Column: De 4 musketiers

De wereldpolitiek wordt op het moment gedomineerd door vier ogenschijnlijk zeer zelfverzekerde mannelijke personen, die geen mogelijkheid onbenut laten om hun onmetelijke ego nog verder uit te vergroten.

Laten we ze ook op deze plek eens wat onder de loep nemen.
In leeftijd variëren ze weliswaar van 34 tot 71, maar hun uitspraken en/of daden zijn van een vergelijkbaar kras karakter. De jongste waarschuwt te pas en te onpas dat hij Amerika weg zal gaan vagen met een nucleaire aanval, terwijl de oudste daad bij het woord voegt door zware bommen op Syrië en Afghanistan te laten gooien. De twee zestigers deinzen er ook niet voor terug om hun machtsinvloeden tot over de eigen landsgrenzen te laten gelden getuige de annexatie van de Krim en bombardementen op de Koerden.

Alle vier blijken ze affiniteit met sport te hebben wat gezien hun competitieve karakter niet vreemd is. Helaas hebben zij zich alleen niet kunnen verzoenen met een glansrijke carrière als gewaardeerde Turkse voetballer, Russische judoka, Koreaanse golfer of  American footballer, waarvoor hun talenten waarschijnlijk ook niet toereikend waren. Dat laatste in flagrante tegenstelling overigens tot de vader van de Koreaanse leider die volgens de landelijke geschiedschrijving de beste golfer aller tijden was door bij zijn eerste golfervaring ooit meteen 38 slagen onder par te blijven, met onder meer elf hole in ones. Later verbeterde hij zich nog enigszins met achttien hole in ones, zo schijnen de Koreaanse kindjes te leren.

Andere overeenkomst tussen de heren is dat ze op jonge leeftijd al zeer invloedrijk waren, hetzij in de politiek, hetzij in het zakenleven. Bekend is uiteraard de handelsgeest van de oudste, die reeds tijdens zijn studententijd leidde tot deelname aan vastgoedprojecten van ettelijke miljoenen dollars. De anderen waren om en nabij de 20 toen ze toetraden tot de KGB, voorzitter werden van de Islamitische Partij voor Nationale Redding of Opperste Leider werden van de revolutionaire strijdkrachten.

Vier baasjes dus, die allen een broertje dood hebben aan tegenspraak. Tot welke nare gevolgen dat kan leiden hebben we reeds kunnen zien met de oorlog in de Oekraïne inclusief de perikelen rondom de MH17-vliegramp en recentelijk nog met de krijgshaftige taal uit Ankara vooruitlopend op het (machts)referendum van dit weekend.
Van zorgelijker aard nog is de actuele onderlinge verstandshouding van die andere twee alfamannetjes.
Met het gebruik van de zwaarste niet-nucleaire bom in Afghanistan lijkt een aanval van de VS op Noord-Korea ook ineens niet zo ver meer weg. Een directe aanleiding zou een nieuwe Koreaanse kernproef zijn. Vandaag begint in het onvrije land de viering van de 105e geboortedag van oud-leider Kim II-Sung (het magische golftalent) en ter verhoging van de feestvreugde schijnt daarbij ook een kernproef tot de mogelijkheden te behoren.
Al met al staat er dit Paasweekend dus letterlijk en figuurlijk een explosief maal op het internationale menu.
Waarschijnlijk zal de soep niet zo heet worden gegeten als ze wordt opgediend maar met deze 4 musketiers aan de macht lijkt de wereld er in 2017 niet veiliger op te zijn geworden.
Het maakt de wens ‘prettige Paasdagen’ in ieder geval een keer cliché-overstijgend!