Column: Maassluis Maakt Historie

Onze stad heeft zich in het verleden al eens in de geschiedenisboekjes laten noteren vanwege het Psalmenoproer. Ik ga je niet uitleggen wat dat was, zoek dat maar op Google. Ik kan je wel vertellen dat het een uiting was van conservatisme in optima forma. Behoudzucht die voortkwam uit gebrek aan wereldoriëntatie, maar je moet niet proberen je af te zonderen van wat er elders in de wereld gebeurt. Daar hebben wij de kracht niet voor.

Wonderdrankje

We hebben ook geen wonderdrankjes daarvoor. Dat komt alleen voor in een heel klein dorpje in Gallië. Ik zie ons nog niet Edo Haan op een schild hijsen en wie zou er dan de wonderdrank moeten mixen? Is er een bebaarde druïde in het bestuur die drankjes schenkt? Hebben we een muzikant in het bestuur die als slecht musicerende bard kan aantreden? Ik hoor jullie denken. Nee, dat is een idée fix.

Eerste Stad in Nederland

Toch kan Maassluis zich voor eens en voor altijd op de kaart zetten door op 12 november als Eerste Stad in Nederland volledig in te zetten op een mulitgekleurde reeks Pieten. Regenboog, inclusief wit en zwart. Daarmee nemen we voor heel het land het voortouw én we doen een keer iets eenduidig progressief. Zichtbaar voor heel Nederland en waarschijnlijk héél de wereld. Dat is nog eens een steen in de rivier leggen om diens loop voor altijd te veranderen. Als dat geen city promotion is, weet ik het niet meer. We praten nu bijna 450 jaar later nog over “Bij Alkmaar begon de victorie” (1573). Dus we zitten straks voor jaren gebeiteld.

Denk niet dat ik hier de draak met het geheel steek. Het moet echt maar eens afgelopen zijn met de onzinnige argumenten van “het is onze Nederlandse traditie daar moet je vanaf blijven”.

Die traditie staat helemaal niet ter discussie. Het gaat alleen om de aankleding, net zo goed als dat Pasen en Kerst door de loop der jaren anders zijn vormgegeven.

Hoezo traditie

Wie zich een beetje verdiept in het Sint verhaal, ziet dat het de laatste driehonderd jaar voortdurend is aangepast. Rond 1700 was Piet een blanke hulp van de Sint met Afrikaanse trekken. Rond 1830 kreeg hij ineens kroeshaar en was hij een duidelijke neger, maar nog steeds een knecht en wel één die snoep en geschenken uitdeelde. Rond 1840 werd hij ineens een boeman met een roe die op stoute kinderen jaagt. Rond 1850 was hij een zwarte Piet die zelfs straf uitdeelde. Net na de tweede wereldoorlog had de Sint ineens een spaanse groep edelen bij zich die hem begeleidde. Toen de tv zijn intrede deed in de jaren vijftig werd hij voor de verandering omgeven door tientallen zwarte pepernoten smijters die als malloten op zijn schip heen en weer dansten. Sinds de jaren negentig werden het steeds merkwaardiger types die je tegenwoordig zou stoppen in de categorie ‘Verwarde personen die je van straat laat halen‘, ware het niet dat ze door hun uitdossing zichzelf al hebben gediskwalificeerd.

In de haven smijten

Amsterdam heeft zijn Roze Zaterdag met zij Gaypride door de grachten. Laten wij ons op de kaart zetten als die progressieve stad die heel Nederland op sleeptouw neemt en waar de multikleurige Piet zijn intrede doet. Dan zijn we in een klap ook af van de dreiging van protesterende groepen. Mocht er dan ineens iemand op de kade “pro zwart” iets roepen, dan ben ik bereid om hem een duwtje te geven zodat hij in de haven kukelt.

Toegegeven dat laatste is een grapje, maar voor de rest ben ik bloedserieus. Kom op nou!