Het zijn altijd de raarste plekken waar je over diepgaande onderwerpen gaat nadenken. In mijn geval is het de Bobbus van Rotterdam naar Maassluis op een vrijdag om 03.30 uur ‘s nachts. Ik ben omringd door nog-maar-net-18-jarigen die compleet van de wereld zijn. Ik kom zelf ook net van een avondje stappen, maar schat dat het niet zo wild was als mijn medereizigers. Mijn gedachte: Wanneer ben ik minder hard gaan feesten tot 06.00 uur ’s ochtends?

Is het een natuurlijk verloop wat je doorstaat, is het een noodoplossing voor je financiën of voel je de drang om je op je werk te storten? Ik denk in mijn geval het laatste, bewust of onbewust. Na een moeizame start na het afstuderen begon het balletje voor mij eindelijk te rollen, het starten van een eigen bedrijf was daar een belangrijke factor in. Deze periode kwam met blijdschap, maar werd gepaard met een enorme druk van presteren en mijzelf bewijzen. Je moet immers opboksen tegen de rest van de wereld, althans zo voelt het wel.

Ik merkte dat ik minder tijd overhield om de leuke dingen te doen in het leven. Vooral uitgaan bleek een hele onderneming te zijn. Het gebrek aan energie deed mij de das om waardoor ik meer en meer afzegde. Mocht het af en toe toch gebeuren dat ik met vrienden een leuke avond beleefde, werd het overschaduwd door schuldgevoel doordat ik de volgende dag niets nuttigs kon doen. Blijkbaar ben ik niet de enige die zich zo voelt, want volgens Dr. Google hebben meer starters last van dit fenomeen en volgens een onderzoek van ArboNed leidt meer dan 32% van de jonge werknemers aan een burn-out als gevolg van stress en druk, een alarmerend hoog aantal en nog steeds groeiend. Helaas maak ook ik het in mijn omgeving van dichtbij mee.

Het is niet zo gek, want de druk die een starter ervaart in de professionele wereld wordt steeds groter. Voordat je serieus genomen wordt moet je het liefst enkele jaren ervaring hebben, waarvan stageplekken natuurlijk niet meetellen, de juiste diploma’s hebben, flexibel zijn, behulpzame contacten onder je sneltoetsen hebben staan en uitblinken in elke eigenschap die zij nodig achtten aangevuld met een zo laag mogelijk tarief. Je wordt als het ware als een citroen compleet uitgeknepen.

Terugkomend op de busreis, ik ben bijna weer terug in Maassluis en besef dat ik nog niet zo lang geleden ook één van die 18-jarigen was, zoals mijn medereizigers. Ik bestempel het maar als andere tijden en andere zorgen. Tegelijkertijd bedenk ik me dat de druk en onzekerheid van een starter iets is waar we allemaal in het verleden tegen aan zijn gelopen of momenteel mee zitten. Nu is de druk van presteren an sich niet erg, maar in deze tijd van een 24-uurs economie, waar de druk op presteren zo hoog is, maatschappelijk wordt geaccepteerd en misschien zelfs wordt geëist, moeten we onszelf en elkaar dan niet aanleren dat de druk op ontspanning minstens zo belangrijk moet zijn? Doen we dit niet, bezwijken we net als die 32%.

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

3 Reacties

  1. Paulette Elens
    15 januari 2017 at 02:22

    Jaren geleden verkocht ik driekwart van mijn order-portfolio. Ik was toen 58. Als zelfstandig ondernemer had ik er bijna 30 jaar opzitten waarbij werkweken van 70 uur geen uitzondering waren. Ik stopte op het hoogtepunt en er barstte een tumult los. Toen ik reageerde met: “Succes moet je niet afmeten met wat je na jaren heb bereikt, maar hetgeen dat je hebt moeten missen om zover te komen.” werd het stil.
    Been there done that! Een dijk van een column Kimberley! Ik ga je volgen!

  2. Hans de Jong.
    13 januari 2017 at 11:56

    Met al mijn studerende en werkende kinderen en kleinkinderen om mij heen,merk ik dat de uitvoering van jouw laatste zin voor hen uiterst belangrijk is en zeker niet meer als druk wordt ervaren,de druk op presteren gaat hen daardoor dikwijls makkelijker af.

  3. 13 januari 2017 at 11:36

    Ik voel de druk ! daarom erg mooi geschreven.