Column: De mannen van het magazijn

Bertus en Sjaak zijn harde werkers achter de schermen. Letterlijk, want het magazijn van de voedselbank zit zo ongeveer achter de schermen weggestopt. En gewerkt wordt daar achter die schermen.

In het magazijn worden de houdbare producten bewaard tot een juist moment om te worden uitgedeeld. Het is ook een buffer voor dagen dat de aanvoer vanuit Rotterdam (het distributiecentrum van de voedselbank in de regio) of vanuit de omgeving van Maassluis stokt of onvoldoende is.

Bertus is een rustige, gemoedelijke werker, die enthousiast zijn klus doet. Sjaak is met zijn aanstekelijke lach altijd duidelijk aanwezig en houdt wel van een geintje. Samen vormen ze een uniek koppel.

Dat magazijn is een verzamelplaats voor de meest uiteenlopende producten, van blikken tomatensoep of doperwten tot allerlei pasta’s, macaroni, spaghetti en al die andere deegwaren. Uiteraard nooit van hetzelfde merk of dezelfde inhoud of hoeveelheid, er moet gesorteerd worden… werk voor de mannen.  Jam in allerlei soorten en maten, appelmoes, maar ook pakken koffie, al was dat laatste product voor de economische crisis meer aanwezig dan tegenwoordig.

Ook non-food artikelen zoals shampoo, tandpasta en luiers worden tijdelijk opgeslagen tot een moment dat het uitgedeeld kan worden. Vooral luiers zijn gewild bij de soms kinderrijke gezinnen. Lijsten met namen geven aan wie wat en wanneer iets krijgt. Je probeert het zo eerlijk mogelijk te verdelen. Die non-food artikelen zijn gemakkelijk op te bergen, want een houdbaarheidsdatum is meestal niet van belang.

Bij blikken en potten valt het ook nogal mee, omdat de einddatum vaak een tot twee jaar verder ligt. Toch sorteren Sjaak en Bertus die op jaar en maand van uiterste houdbaarheid.

Het magazijn bestaat uit ongeveer 20 schappen met voor elk schap een afgesloten stalen kast, waarin alles wordt weggeborgen. Die kasten waren nodig omdat het magazijn in het verleden een geliefde plek was voor muizen, die er hun buikjes vol konden eten. Vooral Sjaak heeft het er destijds druk mee gehad. De muizen vraten  alles aan, koek, suiker, bloem, deegwaren enz. Ze werden steeds brutaler, want op het laatst vraten ze de wikkels van de blikken af, zodat je maar moest raden wat er in het blik zat. Zakken vol met aangevreten producten moesten hierdoor worden weggegooid. Sinds de komst van de kasten is de muizenplaag voorbij, hun walhalla is gesloten! Ze zijn met de noorderzon vertrokken, op naar een andere “supermarkt”.

Wie leveren al die producten?

Van de groothandel komen soms restpartijen, die niet meteen uitgedeeld behoeven te worden. Dat is makkelijk verwerken voor de mannen, want op elk potje of blik staat dezelfde datum.

Na één van de nieuwjaarsduiken in de regio kwam een partij van 1500 blikken snert binnen. Dat zijn enkele pallets vol! Wekenlang kon er van worden uitgedeeld.

De supermarkten in de omgeving komen wekelijks met uiteenlopende zaken, die niet meer verkocht kunnen worden, maar nog uitstekend te gebruiken zijn. Het is maar wat er overblijft, maar meestal worden die levensmiddelen snel weer uitgedeeld. Bijvoorbeeld een net met sinaasappelen, waar een rot exemplaar tussen zit. Onverkoopbaar voor de winkel. Het net wordt opengescheurd, het rotte exemplaar verdwijnt in de vuilnisbak en de rest wordt verdeeld.

Kerken houden jaarlijks in december een kerstinzameling en dan komt er een enorme variëteit aan artikelen binnen. Niet alleen kerstpakketten, maar ook oude voorraad van dingen “die men toch niet eet”. Jammer is wel dat die laatste producten soms al lang in de kast hebben gestaan en waarvan de houdbaarheidsdatum al enkele jaren geleden is gepasseerd. Die moeten we helaas afvoeren, want je wilt toch niet dat je cliënten ziek worden van het aangeboden voedsel. Daarom ook hebben Bertus en Sjaak hun handen vol aan het controleren van de juiste THT-datum. Zo gaat elk binnengekomen product minstens tweemaal door hun handen, week in, week uit.

Organisaties als de Rotary en Lion’s club hebben met succes uiteenlopende acties gehouden ten behoeve van de Voedselbank. Ook het Leger des Heils verleent jaarlijks rond kerst haar medewerking. Diverse bedrijven uit Maassluis hebben in de loop der jaren hun steentje bijgedragen aan de mensen die zelf niet meer rond kunnen komen en afhankelijk zijn van de liefdadigheid van anderen. Die liefdadigheid bestaat nog steeds en blijft nodig. Extra werk voor de magazijnmannen.

Sommige kerken hebben een voedselmand staan, waarin wekelijks rond de kerkdiensten artikelen worden gelegd. Ook brengen particulieren vaak zelf spulletjes naar de Troelstraweg. Een oudere vrouw bracht eens een plastic tasje met twee artikelen. “Meer kan ik helaas niet missen”, verontschuldigde ze zich nog. Schattig toch?! Alles, van pallet tot pakje, wordt door de mannen van het magazijn met liefde aangepakt en zij zorgen voor een eerlijke verdeling onder de ruim 200 cliënten. Bertus en Sjaak: een onmisbaar stel.