column 15

Afgelopen dinsdag was het dan zover.

Ik mag een medische keuring ondergaan voor mijn monsterboekje aan boord van de Elbe en ikzelf heb geen flauw idee wat ik ervan kan verwachten. Dus laat ik maar een beetje over me heen komen wat er mij te wachten staat. Al met al ben ik toch wel een beetje zenuwachtig, want stel je voor dat ze toch iets vinden, dan spat mijn hele droom uiteen. Van te voren heb ik al een vragenformulier in moeten vullen en zo te zien zal dit toch goed moeten komen.

Ik ga op weg naar de Botlek, op zoek naar het Port Health Centre. Eenmaal binnen vinden ze het toch wel leuk een keer een vrouw voor de keuring. “Meestal zijn het toch de mannen die hiervoor langskomen”,  zegt de verpleegkundige. En dan ook nog eens 10 jaar jonger dan we hadden verwacht.

Nou dat is een leuke binnenkomer!

Ik mag direct meelopen met de verpleegkundige. Die begint met allemaal tests bij mij, waaronder een ogentest. Eens kijken of ik echt niet kippig ben. Dat gaat goed, alleen die heel kleine letters onderaan vallen niet mee. Dan de gehoortest. Ik krijg een koptelefoon op en een knopje in de handen. Zodra ik een piep hoor, mag ik op het knopje drukken. Wel de stoel even omdraaien tegen het spieken 😉 Nou dat gaat toch best goed!

Op naar kamer nummer twee. Daar meten ze de bloeddruk en doen tegelijk een testje voor het hart. Nou alles doet het prima!

Nu komt het leukste: het plassen in een potje voor een urine-test. Als vrouw is het altijd een uitdaging om in een klein potje te plassen. Het is altijd een verrassing welke kant je op plast. Wij hebben niet zoals mannen een richttoestel. Maar wij kunnen wel op de millimeter nauwkeurig als we eenmaal raak schieten, een potje vullen. Het potje met de lauwwarme ‘appelsap’ mag ik inleveren bij de verpleegkundige en die gaat dit direct testen. Uitslag is negatief dus dat betekent ook alles goed!

Nu mag ik uiteindelijk naar de arts zelf toe voor de overige onderzoeken. De hele vragenlijst wordt doorgelopen en dit is allemaal in orde. Aansluitend krijg ik een keuring van top tot teen en alles wordt getest en onderzocht. Staat alles recht bij me en functioneert alles naar behoren. Ook doet de arts een test op mijn evenwicht, zelfs dat gaat soepel. Na nog een paar tests mag ik mij weer aankleden en ik mag mijn eigen krabbel zetten of ik akkoord ging met de goedkeuring voor de komende twee jaar. Met alle plezier natuurlijk!

Misschien wel een start van iets nieuws dit? Er is namelijk nog zoveel te leren …én alles is te leren.

Achteraf hoor ik van de redactie dat mannen het veel slimmer doen: wateren in een grote maatbeker en dan overgieten in een potje. Had ik dat maar eerder geweten, dan had ik droge handen gehouden.

Sandra Warren

Sandra Warren

Sandra Warren | Teamleider | Gastcolumnist | Hondensport | Zeesleper Elbe

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    16 juli 2017 at 12:47

    En dat is medisch verantwoord!

  2. Aad Rieken
    16 juli 2017 at 11:12

    Sandra gaat en vaart wel
    over Waterwegse plassen
    Maar leert nu ja heel snel
    Om heel anders te sassen!