Column(2): Mind the gap

Wie zich wel eens met de metro van London heeft verplaatst, herkent deze kreet onmiddellijk. De enigszins metalen stem waarschuwt passagiers voor de kloof tussen treinstel en perron. De betekenis van het Engelse woord “gap” is kloof of afstand. Denk om de afstand. Soms bekruipt mij het gevoel dat deze kreet ook op het stadhuis zou moeten weerklinken, iedere keer als een van onze bestuurders het stadhuis betreedt of verlaat. Er is namelijk ook daar sprake van afstand maar dan in overdrachtelijke zin.

Op de schop
De afstand tussen gemeentebestuur en burgerij vice versa is een niet te slechten kloof. Die afstand zal nooit verdwijnen, maar het is verstandig om er rekening mee te houden. Let maar eens op als er nieuwe plannen worden uitgedragen hoe zorgvuldig de communicatie wordt gedaan. Na goede voorbereiding worden er communiqués of mooie folders uitgestuurd naar de burgerij.

Een fraai voorbeeld is de wijze waarop werd bekendgemaakt dat de wijk Sluispolder-West op de schop gaat. Dat werd reeds vroegtijdig aangekondigd in De Schakel. Het artikel d.d. 25 oktober 2012 eindigt met Wethouder Keijzer vult aan: “Eerst spreekt de gemeenteraad erover tijdens een thema-avond op 30 oktober en daarna volgen raadscommissie en raad.”

Zorgvuldigheid
Dat artikel en die aanpak klinken als goede informatievoorziening en zeer zorgvuldige besluitvorming, niet over een nacht ijs, etc. We zaten reeds diep in wat “de economische crisis” wordt genoemd, maar dat weerhield de gemeente kennelijk niet van planvorming. Regeren is vooruit zien. Op 24 oktober 2012 is de zeer concrete uitwerking van dit plan via huis-aan-huis verspreiding bekend gemaakt, waaruit duidelijk werd dat de komende zeven jaar een grote transformatie plaatsvindt. Of liever … zou gaan plaatsvinden, want een paar weken na de verspreiding van deze dure brochures meldde nieuwe berichtgeving dat het plan in de ijskast gaat. De gemeente meldde dat volledigheidshalve ook op haar website in dit bericht.

Van Gaal & Van den Vondel
Ik ben geneigd een “Van Gaaltje” te doen: “Ben ik nou zo slim of zijn zij nou zo dom?” Wie bedenkt het om op deze manier de burgerij zorgvuldig en volledig te informeren om dan vrijwel direct daarna de keutel weer in te trekken. Dat laatste is geen “Van Gaaltje” overigens. Enige vorm van begrip hiervoor zal onder de burgerij nooit worden gevonden. Onderweg heeft toch echt iemand zitten slapen. Zo zijn er nog genoeg andere voorbeelden te noemen waarin met de beste bedoelingen er sprake is van krommunicatie (bron: Koot & Bie). Joost van den Vondel schreef ooit de “Gijsbrecht van Aemstel” met in het vierde bedrijf een aantal beroemde frasen over “trouw tussen man en vrouw“.

Onze stad moet het doen met “Waar werd een groter kloof, dan tussen bestuur en burgerij, ter wereld ooit gevonden?” Laten we vaststellen dat die kloof nooit geheel gedicht zal worden, maar je hoeft hem natuurlijk ook weer niet zelf groter te maken door dit soort onhandige zetten. Mijn oprecht advies aan ons gemeentebestuur is dan ook: Mind the gap. De eerstvolgende keer dat u het stadhuis betreedt, speelt deze kreet door uw hoofd.

Jelle Ravestein

Nawoord

Deze column was net ter redactie aangeboden, toen wij overwogen om bij de gemeente nog enige feiten te verifiëren. Het toeval wil dat op datzelfde moment de Schakel (editie 4 juli 2013) op de mat viel, waarin de gemeente verantwoording aflegt in haar burgerjaarverslag 2012.

Op pagina 8 wordt de reden voor het stopzetten aangedragen. Het blijkt dat het Waarborgfonds Sociale Woningbouw voor onbepaalde tijd haar borgstelling staakt, als gevolg van de bezuinigingen van kabinet Rutte II. Daarmee werd de bodem weggeslagen onder de plannen van Maasdelta. De raadscommissie boog zich over het plan op 20 november, zes dagen later later kwam W.S.W. met deze mededeling.

Feit blijft: het is goed om achteraf verantwoording af te leggen, maar je krijgt maar één keer de gelegenheid om een goede indruk te maken en dat is vooraf. Achteraf is het altijd een “Ja, maar…”

nr 2, week 28, 2013