Column: Stress

column nr 233

MAASSLUIS | We zitten anderhalve maand voor de raadsverkiezingen. De ene partij hoopt schade te voorkomen, de andere vernieuwt, de volgende verjongt. Weer een andere partij gaat voor consolidatie. Er zijn partijen met hooggespannen verwachtingen. Er zijn drie nieuwe partijen. Krijgen zij op tijd de benodigde ondersteunings-verklaringen?

Alle kandidaten die op de lijsten staan, hebben er zin in. Maar worden zij ook gekozen? Als door voorkeurstemmen straks jonge mensen de gevestigde orde voorbijstreven, nemen zij dan ook daadwerkelijk zitting in de raad?  Wat als we zoveel spreiding in de stemmen hebben, dat er zes partijen nodig zijn om een meerderheidscoalitie te vormen? Hebben de coalitiegenoten dan goede kandidaten voor het wethouderschap? Bij een zes partijen coalitie wordt dan een onmogelijke discussie of gaan er dan zes parttime wethouders komen? Dat  zal onwerkbaar worden, maar wie doet er dan water bij de wijn?

Er wordt al koortsachtige vergadert aan diverse fractietafels. Welke tactiek hanteren zij straks in de verkiezings-debatten? Hoe kunnen ze zich onderscheidend profileren? Gaan ze zich (on)bedoeld afzetten tegen ander partijen om daarmee de door burgemeester Edo Haan benoemde segregatie binnen Maassluis vorm te geven? Wie krijgt de populatie van nieuwkomers achter zich? Wie wint de jeugd voor zich? Wie krijgt de grote grijze babyboom massa op zijn hand?

Gelukkig duurt dat gedoe maar een paar maanden. Daarna wordt alles weer normaal. Dan kunnen de burgers weer als vanouds mopperen in de rol van ‘beste stuurlui aan wal’.

Maar de 23 raadsleden en de ca 10 steunraadsleden zullen zich dan  voor vier jaar committeren om integer en serieus onze stad bewoonbaar, veilig en schoon te houden. En dat alles tegen een aardig beloning die niet in verhouding zal staan tot de tijd die zij dan besteden voor ons aller belang.

Wij wensen iedere kiezer wijsheid bij zijn keuze. Je kunt maar 1 x in vier jaar stemmen, dus doe dat!

Je hebt een extra reden: er wordt tegelijkertijd gestemd in het referendum over de Sleepwet. Het lijkt de laatste keer dat er een referendum komt en het wordt niet gezien als doorslaggevend door het kabinet, maar als we massaal een duidelijk NEE laten horen, dan worden we wellicht toch serieus genomen. Formeel dan, want afluisteren doen ze toch wel.

De Sleepwet maakt het mogelijk dat de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) en de Militaire Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (MIVD) grote hoeveelheden internetverkeer af te tappen. Met deze ruimere toegang tot telefoon- en internetgegevens van burgers kunnen ze “de toenemende dreiging in kaart brengen en de nationale veiligheid en de democratische rechtsorde blijven beschermen”.

De diensten kunnen alleen zien wie met wie contact heeft. De inhoud van die contacten kan vele stappen later pas worden ingezien. Gegevens die relevant zijn, mogen tot drie jaar worden bewaard.