Ik ga dood. Zoveel is zeker vanaf de dag dat ik geboren ben. Wanneer is nog de vraag. Als het aan mij ligt, haal ik de vierennegentig. Mijn constitutie is er goed voor. Of het ook echt zo gaat uitpakken, kan ik niet beloven. Er zijn factoren die ik niet in de hand heb.

Waarom zeg ik dat zo plompverloren. Is er een aanleiding?

Ja indirect wel. Ik realiseerde mij afgelopen week aan de hand van een paar opmerkingen van anderen, dat je kunt waarnemen of een mens sterker afglijdt dat noodzakelijk.

Naast de gezondheid die de meest belangrijke factor is, zijn er twee andere factoren die je lang zelf gunstig kunt beïnvloeden.

Bewegen. Het is al eerder gezegd door Dr. Erik Scherder en ik ben het volledig met hem eens. Een mens moet in beweging blijven. Een behoorlijke inspanning doen elke dag. En dat het liefst een uur continu. Een paar keer per week sport op eigen niveau is dus echt een gezond-houder.

Bovendien: Bewegen houdt lichaam in conditie, maar ook de geest. Men moet immers tijdens de beoefening van elke inspanning ‘het koppie erbij houden’ en doet door het steeds veranderende landschap en/ of de wisselende omstandigheden tijdens het bewegen nieuwe indrukken op. Dat zet de mens dan weer ongemerkt aan het denken en houdt de geest scherp.

De geest wordt door de ouder wordende mens wellicht scherp gehouden door puzzelen en het volgen van het nieuws, maar de basisconditie verdwijnt en dat doet de rest wankelen. Een gezonde geest in een gezonde lichaam is de ideale combinatie.

De neergang sluipt erin vanaf 55plus en wanneer iemand een eindje over de zeventig is, zie je een sterke daling van veel inspanningen. Men doet ’s morgens vroeg dagelijks wat aan het huishouden, kruipt achter de geraniums en zegt ‘nog best in huis in beweging te blijven, want ik loop toch diverse malen per dag naar het toilet.’

Bewegen is meer, veel meer en het mag zelfs met een klein pijntje gepaard gaan, als het in bepaalde mate belastend is. Dan raak je een grens die je kunt proberen te verleggen.

Men merkt de tekenen van een eindfase, dat iemand wegglijdt, wanneer een oudere persoon steeds meer teruggrijpt op het verleden en over het heden steeds minder deelt, kan delen. Dan is zo iemand ongemerkt aan het afhaken en weer een fase verder verliest deze de zin in het leven. Stap voor stap sluipt het in de – qua onderwerpen – beperkt geworden conversatie. Men praat alsof het een voltooid leven is.

Ik heb zoals gezegd nog een heel eind te gaan, ik houd mijn geest scherp, doe veel dingen naast mijn werk – veelal in parallel – en waak ervoor te eindigen aan de zijlijn als een grumpy old man of een mopperende muppet. Mocht ik die vierennegentig desondanks niet halen, ga er dan maar vanuit dat ik mijn eigen advies om te blijven bewegen genegeerd heb.

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

4 Reacties

  1. Marleen Dingenouts
    6 februari 2017 at 18:47

    Er zijn zovele omstandigheden, ziekten, ongelukken, die een mens kunnen overkomen, die ver buiten onze ‘macht’ liggen.
    Een zeer betrekkelijke ‘macht’……

    Hierbij een gedicht van Jeroen van Merwijk.

    Niet alle oud is even oud
    De klei waarmee men huizen bouwt
    Was in het Pleistoceen nog hout
    Dat is pas oud

    Niets wat de mensheid heeft gemaakt is oud
    Geen alleroudste mens is oud
    Het water en het zout zijn oud
    De zee is oud

    De weg naar Rome is niet oud
    Geen stad, geen platteland is oud
    de lucht is oud, het regenwoud
    Het regenwoud is oud

    Pas als wij water zijn en zout
    en lucht en goud en regenwoud
    De klei waarvan men huizen bouwt
    Dan zijn wij oud

    Hoop van harte dat U de 94 (of een hoger getal !)
    zult worden, óók als ‘grumpy old man’ of ‘mopperende muppet’!

    • 6 februari 2017 at 19:12

      Dank voor het mij -ook dichter zijnde – wel al bekende gedicht en de wens in de een na laatste slotzin.
      De laatste zin laat mij geen ruimte voor een reactie 😛

      JELLE

  2. Aad Rieken
    6 februari 2017 at 08:49

    ”Hoe Je ’t Bekijkt..,
    Of Hoe Je Het Zie.
    Het Meeste Heb Ik,
    Al Onder De Knie!”

  3. Aad Rieken
    6 februari 2017 at 08:34

    ”SLIJTAGE,JA/HOOR!”

    Ik heb het niet achter mijn ellebogen,
    ——-MAAR OP MIJN HEUPEN——–!

    ”PIJNLIJK,WEL/NEE!”

    Het Meest/Minst Leuke Is Als Ze Mij Vragen……,
    HEB JE GISTEREN WEER GEVOETBALD AAD!