Tasja in tranen?

Samenwerken en verbinden het blijft een mooie uitdaging: afgelopen zaterdag had een groep bevlogen mensen in het Theater Koningshof ideeën gespuid over een mooie invulling voor de week van de cultuur in 2017. Eén van de concrete suggesties ging over het combineren van verschillende vormen van kunst. ‘Laat tijdens een concert van De Maassluise Harmonie de samenwerking tussen orkest en een zanger(es) ondersteunen door een dansgroep.  Je bereikt meer mensen in één keer in één uitvoering omdat zij vanuit diverse interesses komen.’

Wat heeft dat met Tasja te maken? …  Niet echt iets.

Dat idee van het combineren van diverse kunstvormen leefde al vanaf afgelopen mei bij de initiatiefnemers van poëziecafé WoordKunst en Gallery RitsArt: Combineer een expositie met een poëziepodium onder de noemer ‘Dichter bij de kunst’. Het concept en de vorm moest een tijdje rijpen en beleefde afgelopen zondag zijn première.

Wat heeft dat met Tranen te maken? … Nog weinig.

Op deze mooie zondagmiddag traden 4 regionaal bekende dichters aan. Servan Schreiber, Patricia Jangbahadoor, Jelle Ravestein en Anna Djerek hadden ieder een gedicht bij een kunstwerk gemaakt. Dat was de opdracht die zij een week geleden kregen en ieder liet zit inspireren door de mooie fotografische kunstwerken van Geert Kollau. Het bleken mooie gedichten die de aanwezigen boeiden. Daarnaast droegen de dichters nog meer voor uit eigen werk en de bezoekers waren verrast door die extra dimensie op deze middag. Ook de twee dichters die zich hadden gemeld voor het open podium – stadsdichter Jaap van Oostrum en Stanislaus Jaworski – wisten te boeien en te roeren.

Ook dat heeft niets te maken met de tranen van Tasja.

‘Dit verrassende concept smaakt naar meer’, zeiden diverse toehoorders en de dichters waren zelf al even enthousiast.

In the dying seconds van deze expositiemiddag waren nog maar vier personen over, waaronder onze bekende Maassluise concertpianist Ako Taher. Hem werd gevraagd om op de vleugel een mooi stuk te spelen. De drie nog aanwezigen kozen een comfortabele houding en luisterden naar ‘Die Mondscheinsonate’. Met de ogen dicht luisterden zij geconcentreerd naar deze gevoelige mooie uitvoering à l’improviste.

Of het werkelijk zo roerend en mooi was dit privé miniconcert? De enig aanwezig dame die door het gloedvolle pianospel van Ako zeer werd geraakt, liet haar tranen rijkelijk vloeien.

Díe tranen van Tasja hebben jullie allen gemist.

 

 

 

 

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

2 Reacties

  1. Tasja
    1 december 2016 at 08:44

    Kunst van (ogen)dichten.
    Ako en Ritsert Dank!

  2. Aad Rieken
    28 november 2016 at 08:18

    ”Op De Tas(t) Ja!”