Afgelopen week heb ik naar ‘Vleesverlangen’ gekeken op tv, een documentaire van Marijn Frank over haar verlangen naar vlees en de dubbele houding die zij heeft ten opzichte van haar eigen vleesconsumptie. In deze documentaire gaat ze op zoek naar hoe en waarom van haar verlangen naar vlees. Ze komt erachter dat haar verlangen vooral gestuurd wordt vanuit haar hersenen en omdat ze eigenlijk geen vlees wil eten (ondanks dat ze er van geniet) gaat ze een stage lopen bij een (biologische) slachterij om vooral mee te maken dat vlees van een levend wezen komt en niet ‘aan de boom groeit of uit de supermarkt komt’.

Ik herkende mezelf wel in haar ‘worsteling’ met vlees eten. Aan de ene kant eet ik graag vlees en geniet hier ook van, aan de andere kant is er een deel van me dat vind dat vlees eten eigenlijk niet zou moeten of toch tenminste beperkt zou moeten worden.

Nu zijn er al meerdere dagen per week dat ik vegetarisch of geen vlees eet. Ik ben een medium user zo bleek uit de documentaire. Maar ik zou er best naar toe willen groeien om maar 1 of 2 keer per week vlees te eten. En dan biologisch vlees. Voor het dierenwelzijn, voor het milieu (vleesproductie is één van de grootste aanslagen op het milieu, dat weten maar weinig mensen) en voor mijn eigen gezondheid.

Ik heb vrienden (of eigenlijk zijn het vooral vrouwen gek genoeg) die vegetarisch zijn. Daar heb ik diep respect voor. Vooral waarschijnlijk omdat ik denk ik moeite zou hebben met helemaal geen vlees eten, daar vind ik sommige dingen toch echt te lekker voor.

Om het proces te doorlopen dat Marijn Frank heeft gedaan gaat me dan ook weer wat ver (het uiteindelijk, na 6 weken stage, slachten van een koe), maar na het zien van deze documentaire ben ik wel weer kritisch na gaan denken. Ik weet dat er vele vegetarische recepten zijn die heerlijk zijn en die ik ook graag eet. Daar iets meer van eten en nog iets minder vlees zou moeten lukken.
Als vlees weer iets bijzonders werd en geen ‘commodity’ zoals veel productievlees is, en als er meer mensen wat minder vlees zouden eten, dan ben je bewust bezig met jezelf, dierenwelzijn en het milieu. Geen slechte zaak lijkt me.

Meer over de documentaire ‘Vleesverlangen’ vind je op http://www.herrie.com/portfolio/vleesverlangen/

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

10 Reacties

  1. 28 mei 2016 at 09:51

    Ik ben zo iemand die maar enkele keren per week vlees eet.
    Maar of dit nu voor de gezondheid is, voor het milieu, of omdatik het gewoon niet kan betalen, hou ik maar in het midden.
    Maar met de groeiende bevolking en de klimaatverdragen worden we langzaam maar zeker klaargestoomd voor een wereld waarin we massaal insekten moeten gaan eten! Steeds meer zie ik op de televisie programma’s waarin ze dit aanprijzen en waar ze mensen laten proeven. Zelfs op scholen zijn ze hiermee al bezig. Zo probeerde mijn dochter mij een groen drankje te laten drinken van sprinkhanen gemaakt, zonder te zeggen wat het was. Ik trapte er niet in. Waarom wil ik dit niet? Insecten hebben voor mijn gevoel gewoon teveel poten en/of ogen. Dat gaat er bij mij gewoon, letterlijk, niet in. Ik eet eigenlijk alleen dieren met 2 of 4 poten, dus nee, ook geen aal, slak, inktvis of krab. Ik maak een kleine uitzondering voor kroepoek, maar dat is dan ook onweerstaanbaar.
    Toch, dat we er ooit aan moeten, dat staat voor mij wel vast, maar ik hoop dat het mijn generatie uitduurt! Wel mogen ze van mij het vlees wel wat luxer maken. Maak het maar duurder… Want inderdaad… waarom moet het zo vanzelfsprekend zijn om elke dag dat lapje vlees op je bord te hebben?

    • 31 mei 2016 at 17:01

      Ook ik heb gebakken meelworm gegeten. Verrassend lekker wel.

  2. 27 mei 2016 at 21:07

    Als niets op twaalf rijmt, is er wel een heel grote klankvrijheid gebruikt. Maar is het iets of juist niets?

  3. 27 mei 2016 at 13:32

    Qua reactie tov het onderwerp ” rijmt dit als K** op Dirkje ”

    vraag: Wie is de schrijver van deze tekst

  4. 27 mei 2016 at 13:09

    Heb deze boeiende documentaire gezien (moest wel toevallig zappen toen ze de koe gingen vermoorden). Ik ben bezig het puur consumptieve te doorbreken, bijvoorbeeld door zelf gehakt te draaien met vlees waarvan de herkomst duidelijk is in plaats van de bakken supermarktgehakt waarvan nooit aangegeven wordt wat er in zit en waar dat ongedefinieerde vlees vandaan komt. Het is een duurdere methode, maar het resultaat is aanzienlijk lekkerder. En dan vleesvervangers: die zijn het vaak net niet (al moet ik me nog verdiepen in producten van de Vegetarische Slager, die overwegend positieve kritiek krijgen). Maar zijn ze wel standaard nodig? Think twice…

    • 31 mei 2016 at 16:59

      Gelukkig wende men de camera fa bij het moment supreme waardoor je niets zag. De vegetarische slager kan ik aanbevelen. Heerlijk vegetarisch eten. De term slager is ook erg verwarrend.

  5. Aad Rieken
    27 mei 2016 at 10:07

    ”Een Ernst(ige) Slager!”

  6. Aad Rieken
    27 mei 2016 at 09:15

    ”Wat 1 Letter ’n Wereld Van Verschil (Uit)maakt!”

  7. Aad Rieken
    27 mei 2016 at 08:50

    ”Van Vleesverlangen Naar Vlees-vervangen Is,
    HET LEKKERSTE STUKJE VLEES TOCH VIS!”

  8. Ernst
    27 mei 2016 at 08:37

    Lief dagboek bla bla bla bla