Toen ik jong was wilde ik journalist worden. Schrijven over allerlei onderwerpen waarbij je dan zoveel mogelijk informatie van verschillende partijen bij elkaar zocht, en dat dan delen met de wereld. Door omstandigheden, waarvan de belangrijkste destijds was dat ik twee keer werd uitgeloot voor de opleiding, is het nooit zover gekomen.

Tegenwoordig ben ik directeur van een bibliotheek, de mooiste baan van de wereld. Toch heb ik nog regelmatig met journalisten te maken. Als er nieuws is rond de bibliotheek bellen ze me op om me vragen te stellen of ze interviewen me over onderwerpen. Op die manier worden de lezers van een krant of een nieuwswebsite op de hoogte gehouden van wat er speelt in en rond bibliotheken.

Dat het ook anders gaat, daar werd ik deze week op gewezen. In de HP De Tijd had een journalist een stuk geschreven over bibliotheken. Zijn betoog was ongeveer dat bibliotheken net zo goed konden worden opgeheven want er werd steeds minder gelezen. Vroeger toen hij klein was kwam hij veel in de bibliotheek maar tegenwoordig kocht hij al zijn boeken en woonde hij in het buitenland.

Aan het eind van zijn betoog wist hij ook nog even fijntjes te melden dat er een hele grote groep laaggeletterden zijn in Nederland en dat het leesniveau van de gemiddelde Nederlander terug loopt.
Zijn oplossing: opheffen die bibliotheken en dat geld investeren in het uitbreiden van E-boeken.

Zelden zo’n onnozel en slecht onderbouwd artikel gelezen als dit.

Had de beste man zijn licht opgestoken bij elke willekeurige bibliotheek in Nederland (waar hij niet woont en waar hij sinds zijn jeugd al niet meer komt) dan had hij te horen gekregen dat juist bibliotheken zich enorm inzetten om de ontlezing in Nederland tegen te gaan. Dat bibliotheken als geen andere organisatie de strijd tegen de laaggeletterdheid aanvoeren in Nederland, dat juist bibliotheken zich sinds jaar en dag inzetten voor leesbevordering en leesplezier en dat nog maar een heel klein deel van de Nederlanders E-boeken leest.

Uit alles bleek dat deze schrijver, want journalist wil ik hem niet noemen, geen idee heeft en zijn kennis en conclusies baseert op drijfzand, verkeerde aannames en sterk verouderde informatie (zijn jeugdervaringen).

Ik heb journalisten hoog zitten, een belangrijke groep mensen die zich vaak met gevaar voor eigen hachje en leven inzet voor de waarheid en het op neutrale en onafhankelijke wijze informeren van mensen. Maar sommige zichzelf journalist noemende ‘opinieschrijvers’ zouden zich moeten schamen. Of zich eens echt gaan verdiepen in zaken die er wel degelijk toe doen.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    22 juli 2016 at 08:34

    ”KIELHALEN!”

    Jou-(r)-Na-List & Bedrog!