Ik geef mijn kind overal in het openbaar de borst en ik schaam me nergens voor. There, I said it! Het zou wat mij betreft de normaalste zaak van de wereld moeten zijn. Toch stuit ik geregeld op onbegrip of kwaaie blikken in ons mooie Maassluis. Ik vraag nooit als ik ergens op een openbare plaats ben om toestemming om mijn kind te voeden. Als je je kindje een fles geeft doe je dat immers ook niet. De enige keer dat ik dat eens deed, werd ik door het personeel naar het toilet verwezen. (Wat ik uiteraard vriendelijk heb geweigerd, jij eet je boterham toch ook niet op de wc?)

Oké toegegeven, soms is het voor mij ook wel een beetje gênant als mijn dochter afgeleid loslaat om vrolijk om zich heen te kijken en daarmee mijn tepel tentoonstelt aan het hele winkelende publiek in de Koningshoek maar die momenten zijn gelukkig schaars. Uiteraard doe ik altijd mijn best om zo discreet mogelijk met zo min mogelijk bloot te voeden.

In andere landen is het heel normaal je kindje op verzoek en overal te voeden. Volgens de World Health Organisation is het zelfs de norm om je kindje tenminste de eerste 2 jaar van zijn leven borstvoeding te geven. Maar op de een of andere manier is dit in de praktijk iets waar mensen een beetje raar over doen.

Enige tijd geleden haalde ik bij iemand een jurkje op wat ik via een verkooppagina op Facebook had gekocht. We kletsen wat en op een gegeven moment keek ik op mijn horloge en mompelde dat ik snel moest gaan omdat mijn baby elk moment zou willen eten.

De dame in kwestie vroeg zich af waarom papa dan geen flesje kon geven waarop ik antwoordde dat mijn dochter van toen 5 maanden nog borstvoeding kreeg dus dat dat geen optie was als ik geen afgekolfde fles in de koeling had staan. De reactie die ik daarop kreeg verbaasde mij nogal:. “Nee toch??! Je bent toch niet zo’n gek mens die dr baby tot een jaar gaat voeden hè?! Dat vind ik toch zo smerig!”

Ik vroeg haar nog netjes wat er dan precies zo smerig aan was. Toen kwamen er nog wat onzinnige opmerkingen die kant nog wal raakten. Om haar een beetje te stangen riep ik vlak voor ik mijn auto instapte nog even toe dat ik vast wel zou stoppen voor mijn dochter naar de universiteit zou gaan.

20170113-liesbeth-cartoonPersoonlijk vind ik het heel jammer dat ik eerder uitzondering ben dan regel als we het hebben over (in het openbaar) borstvoeding geven. De meeste moeders die ik spreek vinden het eng omdat ze bang zijn voor commentaar. Maar eerlijk: moeten voedende moeders zich dan maar achter de gordijnen opsluiten omdat mensen het niet willen zien?

Een poster met een halfnaakte Sylvie met kwastjes op dr tepels voor het raam bij de Hünkemoller vinden we met zijn allen heel normaal maar een mama die haar kindje de borst geeft is dan ineens aanstootgevend. Dat vind ik raar en heel jammer.

Mijn advies aan een ieder die er niet naar wil kijken is daarom als volgt: kijk lekker de andere kant op dan hoef je het niet te zien. En voor voedende mama’s die dit lezen: trek je er niets van aan! Borstvoeding is natuurlijk, mooi en niet te vergeten: de primaire levensbehoefte van je baby. Niets om je voor te schamen dus!

Liesbeth Cordia

Liesbeth Cordia

Liesbeth Cordia | Zondagcolumnist (1x 4 weken) | Novi Knitwear | | Moeder van 4 dochters |

8 Reacties

  1. 15 januari 2017 at 11:54

    Mijn verloofde is Filipijns. Daar is het zelfs nog veel erger! Daar is het gewoon verboden om je kind de borst te geven op een plek dat zichtbaar is voor anderen.
    1 voordeel: elk warenhuis en publieke gelegenheid heeft de verplichting om een aparte ruimte hiervoor te creeren. En niemand mag dit dan zien, zelfs de vader mag niet mee naar bnnen! Zelf meegemaakt.
    Dan zitten we nog in een tolerant land.
    Stel je eens voor zeg, dat je ziet dat een baby aan de borst legt. De gevangens in! Zo misselijkmakend!

  2. 15 januari 2017 at 10:27

    Ons het dieselfde situasies is Suid-Afrika. Lekker rubriek!

  3. Wanda
    14 januari 2017 at 21:53

    Gewoon uit volle borst dit blijven promoten!

  4. B. Scheurwater
    14 januari 2017 at 16:27

    Sowieso het mooiste ter wereld om te zien moeder en kind, ook dieren, het is ontroerend vind ik en op een donkere dag geeft het hoop, kijk, LIEFDE
    Misschien een idee om ook in Maassluis zo’n mamacafë te organiseren?

  5. Andrea
    14 januari 2017 at 11:42

    Belachelijk toch! Zo jammer dat dit altijd een discussie blijft. Ik heb allevier mijn kinderen ruim 2 jaar borstvoeding gegeven (de ene wat korter en de ander wat langer) en ik schaam me daar totaal niet voor, het zal me ook een worst wezen wat een ander hiervan denkt. Laten we elkaar gewoon lekker in onze waarde laten!

  6. mariette perk
    14 januari 2017 at 09:56

    Hoi Liesbeth.. Als je eerste juffie wil ik graag hier op reageren. Ik ben gastvrouw in het MUNDO’s mamacafe in Schiedam. Waar wij jonge moedertjes (gratis) de kans geven om inderdaad over deze dingen te praten of gastsprekers uit te nodigen onder het genot van een kopje koffie of thee(ook gratis) We praten over allerlei onderwerpen en workshops o.a gebarentaal met je baby , kinder EHBO. etc Maar de discussie borstvoeding en wat er bij hoort , komt regelmatig terug. Inderdaad waar bemoeit iemand zich mee. In ieder geval er zijn gelukkig ook veel mensen die het wel héél goed begrijpen en daar moeten we maar naar blijven kijken en luisteren.

  7. 14 januari 2017 at 09:21

    Snap ook niet waarom er mensen zijn die er moeite mee hebben.
    Inderdaad… overal waar je kijkt zie je tieten van vrouwen. TV, magazines, zelfs op straat.
    Ga wonen in een IS-land als dat je niet aanstaat.

    Persoonlijk vind ik het een mooi en aandoenlijk gezicht om zoiets te zien. En het zijn de mensen die het niet kunnen verdragen die een kronkel in hun hoofd hebben en niet andersom.

  8. Aad Rieken
    14 januari 2017 at 08:12

    ”Met Twee Maten (M)eten En Drinken!”