Cradle to cradle is het principe dat wordt toegepast door bedrijven die op duurzame wijze producten produceren en deze bij het einde van de levenscyclus kunnen hergebruiken in enige vorm. Dat is ook wat er wordt verstaan onder ‘duurzaam’.

Duurzaamheid heeft wat mij betreft betrekking op het bewust zoveel mogelijk voorkomen van het belasten van de aarde of op efficiente wijze ontlasten van de aarde, zodanig dat het bijna klimaatneutraal is.

Het begrip duurzaam kun je heel breed bezien en je ziet het ook toegepast op werknemers: een duurzaam beleid om deze in het bedrijf in de maatschappij ingezet te krijgen of te houden. Men heeft het ook wel over MVO ofwel maatschappelijk verantwoord ondernemen. Het zijn mooie principes op het eerste gezicht, maar ik heb er met name bij duurzame producten toch wel moeite mee.

Hoe bekijkt men die duurzaamheid? Wat mij betreft moeten alle factoren worden meegenomen. Ik betwijfel echter of dat het geval is.

Men moet allereerst een product ontwikkelen. Wie zegt en garandeert dat de bedenker van een product zelf zuinig duurzaam handelt. Wordt het product in een duurzaam laboratorium of research afdeling ontwikkeld? Hoe wordt het product geproduceerd? Misschien best wel bewust, maar toch.

De energie – niet alleen voor avond- en nachtverlichting – maar juist voor het tot stand brengen in de productieafdeling is die bijvoorbeeld efficient minimaal, dwz laag verbruik en zogeheten grijs of wit?

Hoe worden de producten aan de man gebracht? Door intensieve reclame op een website? Wordt die site gehost op een computerpark dat duurzaam is? Als je bedenkt dat een bedrijf als Google heel veel doet aan het optimaliseren van het eigen machinepark om zodoende duurzaam bezig te zijn, dan vind ik dat toch weer kort door de bocht.

Stel dat er veel reclame is, veel hits op de website en veel zoekenden roepen iedere keer hetzelfde zoekresultaat op. Hoeveel energie is er dan weer verspild?

Ik lijk wel een ICT expert of een milieudeskundige, maar niet is minder waar: ik ben momenteel bezig met het bestuderen van de programma’s van de locale partijen en het valt mij tegen dat er zo weinig concreet wordt gemaakt op dit niveau. Daardoor ben ik aan het lezen geslagen over dit onderwerp en kom gelukkig veel artikelen tegen over duurzaam en cradle-to-cradle.

Ik dacht het op deze wijze te begrijpen, maar als ik zoals bovenstaand doorredeneer, benauwt het mij. Enerzijds omdat het erg lastig is om het te overzien en te doorzien. Anderzijds ben ik bang dat er keuzes worden gemaakt vanuit een te beperkte visie. Ik geloof dat ik maar blij moet zijn dat mijn stadje altijd een beetje achter de feiten aan hobbelt. Stel je voor dat Maassluis het Waterloo van de principes rond milieu, natuur en duurzaamheid zou veroorzaken.

M.A. Sluizer jr.

M.A. Sluizer Jr.

M.A. Sluizer Jr.

M.A. SLUIZER Junior | Levensgenieter | Stadscriticus | Woensdagcolumnist in de periode 2011-2013 | Incidentele gastcolumnist van 2015-2020

1 Reactie

  1. 27 november 2013 at 11:11

    Ik heb eens gegoogled op de afkorting MVO.

    In Nederland heeft men daarvoor een aparte site. http://www.mvonederland.nl/thema

    Wie meer wil weten over MVO brengt dus een bezoek aan MVO. Daar lees je dat men duurzaam wil omgaan met de 3P’s (product-people-planet).

    Onder “Thema’s” kom je meer te weten over criteria die een bedrijf of instelling moet kennen om “duurzaamheid” te kunnen toepassen