Als je ruiten doelbewust worden ingegooid dan is dat waardeloos en een enorme inbreuk op je veiligheid. Dit soort gewelddadig gedrag is onacceptabel. Natuurlijk, dat vind ik met heel veel anderen die hun mening in de afgelopen dagen voor of achter de camera’s hebben gegeven. Toch ben ik blij als ik in de media ook nuchtere berichten zie die dat wat er gebeurt niet groter maken dan het is. En gelukkig heeft alle aandacht er nog niet toe geleid dat gasten die wel zin hebben in rellen naar de Burgemeesterswijk worden gezogen. En als ik er door heen fiets dan is er weinig of niets van de spanning te merken.

Spanning en slopen

Die spanning is er natuurlijk wel. Al heel lang. Toen ik elf jaar geleden in Maassluis kwam wonen, reden we ook door de Burgemeesterswijk waar de puinbergen van de eerste gesloopte hoogbouw nog lagen. In de afgelopen jaren is het overgrote deel van de hoge en lage flats neergehaald. Een tamelijk rigoureuze manier om een probleem op te lossen. Als je daar nu rondloopt, kan het contrast nauwelijks groter. Nog twee grote kolossen met gestapelde huizen en veel schotelantennes. De bewoners kijken neer op glimmende laagbouw met een grote variatie in huizen en dus ook prijzen. Wat denk je dan als flatbewoner? En hoe ervaar je als kersverse huizenbezitter die flats in je achtertuin?

Over balkon gekieperd

Ik kom in beide stukken van de wijk bij mensen thuis. Vanuit de flat ken ik de verhalen van afval dat over de balkons wordt gekieperd. Ik heb mensen gekend die veel last hadden van pesterijen. Maar ik hoor ook ervaringen van goede omgang tussen mensen met een totaal verschillende achtergrond. Een vrouw die in het nieuwe deel woont, vertelde een keer over hoe zij een groep hangjongeren aansprak op de rommel die ze naast de afvalbak gooiden. Misschien was het de manier waarop ze het deed, of hadden die jongens geen korte lontjes, maar zij werd niet direct uitgescholden. Integendeel, de rotzooi werd opgeraapt en excuus gemaakt. Als ik zoiets hoor dan kiemt de hoop in mij dat het wel goed komt.

Omfietsen voor verbaal geweld
Maar vorige week, dus nog voordat het hele circus op gang kwam, kwamen mijn kinderen met verhalen waar ik van schrok. Ze vertelden allemaal dat ze als zij door de Burgemeesterswijk moeten, wel uitkijken. Zien ze een groep jongeren die tot de Marokkaanse gemeenschap behoren, dan fietsen ze liever even om. En als dat niet kan, dan zorgen ze er in elk geval voor dat ze die jongens niet aankijken. Want doe je dat wel dan volgt direct verbaal geweld. En dit blijkt geen incident maar al lang structureel te zijn.

Ben ik te naïef?

Volgens bepaalde mensen wel. Misschien wil ik te graag dat het goed komt in die multiculturele samenleving die Maassluis zeker is. Ik besef ook dat dat lastig is en dat het niet vanzelf gaat. En misschien zullen er altijd fricties zijn en af en toe uitbarstingen van frustratie en gewelddadigheid. Ik hoop dat we daar dan samen een uitweg uit zoeken, want dat is de enige manier volgens mij, het samen doen als verschillende gemeenschappen. Zonder verwijten over en weer.
Maar wat als één van mijn kinderen klappen krijgt en thuis komt met een fiets die kapot geschopt is? Zal ik er dan net zo over blijven denken…

Gerrit van Dijk

Gerrit van Dijk

2014-2019 | Columnist op woensdag (1x per maand) | Dominee PKN | @gdijkdijk op Twitter

4 Reacties

  1. B. Scheurwater
    28 september 2016 at 12:36

    Met beide commentaren eens. Voor de christenen onder u, er staat in de Bijbel dat men bij het oogsten aren op het land moet achterlaten voor de vreemdeling onder u, er staat niet dat ze alles op een presenteerblaadje aangereikt moeten krijgen…..gratis, schaamte over hoe wij de joden hebben behandeld bij terugkomst uit de concentratiekampen…?

  2. Piet
    28 september 2016 at 12:20

    Ze hadden de flatten moeten afbreken met die figuren erin. Sinds die moskee daar staat een en al ellende.

  3. Paulette Elens
    28 september 2016 at 09:39

    Zelfs Jezus sloeg de Tollenaars de kerk uit! Tijd voor actie en geen verzachtende omstandigheden meer.

  4. Aad Rieken
    28 september 2016 at 08:23

    Er kwam eens een Marokkaans jongentje van ongeveer tien jaar naast mij fietsen,
    hij vroeg mij hoe laat is het menneer,

    Ik zei hem het is tien voor twaalf,weet je wat hij toen zei;
    alle Hollanders zijn leugenaars het is acht voor twaalf !!