Deze week was er een discussie op de radio over de uitspraak van het woord puzzel. Ja denkt u maar even na over hoe u het woord uitspreekt. De radiomaker van dienst had het in zijn hoofd gehaald om het uit te spreken als Puuzel (even kort door de bocht fonetisch) met een uu in plaats van met een u zoals het hoort.

Regel in de grammatica: komt er na een klinker een medeklinker dan is het meestal de lange vorm van de klinker (bijvoorbeeld tegel) en komen er na een klinker twee medeklinkers dan is het de korte vorm (banden bijvoorbeeld). Je zou zeggen, daar hoeft toch geen discussie over te zijn, dat is zo klaar als een klontje.

Maar, zo werd door de presentator terecht opgemerkt, daar blijkt toch om de een of andere vreemde reden vaak nog onduidelijkheid over te zijn. Zo stoorde hij zich aan het gebruik van het gebruik van de u in Olympische spelen, terwijl we allemaal weten dat dit een i klank is.

Ik moest meteen weer denken aan een bijeenkomst enige weken geleden met de stadsdichter van Rotterdam. De presentator van dienst wist de naam van voormalig stadsdichter Ester Naomi Perquin een aantal keren uit te spreken als Ester Naomi Perqen met een langgerekte e op het einde. Al eerder was het me opgevallen dat bij een andere wissel van stadsdichter de naam van Daniel Dee werd verbasterd tot Dèniel Die (op zijn Engels uitgesproken) terwijl er toch duidelijk Dee staat in plaats van Day en Daniel in plaats van Deniel.

In bovenstaande voorbeelden had de presentator zich van te voren even moeten laten in praten over de juiste manier van uitspreken. Niets staat zo onnozel als het uitspreken van namen op een verkeerde manier (in zo’n situatie).

Ik weet dat de taal een levende taal is, dat er veranderingen plaats vinden, dat onder invloed van straattaal tegenwoordig al verzekeringsmaatschappijen adverteren met de slogan “De leven” in plaats van het leven. Voormalig dichter des vaderlands Driek van Wissen zei het destijds al: De taal is het voertuig van de geest. Je zou alleen hopen dat de chauffeurs wat zuiniger met haar omsprongen.

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

2 Reacties

  1. 17 februari 2017 at 14:22

    Sommigen willen zich altijd op de één of andere manier onderscheiden. Kan het niet als persoon dan maar met de taal. Zo had een collega van mij altijd een oto een odie. Waarop ik dan antwoordde: “O(w)…die!” 😊 vond hij niet zo leuk.

  2. Aad Rieken
    17 februari 2017 at 08:49

    ”Het Is En Blijft Een PUZZLE!”