Je hebt de reclame van RTL 7 vast wel voorbij zien komen, de smeerkaas van Eru Prestige, maar niet zomaar kaas. Neen, Kaas voor kerels! Want het is natuurlijk van de zotte dat kerels al die tijd dezelfde smeerkaas als vrouwen moesten eten. Het tubetje gevuld met een klonterige, slijmachtige substantie waarvan de helft uit kaas bestaat en de andere helft uit boter, zout en E-nummers is precies wat kerels willen, althans volgens Eru.

Ik kan mij behoorlijk ergeren aan dit soort stereotyperende marketingslogans, gemaakt door mensen die mij niet kennen, maar wel de noodzaak voelen vooraf bepalend te zijn of een product wel of niet voor mij geschikt is.

Niet alleen Eru Prestige is hier overigens schuldig aan, kijk bijvoorbeeld naar al die overbodige reclames op tv en je komt de meest belachelijke voorbeelden tegen die veelvuldig gebruik maken van de segmentatie tussen man en vrouw. Van pennen voor vrouwen door het merk Bic, speciaal gemaakt voor de delicate vrouwenhanden, maar vooral heel erg roze, tot de Kruidvat For Men scheermesjes die natuurlijk veel scherper zijn dan de vrouwelijke tegenhanger. Hoe haal je anders al die dikke, zwarte haren weg waar vrouwen totaal geen last van hebben?

Het ergste is dat we er met z’n allen bewust en onbewust aan meedoen. Een -inmiddels eeuwenoude- marketingstrategie is een sociaal fenomeen geworden, een strategie welke bedoeld was om één product te segmenteren voor verschillende doelgroepen om zo meer geld te verdienen.
Deze segmentatie komt sinds 1940 ook veelvuldig voor bij kinderen: de geslachtsspecifieke kleuren – blauw voor jongens en roze voor meisjes. Je ziet het zelfs direct als je een speelgoedwinkel binnenloopt. Er is vooraf al bepaald wat voor jongens is en wat voor meisjes.

Het toepassen van deze kleuren bij kinderen is inmiddels wereldwijd ‘wet’ geworden net als het verschil in producten bij mannen en vrouwen. Maar waarom laten we ons dit aanpraten en vooral beperken? Om je meer comfortabel te voelen en erbij te horen? Kunnen we het voor onszelf goed praten dat we kinderen op een ontvankelijke leeftijd leren dat jongens en meisjes verschillend moeten zijn? Schuilt hierin dan ook niet het gevaar dat we hen op deze manier onbewust aanleren dat anders zijn niet hoort, waardoor het fenomeen pesten indirect een stimulans krijgt? Want wat als een meisje graag met raceauto’s speelt en een jongetje graag met roze diertjes, ze krijgen het welbekende stempeltje, omdat voor ons al bepaald is wat we leuk horen te vinden en wat niet.

Terug naar de kerelkaas, ik heb het uit nieuwsgierigheid toch maar geproefd en vond het niet te vreten. Ik ben zo vrij geweest dit persoonlijk te constateren. Scheiding tussen speelgoed voor jongens en meisjes, producten voor mannen en vrouwen, het slaat naar mijn mening te veel op ouderwetse stereotypering. Iets wat zo snel mogelijk afgeschaft moet worden als het aan mij ligt.

 

 

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

5 Reacties

  1. Jan
    27 januari 2017 at 21:10

    Natuurlijk vind je het niet te vreten. Je bent ook geen kerel! En het zit ook in een kuipje, net als alle andere varianten. Dat is niet klonterig.

  2. 27 januari 2017 at 17:23

    Ben het met je stelling helemaal eens ,maar ik vertik het om met jou roze poppen te spelen maar jij mag wel met mijn blauwe autotjes , Afgesproken !!

  3. Aad Rieken
    27 januari 2017 at 09:26

    ”SMEER-KEES!”
    ,
    Een Streepje Tussen…..,
    SMEER en KEES………..,
    Brengt Een Verbinding..,
    Tussen Kees en Wees!!!

  4. Aad Rieken
    27 januari 2017 at 08:40

    ”SMEERKEES!”

  5. ton
    27 januari 2017 at 08:35

    Tuurlijk heb ik dat voorbij zien komen bij RTL7, ik kijk alleen maar naar dit kanaal; Is voor mannen 😉 HaHa, wat een onzin allemaal.