Column: De poepluier laat zich niet plannen

Na twee en een halve week weer rust, reinheid en regelmaat in acht nemen, kan ik niet anders zeggen dan dat het niet meevalt om vijf personen in mijn eentje weer in het ritme te krijgen. Inclusief mezelf. Waar het enthousiasme groot was de eerste week, is het nu elke dag weer als vanouds voor mijn kinderen.

Voor mijn kinderen, zoals ik al zei. Maar niet voor mezelf. Ik ben iemand die structuur nodig heeft, een houvast, een leidraad. To do lijstjes, planners, briefjes, takenbord en schema’s. En ik kan jullie vertellen dat dát nu net het hele euvel is sinds het begin van het nieuwe schooljaar.

Wat een geplan en wat een geregel voor drie meiden. Drie verschillende klassen, waarvan twee klassen ook nog eens twee juffen hebben dus vijf schema’s in totaal. Die heeft gym op die twee dagen, die op andere dagen en dan ook nog eens in de twee weken schoolzwemmen in plaats van gym.

‘Mam, je moet nog een tijd en een dag opschrijven voor de verwachtingsgesprekken!’ …

…’Mam, ik doe mee met het handbaltoernooi, heb je het briefje al ingevuld?’…

…’O, voor mij ook mam! Ik doe ook mee!’….

… ‘Mam, ik snap mijn huiswerk niet!… ‘Ik ook niet!’…

Tussendoor een dreumes die een poepluier heeft die qua inhoud te groot is voor zijn luier, waardoor het boxkleed, speelgoed en zijn benen en handen ook enige sporen van ontlasting vertonen.

‘Mama komt je zo helpen’… ‘Ik vul de formulieren vanavond in’… ‘Moment, mama is nu even’….

En wanneer de oudste uiteindelijk dan ook om 21.00 uur naar bed gaat, en ik eindelijk van een bak koffie kan genieten …  schiet ik rond 4.00 uur wakker met mijn kleding nog aan en in een zitpositie die niet ten goede komt aan mijn nekspieren, maar ik ben te moe om op te staan en mijn avondritueel uit te voeren. De lichten blijven aan, mijn kleding fungeert als pyjama en mijn bank volstaat als bed.

Het enige wat ik pak is de fleecedeken die standaard in de buurt ligt en deze trek ik over mij heen en ik denk nog even aan de formulieren die nog steeds niet ingevuld zijn….

Maar goed … morgen weer een nieuwe dag. Dn begint alles weer van voren af aan. Ondanks alles wat nu nog even niet via mijn planning loopt, geldt dat er voor alles een oplossing is en voor alles in het leven geldt één ding zeker:

Geniet van de kleine momenten, en wat vandaag niet komt, komt morgen.