Column: Gemeente een bloody fucking shame

Van het kastje naar de muur en terug. Gemeente Maassluis weigert rekening jeugdhulp te betalen.

Enkele dagen geleden werd ik gebeld door een moeder: de jeugdarts, had haar kind van vijf jaar oud, i.v.m. lange wachtlijsten voor diagnostiek door verwezen naar een niet door de gemeente gecontracteerde jeugdhulpaanbieder. In dit geval een vrijgevestigde orthopedagoog ergens in Zuid-Holland. Deze orthopedagoge stuurde de nogal gepeperde rekening naar moeder. Moeder, niet goed op de hoogte van het sociale domein, stuurde de rekening naar haar zorgverzekering. De zorgverzekering, liet moeder weten. dat jeugdhulp de verantwoording van de gemeente was en zij de rekening moesten vergoeden.

Op de website jeugdhulp, van de gemeente Maassluis, stond niet vermeld op welke wijze de rekening kon worden ingediend. Het gemeentehuis verwees moeder naar Vraagraak daar konden ze uitleggen of er wel of geen recht was op vergoeding van de jeugdhulp.

Een telefoontje naar Vraagraak, leerde dat zij het antwoord niet wisten en moesten bellen met ROG plus. Na enige tijd, werd moeder teruggebeld met een onthutsend antwoord:

• De gemeente Maassluis kon de rekening niet vergoeden omdat de jeugdarts had nagelaten in overleg te treden met de gemeente betreffende de doorverwijzing.
• Als moeder de rekening toch vergoed wilde hebben, wilde de gemeente inzage in de verwijsbrief en het onderzoeksrapport.
• Een jeugdarts, huisarts of medisch specialist mag alleen doorverwijzen naar een jeugdhulpaanbieder waarmee de gemeente een contract had.
• Last but not least viel  diagnostiek niet onder de Jeugdwet volgens de gemeente.
• Indien het kind in de toekomst behandeling nodig had was de gemeente bereid 90% van de rekening te vergoeden.

Gemeente blundert

Wat een fucking bloody shame van de gemeente. Bijna twee jaar, na de decentralisatie, is het personeel nog niet op de hoogte van de wet en regelgeving binnen de Jeugdwet. Daarnaast maakt de gemeente, kennelijk haar eigen beleidsregels door te stellen dat jeugdartsen, huisartsen en medisch specialisten met de gemeenten moeten overleggen alvorens zij doorverwijzen. In het grijze verleden, leerde ik, tijdens een cursus bestuursrecht dat beleidsregels hun grondslag in de wet moeten vinden. In de Jeugdwet, is geen artikel te vinden waarin is vermeld dat de stelling van de gemeente juist is.

Keuzevrijheid

Op grond van de Jeugdwet moeten gemeenten voorzien in een kwalitatief en kwantitatief toereikend aanbod , zoveel als mogelijk keuzevrijheid moeten bieden en huisartsen, jeugdartsen, en medisch specialisten mogen direct doorverwijzen naar iedere vorm van jeugdhulp dus ook diagnostiek (zie de artikelen 2.6, eerste lid, onder a, en g en 2.3, vijfde lid, van de Jeugdwet!

Geen goede reden

Het loutere feit dat een bepaalde jeugdhulpaanbieder niet is gecontracteerd is echter geen reden om een bepaalde vorm van jeugdhulp te weigeren, wanneer die specifieke vorm van jeugdhulp écht nodig is. Daarbij is van belang dat de professionele standaarden op basis waarvan de deskundigen worden geacht te handelen gerespecteerd worden. Het kan echter voorkomen dat een huisarts, medisch specialist of jeugdarts concreet verwijst naar een jeugdhulpaanbieder waarmee de betreffende gemeente geen overeenkomst heeft gesloten. Een reden daarvoor kan zijn dat de verwijzer onvoldoende op de hoogte is van het gemeentelijke aanbod, maar het kan ook zijn dat de verwijzer. in dit geval de jeugdarts, op zorginhoudelijke gronden van oordeel is dat de inzet van jeugdhulp door die jeugdhulpaanbieder noodzakelijk is.

Belang van het kind

In dit geval was de zorginhoudelijke grond – die de jeugdarts baseerde op grond van professionele standaarden –  de te lange wachtlijst bij de door de gemeente gecontracteerde zorgaanbieders. De wachtlijst was niet in het belang van het jonge kind.

Correct toepassen

De jeugdarts, past de jeugdwet en de artikelen 3, 23, 24 van het IVRK uitstekend toe. De rechtbank Rotterdam stelde in juni 2016 dat een gemeente niet moet zeuren:

De kinderrechter wijst de gemeente Dordrecht fijntjes op het feit dat zij gehouden is voldoende passende zorg in te kopen. Immers bij voldoende ingekochte zorg ontstaan er geen wachtlijsten. Diezelfde kinderrechter stelt ook dat niet het zorgcontract leidend is, maar het belang van het kind.

Onder een steen

Dat onze gemeente al die tijd onder een steen heeft geleefd, blijkt ook wel uit feit dat men zegt dat moeder bij behandeling slechts 90% van de rekening voorgoed krijgt. In de jeugdhulp bestaat geen eigen bijdrage die heeft Staatssecretaris van Rijn, in 2016, bij wet afgeschaft!

Dus gemeente wat gaan we doen? De rekening betalen of een juridische procedure voeren u mag het zeggen?