Maassluis, de Onontdekte parel van Zuid-Holland”  Vaak heb ik die kreet de afgelopen twee jaren voorbij zien komen. Het lijkt mij tijd voor een ‘fact check”.

Ik ben geen frequente Stadshart bezoeker – of van welk winkelcentrum dan ook – en daarom leun ik volledig op de berichtgeving van anderen met Ervaar Maassluis voorop. Gezien de grote inspanningen om het Stadshart te promoten, vind ik deze fact-check op zijn plaats.

Dit weekeinde is er de Kunst en Atelier Route (KAR) en dat lijkt mij een uitgelezen moment. Ik voorzie dat op zondag door diverse verplichtingen mijn dag al vol zal zijn en dus ga ik deze zaterdag een kijkje nemen. Ik heb een groot deel van de hele dag de tijd aan mijzelf.

Stille ateliers

En zo nader ik het ‘bruisend hart van Maassluis’ rond kwart voor elf. Ik parkeer bij Het Schuurhof en zet mijn eerste schreden richting De Wasserij om daar de ateliers en exposities te bekijken. Bij binnenkomst valt mij de grote stilte op. Er staan slechts een paar kunstenaars met elkaar te praten. Dat lijkt mij vreemd, totdat ik mij realiseer dat men pas om 11:00 uur begint. Ik kijk snel wat rond en vertrek dan lopend richting het grandcafé dat ook nog gesloten blijkt.

Dan maar door naar de kern van het hart.

Stille markt

Via de zeer stille PC Hooftlaan en de volledige stille vlieten, nader ik de markt. Een voorzichtig zonnetje is doorgebroken en op de vrijwel lege markt, tref ik één schilder die van zijn sigaartje zit te genieten op het terras van de Waker. Terwijl wij een praatje maken, passeren gedurende tien minuten maximaal twee inwoners. Ik loop naar de hoek alwaar bij het Dreupelkot een schilder snelle streken zet voor de contouren van zijn schilderij. Ook met hem praat ik gedurende tien minuten. Een passerend raadslid sneert dat ik de schilder van zijn werk af houdt, waarop ik reageer met “ik zorg juist dat hij niet te snel klaar is met zijn schilderij, ik ken zijn werktempo”. Ook een volgend raadslid stopt even en groet de schilder. Zij gaat snel verder naar het Douanehuis. Ik realiseer mij ineens dat ook ik binnen een kwartier bij de kranslegging verwacht word bij het monument voor de Gevallen Zeevarenden.

Vandaar natuurlijk dat het hier zo stil is, bedenk ik mij!

Kranslegging

Ik begeef mij snel naar mijn auto en rijdt buitenom om niet in de massa belangstellenden vast te raken en parkeer bij Royal Dahlman. Rond het monument blijkt echter slechts een twintigtal personen te staan. Dan ben ik mogelijk te vroeg. Immers: Maassluis heeft zijn mond altijd vol van de scheepvaart en promoot dat als een ‘verborgen schat’. Er komen zo waar nog vijf personen naar buiten uit het huisje en dan zie ik in de verte een aantal zeekadetten met krans, burgemeester, locoburgemeester en nog circa 10 personen naderen te voet. De plechtigheid voltrekt zich in recordtijd en de maximaal 40 aanwezigen verspreiden zich weer snel. Kennelijk is iedereen te druk met de KAR dat de opkomst zo mager is, denk ik in mijn onschuld en begeef mij weer snel naar het Stadshart.

Dat zal inmiddels ongetwijfeld gonzen van de drukte.

Waar is men?

De hele Govert van Wijnkade ligt er in de inmiddels brandende zon doodstil en verlaten bij. Ik stop bij Oporto alwaar ik 2 schilders (vr.), een ober en een Kunstuitleen medewerker tref. Dan ga ik te voet richting Koree om daar poolshoogte te nemen. Onder het genot van een kop koffie praat ik met twee leden van de Kunstuitleen en er lopen zo waar twee bezoekers, die echter al snel weer er vandoor gaan. Het blijft stil en ik ga door naar Gallery Ritsart alwaar twee bezoekers zijn en de schilder Corinne Weiner in actie. Na tien minuten stapt er een bezoeker binnen en ik besluit het advies van Ritsert te volgen om bij Ron de Hoog te gaan kijken naar een schilderij in wording. Het is ook aan deze zijde van de haven doodstil. Ik stap binnen, aanschouw het werk. Van de schilder geen spoor en Ron is achterin druk bezig met een klant. Dan maar op naar Kevin’s en zo waar daar is het redelijk druk … met verterende gasten. Bij de schilder die daar exposeert, staan twee hele bezoekers.

Boodschappen

Het loopt inmiddels tegen drie uur en er wachten thuis honden voor een rondje dus ik besluit af te ronden. Ik kijk nog een laatste keer even op de vlieten die nog steeds angstvallig verlaten zijn. Ik zie ook op de PC Hooftlaan nauwelijks een mens te voet en slechts een enkeling per vervoermiddel. Dan besef ik: hé, hé het is zaterdag. Iedereen doet natuurlijk boodschappen op de Koningshoek.

Ik rijd daarheen en loop een rondje. Per gang zie ik maximaal 25 personen lopen en in de aanliggende winkels is vrijwel niemand, maximaal 10 bezoekers per gang. Alleen bij de supermarkt is het redelijk druk, vergelijkenderwijs dan. Op vrijdag heb ik er weinig mensen gezien, maar ook nu loopt het er niet storm. Waar gaat het dan mis?

Surprise!

Even nog denk ik dat er ineens ergens een grote massa gillend naar buiten zal stormen met een “Surprise!”, maar het blijft stil. Zelfs bij het nieuwe Doppio zitten maar een paar mensen op het terras. In totale verwarring keer ik huiswaarts. Is Maassluis dan ook voor haar eigen inwoners de onontdekte parel van Zuid-Holland?

Fact Checked

Dat heb ik weer. Ongetwijfeld zijn achter mijn rug (‘gelukkig Jelle is weg, we kunnen!’) de terrassen in het stadshart ineens volgelopen en ik reken erop dat diezelfde terrassen op zondag door het mooie weer ook zijn volgestroomd. Maar dat is dan puur te danken aan de zon en die terrassen. Om dat nu “de Onontdekte Parel” te noemen, gaat mij echt een brug te ver.

 

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

9 Reacties

  1. Hanneke wessels
    21 april 2017 at 13:39

    Cynisch stukje hoor Jelle. Voortaan eerst goed je huiswerk doen en op tijd beginnen. Tussen de Wasserij en Dreupelkot zit ook nog het Arie de Groothuis met drie ateliers welke zaterdag heel goed bezocht werden.
    Maar ik heb je daar niet in mijn atelier gezien. Jammer, het is zo makkelijk schoppen vanaf de zijlijn.
    Hanneke Wessels kunstenaar atelier Arie de Groothuis.

    • 21 april 2017 at 15:25

      Wat er staat zijn feiten (tussen 11 en 15). Dat jij het beschrevene als cynisch beschouwd staat je geheel vrij
      De slotalinea “Dat heb ik weer” moge duidelijk maken dat het ironisch is. Er ligt overigens een scheidslijn tussen ironie en cynisme die niet door iedereen begrepen wordt.

  2. Jugg Dredd
    10 april 2017 at 22:33

    Maassluis, de Onontdekte parel?
    IS helaas al ontdekt door kansenparels.
    In de Burgemeesterwijk is het altijd prijs.
    Het nieuws van afgelopen tijd is het bewijs.

    • 11 april 2017 at 10:40

      Vandaar waarschijnlijk dat hij eindigt met “Dat heb ik weer”…

  3. 10 april 2017 at 21:32

    Nou Jellle het hele weekeind ben ik in het Maassluis Punt aanwezig geweest. Er zijn heel veel bezoekers geweest om de kunstwerken van de 4 kunstenaars te bewonderen. Wij waren er vanaf 11 uur tot 5 en zondag rond de klok van 3 uur viel het echt stil. Maar ja de concurrentie die dag was echt groot natuurlijk. Verder ben ik nergens geweest dus daar kan ik niet over mee praten.

  4. Dick van Wassenaar
    10 april 2017 at 10:02

    Van zaterdag weet ik niets maar zondagmiddag was het in het centrum en de Wasserij knap druk en gezellig, het kan verkeren.

  5. ton
    10 april 2017 at 08:54

    Misschien dat de organisatoren zich beter kunnen laten informeren bij de bevolking van Maassluis of zo,n evenement zin heeft..nu zijn het waarschijnlijk een paar kunstliefhebbers geweest, waaronder de schilders zelf, die YES hebben geroepen toen het plan op tafel kwam?

  6. Aad Rieken
    10 april 2017 at 08:40

    ”Behoed(t) Stadshart Voor Doemscenario!”

  7. Aad Rieken
    10 april 2017 at 08:36

    ”Met M(P)arelplein naast Koningshoek..?
    wordt Stadshart (N)ooit ’n ‘Prenten’boek!

    Zij Een Doppio,Wij Een Toppio..,
    Maar Doe Niet Als Een Pinokkio!