Column nr 29

Het hebben van kinderen in huis kan zorgen voor behoorlijk wat bijzondere opmerkingen. Van dingen die eigenlijk echt niet kunnen tot opmerkingen waar je van op de grond ligt van het lachen. Na ongeveer 3,5 jaar te hebben samengewoond met 3 kids waarvan 2 de leeftijd hebben dat ze alles wat in hun gedachten komt uitspreken, heb ik inmiddels een leuk lijstje van uitspraken kunnen samenstellen.

1 “Wanneer wordt mijn piemeltje eigenlijk geknipt net als bij mijn zus?” Je begrijpt dat we alle scharen direct hebben verstopt.

2 Tijdens het staken van de basisschoolleraren: “Waarom gaan jullie alweer staken, nu kan mijn papa geen centjes meer verdienen!”

3 “Wanneer groeien mijn centjes uit de muur?” terwijl je aan het pinnen bent.

4 “Als jij dood bent, krijg ik dan al jouw centjes en huizen? En mag ik dan ook de tv hebben?”

5 Tijdens een spelletje Hints was het te-raden-woord “Het Tietenlied”, bekend van Kinderen voor Kinderen. Omdat de jongste een behoorlijk uitgebreide woordenschat heeft, althans dat dachten wij, vonden wij dit het perfecte woord voor hem om uit te beelden. Was het niet dat hij een compleet verkeerd beeld had van het begrip ‘tieten’. Hij wees namelijk vol trots zijn knieën aan. Wij lagen op de grond van het lachen.

6 “Ik lust geen broccoli en papa ook niet, maar ik eet tenminste wel groene bloemkool en kleine Sesamstraatbomen.”

7 Toen een van die donderstenen zich aan het misdragen was, grepen we hem bij zijn arm waarop hij begon te gillen en riep: “Stop, ik stik! Je keelt me, je keelt me!”

8 “En nu moet je ophouden anders zeg ik het tegen juffrouw Spruit!”

“Maar jij weet helemaal niet waar juffrouw Spruit woont”, zei hij stoer.

“Jawel hoor, bij meneer Spruit” was mijn antwoord.

“HOE WEET JIJ DAT?!”, riep hij met een verbaasde blik. “Heeft de juffrouw dat vertelt aan jou?”

9 Dat moment waarop je de Albert Heijn ingaat en er een kind blijft staan, omhoogkijkt, wijst en zegt: “Moet je kijken, een clown!” Het was gewoon een mevrouw met heel veel make-up op haar gezicht.

10 “Ik heb een homo doodgeslagen!” kwam er eentje trots vertellen.

Verschrikt draaiden we om. Hij bedoelde een hommel…

11 Toen papa aangehouden werd door de politie, mocht er eentje even in de politieauto zitten alwaar een beker koffie stond. De agent vroeg of papa ook koffie lust. “Nee hoor, mijn papa lust alleen maar bier, heel veel bier.”

12 De middelste komt net uit school en is diep in een gesprek met zijn oudere zus. Plots zegt hij “Ja, maar dat is net appels met peren vergelijken… Zijn zus kijkt hem verward aan, waarop hij heel trots vervolgt: “Jaaahaaaaa, die kende je nog niet hé”.

13 Bij het maken van verse pizza’s werd mij goed duidelijk gemaakt dat ik geen ‘capuchons’ erop mocht doen. Ze hadden het natuurlijk over champignons. En die wielen (olijven) waren ook niet gewenst.

14 “Kimberlyyyyy, wil jij een spelletje met mij doen?” “Nee, sorry nu even niet. Ik wil dit even afkijken”.

“Hooooooow, wil jij nou echt zo iemand zijn die alleen maar televisiekijkt en nooit met ons speelt?”

15 “Nee hoor, België ligt echt in Nederland, ze praten er toch Nederlands.”

16 Toen we verhuisden naar Hoek van Holland werd er heel stug volgehouden dat we naar een ander land waren verhuisd. “Want waarom heet het dan Hoek van Holland?”

17 “Ik spreek en versta een andere taal.” vertelde de middelste trots. “Ik spreek Belgisch!”

Van die eerlijkheid en onschuld kan je als volwassene soms goed gebruik maken. Zoals die ene keer dat we patat besloten te bestellen. Bij de kroketten zit standaard een pakje mosterd waar we geen van allen van houden. De jongste kon zijn ogen niet van het pakje afhouden, dus we besloten hem te vertellen dat het een Danoontje was. We hadden geen idee dat hij, toen wij even de andere kant opkeken, het pakje weggriste en zo in een keer leeg slurpte. Zijn gezicht verraadde dat het hem niet helemaal smaakte, maar met een moeilijk gezicht zei hij “Hmmmm, lekker Danoontje”.

Of het moment dat papa een stuk wc-papier pakte, er wat pindakaas opsmeerde en in zijn broek deed. Vol trots liep hij rond totdat de jongste hysterisch begon te gillen. “Er zit poep aan je broek, er zit poep aan je broek!” Verbaasd draaide hij zich om, pakte het stukje papier en gaf er een enorme lik aan. Het arme jong ging bijna over zijn gier en wij kwamen niet meer bij van het lachen.

Het zijn van die geniale momenten, waarbij af en toe het schaamrood op je kaken verschijnt. Simpele uitspraken, zonder zorgen over wat iemand eventueel zal vinden of zeggen. Een redenatie die soms zo ver gezocht is, dat het eigenlijk heel makkelijk te snappen is. Ze kunnen sterk en ondoordacht uit de hoek komen, zonder gêne of schaamte en vol overtuiging. En soms, ben ik daar best wel een beetje jaloers op.

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert

Kimberly Ruppert | Vrijdagcolumist 2016-2019 | PR & Marketing | Kiru-Projects | Theater Stadsgehoorzaal Vlaardingen

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    22 februari 2018 at 23:18

    Het was bij de afhaalchinees waar ik babi pangang bestelde,
    waarop een kereltje van een jaar of vier aan mij vroeg, die
    pang pang verstond, is dat gevaarlijk meneer?

    • Kimberly
      23 februari 2018 at 12:01

      Haha heerlijk!