Column: U hoort nog van ons

U hoort nog van ons!

Een paar weken geleden werd ik gebeld door een journalist van Radio 1, die graag een documentaire wilde maken over een nieuwe politieke partij die de ambitie heeft om mee te doen aan de Kamerverkiezingen van 15 maart a.s. We hebben een paar keer met elkaar gebeld, maar het is uiteindelijk niet doorgegaan. De uitzending van die documentaire zou pas (ver) na de verkiezingen plaatshebben, en aangezien we toch niet wisten hoe het allemaal zou verlopen, hebben we ervoor gekozen hier niet aan mee te werken.

Eén van de vragen die deze radiomaker had, ging over de achterliggende gedachten. Waarom richt iemand een nieuwe partij op, hoe gaat de besluitvorming, en wanneer neem je het besluit om het wereldkundig te maken en de strijd aan te gaan met de gevestigde orde? En natuurlijk wilde hij weten hoe zo’n nieuwe partij zich staande zou houden in de campagne, die toch vooral gedomineerd zou worden door modder gooien, negativiteit en persoonsbeschadiging. De uitslag van de verkiezingen vond deze interviewer al minder belangrijk, maar ja, daar denkt een nieuwe partij toch anders over.

Toen ik hem vroeg, waarom zijn oog op onze partij gevallen was, zei hij daar drie dingen over.

Ten eerste, zo zei hij, willen jullie je echt in het midden vestigen. De meeste nieuwe partijen bevinden zich op de flanken, of horen vanwege hun one-issuekarakter niet in het midden.

Ten tweede hebben jullie een breed politiek programma, zoals ik dat bij andere nieuwe partijen gewoonweg niet tegen kom. (Of hij dat alleen maar zei om toestemming te verkrijgen voor een documentaire, weet ik niet, maar het klonk wel heel goed!)

En het derde punt was, dat wij sympathiek waren in onze presentatie, en niet zoals sommige andere die in het nieuws komen met een nieuwe partij, eigenlijk alleen maar kunnen schreeuwen.

Allemaal mooie complimenten, die helaas in de praktijk niet veel hebben geholpen.

In mijn vorige column heb ik iets geschreven over het hoe en waarom van de partij STERK. Ik meldde dat we vol energie aan de slag gingen om één of meer zetels in de Kamer te gaan halen.

We hadden daar een paar voorwaarden bij. De ene was, dat het programma breed genoeg moest zijn om in het midden van het politieke spectrum terecht te komen. Voorts wilden we niet hoeven te gaan bedelen om de waarborgsom bij elkaar te krijgen. Ook wilden we geen scheldpartij worden of met geschreeuw onze positie veroveren. Welnu, al die voorwaarden waren goed in te vullen.
De laatste voorwaarde die we stelden, was, dat we voldoende kandidaten op de lijst zouden kunnen zetten, die ook voldoende kwaliteit hadden om vanaf de eerste dag actief te kunnen zijn in de Kamer. We zochten mensen met enige politieke ervaring die bereid waren hun nek uit te steken voor een nieuwe partij.
Welnu, er waren meer dan genoeg mensen die mee wilden doen. Sommigen stelden hun netwerk te beschikking, bij anderen konden we altijd terecht voor feedback enzovoort. Uiteindelijk waren er te weinig mensen van stevige statuur die de partij naar een goede verkiezingsuitslag zouden kunnen helpen.
We hadden de waarborgsom al betaald, we hebben van honderden mensen steun toegezegd gekregen voor hun handtekening onder de lijst. Eigenlijk was alles in orde. Eén ding echter: geen goede lijst.
Een optie was nog dat ik met een aantal volstrekt onervaren mensen op de lijst zou gaan, en dat we dan maar moesten hopen niet meer dan één zetel te halen, maar dat ging me te ver. Zó wil ik het hoogste politieke orgaan dat we in Nederland kennen, niet binnenkomen.

Alleen om deze reden hebben we besloten geen kandidatenlijst in te leveren bij de Kiesraad. Een lastig besluit, maar gelet op onze eisen: onontkoombaar.

Vanaf het eerste begin hebben we er rekening mee gehouden dat we het project misschien voortijdig zouden moeten stopzetten. Er waren een paar momenten in de afgelopen maanden, waarop we moesten besluiten door te gaan of te stoppen. En het uiteindelijke moment was er dus ca. 10 dagen voordat de lijsten moesten zijn ingeleverd.

U zult de nieuwe partij STERK dus niet op het stembiljet aantreffen.
We blijven echter niet stilzitten. We heten formeel een ‘politieke organisatie’. Er zijn dus nog voldoende mogelijkheden om onze ideeën wereldkundig te maken. U hoort nog van ons!