Ik zat een beetje weg te dromen bij het rode verkeerslicht op de kruising van de Zuiddijk en Laan 40-45. Het kruispunt waarbij je linksaf naar de bijna volle begraafplaats gaat en rechts heb je zicht op de molen, die Maassluis al vele eeuwen siert. Ik droomde doordat ik zat te mijmeren over de kritiek die de afgelopen weken richting de gemeentebestuurders ging en indirect naar de groenbeheerders in onze stad. Als er ergens een boom wordt neergehaald, met of zonder herplantingsplicht, dan zijn de berichten via twitter niet van de lucht. Ik vermoed dat er bewoners zijn die het beste voor hebben met het groen in onze stad, maar er zullen ook…ik wilde bijna schrijven notoire zeikerds, maar dat doe ik natuurlijk niet. Ik bedoel die kritisch zijn op alles en zoals ik soms, de achtergrond van de besluiten niet kennen of nauwelijks geneigd zijn de nuance te zoeken in het dagelijks gebeuren.

Op dat kruispunt zie je voor je een bonanza aan bomen en eenzelfde beeld krijg je door de achteruitkijk spiegel. Ik ben er eens rondje voor omgereden. Als je van de bomenbuurt via de Rozenlaan over Laan 40-45 rijdt dan rijdt je door een woud aan lover, langs het spoor richting tunneltje zie links en rechts bomen, niets dan bomen. Dat deze extra onderhoud geven aan het fietspad dat daar ligt nemen we blijkbaar op de koop toe. Je weet dat de wortel van de boom zich door niets en niemand laat tegen houden, zeker niet door asfalt, dit soms tot verdriet van de fietser.

Ik maakte ook even een ommetje, nu op de fiets, over de haven. De berichten over de kaalslag aan deze plek van havenactiviteiten nam bijna exceptionele vormen aan. Het is inderdaad een triest gezicht de bomen die er staan hebben slechts een stam de takken en het lover is verdwenen. Dit lot wacht ook de stam en wortels of blijft dit restje staan en noemen we dit kandelaberen? De kades aan de haven verkeren in een niet florissante staat, wethouder Eitjes krijgt hierover veel kritiek. De bomen zijn een van de mogelijke oorzaken en ik zou de bewoners weleens willen horen als hun huis, door schade aan de kade een metertje verzakt. Ze hadden daar misschien niet geplant moeten worden. Een haven is voor andere zaken.

Zo ook in woonwijken waar we meestal blij zijn met veel groen. Toch zien wekelijks mensen bezig met het wieden van groen. We noemen dat dan onkruid. Onkruid is in feite een plantje dat op de verkeerde plaats groeit. Dit is een subjectief gegeven maar we halen het weg. Zo kan het ook met bomen zijn. Soms groeien ze op de verkeerde plek in de wijk. Ondanks goede bedoelingen van de tuinarchitecten die zich hiermee bezig houden. Toch hebben zij meer oog voor hun eigen ruimtelijk architectonische beleving dan met de beleving van de bewoner dertig jaar later.

Bomen planten is als regeren. Je moet vooruitzien. Ik ben deze week een paar plaatsen tegen gekomen waarbij ik de bewoners groot gelijk geef dat bomen in de weg staan, hoe mooi ze ook zijn.

Maassluis is een mooie redelijke groene stad, maar soms, heel soms staat er een boom in de weg, die realiteitszin moet er ook zijn bij de kritici.

Aad Solleveld

Aad Solleveld

Columnist 2014-2016 | Gemeenteraadslid voor Maassluis Belang | Speaker bij Excelsior Maassluis | gastcolumnist 2018- 2022