Column: Toename Artikel 51 vragen

Denise heeft een volle agenda en heeft Aad gevraagd als gastcolumnist deze keer een column te schrijven

Ik hoorde vorige week een lid van Maassluis Belang zeggen bij een commissievergadering over duurzaamheid dat hij voor een eventueel debat het Vlaardingse model zou overwegen. De voorzitter, de heer Kromdijk vroeg – onbekend met dit gegeven – “wat is het Vlaardingse model?”. Het Vlaardingse model, waarde lezers, is selectief meedoen aan een debat. In onze buurgemeente komt het voor dat een partij een debat overbodig vindt en blijft gewoon in stilte op de zetel zitten.

Zo zijn er meer verschillen tussen Maassluis en Vlaardingen en dat is as such prima; verschillende gemeenten of te wel ‘s lands wijs ’s lands eer. Het is cultuur.

Actualiteiten halfuurtje

Maar eén verschil dat duidelijk in het oog springt, is ons actualiteiten halfuurtje en het Vlaardingse equivalent daarvan. In Maassluis is dit aan zeer strenge regels gebonden, dat zal ooit zo beslist zijn door ons presidium of een zeer sturende burgemeester, die bestaan namelijk. In Vlaardingen kan dit behoorlijk “uit de hand lopen” in die zin dat er soms een debat ontstaat over een actueel onderwerp en dit kan enige tijd in beslag nemen. Die tijd is er over het algemeen want Vlaardingen heeft geen commissievergaderingen voor de raadsvergadering; ze beginnen gewoon om half acht.

In Maassluis wordt de kookwekker gezet, een debat is ondenkbaar. Dat levert af en toe frustratie op want een nieuwe inbreng van een derde partij of de partij die het onderwerp aankaart is ondenkbaar. Dat is in mijn optiek jammer want het leidt soms tot ongenoegen en af en toe tot erger. Erger? Ja, want de ambtenaren worden aan het werk gezet doordat een partij, ontevreden met antwoorden van de wethouder, artikel 51 van ons vergaderreglement aangrijpt om vragen te gaan stellen, waardoor het college toch nog met antwoorden moeten komen die (hopelijk)iets uitgebreider zijn dan de antwoorden waarmee een wethouder soms denkt weg te komen.

Deze week worden we via artikel 51 vragen geconfronteerd met de verlichting bij de bushalte en minieme fietsenstalling bij station west dat verbouwd wordt. Het klopt, het is een zooitje. Het is donker en opgebroken bij dit station en je kunt je fiets er nauwelijks kwijt maar dat komt volgens de wethouder doordat de fietsers allemaal vooraan willen staan. Ik zou ook ontevreden zijn over zo’n antwoord.

Maar om nu vragen te gaan stellen over de kwaliteit van de aannemer die de planning niet gaat of kan halen. Is dat nu echt nodig en vooral wat is het nuttig effect van deze vragen? Komt er een versnelling in de voortgang doordat Maassluis vragen stelt over de aanbesteding die de RET heeft gedaan om te komen tot de Hoekse lijn. Ik ga de vraag niet beantwoorden, ik wacht op de portefeuillehouder.

Vissterfte

Wat me wel zorgen baart is de massale vissterfte in de Zuidvliet maar vooral de berichtgeving hierover. In de media, zelfs het medium waar deze column op verschijnt, wordt van alles geroepen en de vraag is draagt dat bij tot goede informatie van het publiek want dat is toch het wezen van de pers; de Maassluizers informeren over het gebeuren in ons stadje.

Vooral de kop – op een andere site gelezen (zie voetnoot / Red.) – “De oorzaak van de vissterfte is niet meer te achterhalen” lijkt mij te gemakkelijk en het suggereert een doofpot en dat moeten wij als politici voorkomen.

Er zijn watermonsters genomen, we kunnen dooie vissen opsturen naar dokter Zeldenrust om er sectie op te laten verrichten. Het wordt vanzelf duidelijk wat de oorzaak is geweest van dit dierenleed. Een beetje geduld in deze…..

Wat wellicht lastiger is om te achterhalen of er onverlaten zijn geweest die een illegale lozing hebben gepleegd in onze Zuidvliet. Dat zal niet meevallen alhoewel de suggestie van de heer Kuiper om de camerabeelden te bestuderen uitsluitsel zou kunnen geven. Ik weet het niet en de vraag is of de beelden bestudeerd zijn of dat dit slechts een papieren toezegging van de wethouder is geweest.

De artikel 51 vragen zullen in de nabije toekomst in aantal toe gaan nemen over relevante en in het geheel niet relevante onderwerpen. In de politiek heet dat profileren richting de gemeenteraadsverkiezingen van maart 2018.

Ik wens de lezer sterkte met het onderscheiden van verkiezingsretoriek en relevante zaken die ons allemaal aangaan.

voetnoot van de redactie:

Op maassluis.nu schreven wij daarover dit artikel:

Hoogheemraadschap: Het blijft een raadsel