie en Kees en Koos naar de kapper (deel 1 en deel 2). Als ik niet te vaak op konijnenjacht moet tenminste, want Kees en Koos vinden uitbreken een heel leuk spelletje.


 

(**) De belevenissen van Japie:

Column: Knappe kip

Column: Knappe kip (2)

Jacqueline Bouwmeester

Jacqueline Bouwmeester

journalist | schrijver | moeder van vijf | jacquelinebouwmeester.nl | lifewith5.nl

3 Reacties

  1. Aad Rieken
    18 september 2016 at 11:51

    ”Kees Koos Voor Ko & Nijn,
    Leuker Dan Piet & Hein!

    Maar Met Kees & Koos,
    Zijn Ze Blij Niet Boos,

    Beter Dan Gent & Loos!”

  2. 18 september 2016 at 10:06

    Hebben ze zelf ook mee gesnoept met de beschuit met muisjes?

  3. Paulette Elens
    18 september 2016 at 09:27

    Wát een leuke column weer Jacqueline. Lekker vrolijk! Mijn zondagochtend ritueel is weer beloond!