Onze vaste zondagcolumniste Marga gaat qua gezondheid vooruit, maar heeft nog een lange weg van herstel te gaan. Wij wensen haar beterschap. Sandra neemt de honneurs waar met weer een mooie column.
Elke keer als ik aan boord stap van een schip gaat er een mooie wereld voor mij open. Ik ben altijd zo gefascineerd daardoor. Vooral onze historische schepen in onze mooie Maassluise haven. Op een van deze schepen ben ik dan ook regelmatig te vinden om mee te varen. Van de Rotterdamse havens tot aan de tweede Maasvlakte en ook de tochten over zee zijn fantastisch om mee te maken. Al heb ik de echte woeste zee nog niet mee mogen ervaren.
Maar ooit – ik zeg ooit – ga ik dat zeker een keer doen, om dan de heerlijke frisse zeelucht op te snuiven, de wind in de haren te voelen. De lunch wordt steeds prima verzorgd aan boord en de gezelligheid is altijd aanwezig. ik heb aan boord veel nieuwe mensen leren kennen die veel met de scheepvaart te maken hebben en die in deze wereld hebben gewerkt of nog steeds werken. Ik kan echt uren luisteren naar de zeemansverhalen van de mannen die vroeger hebben gevaren en daarover veel kunnen vertellen. Ik neem dan ook echt de tijd om er naar te luisteren. Daarnaast is het is zo heel erg mooi om te zien hoe steeds meer vrijwilligers aan dit mooie schip werken.
Sleepbootdagen en vlootschouw
Elk jaar kijk ik uit naar de ‘sleepbootdagen’ die in onze mooie buitenhaven plaatsvinden. Dan ben ik haast de hele dag daar te vinden om deel te nemen aan diverse vaartochten en we sluiten dan de dag af aan boord van mijn favoriete dame De Elbe. Een heel mooie tocht was de vlootschouw bij het 400-jarig bestaan van Maassluis; dat er zoveel schepen voor Maassluis varen. Dat was heel mooi om te zien, zelfs vanaf het water. Schitterend dat er zoveel schepen meededen en dat ik samen met mijn nicht Marga aanwezig mocht zijn op één van de deelnemende schepen.
Furieade
Ik kijk elk jaar weer uit naar de Furieade. Zolang ik op deze wereld ben, wordt dit al georganiseerd in onze haven. En eigenlijk elk jaar loop ik er weer uren rond. De maritieme sfeer proeven en alle kraampjes bekijken en uiteraard voor aan elke sleutelbos een allemanseindje aanschaffen (link). En dan na afloop van dit evenement een mooie vaartocht maken op de mooie dame die in de buitenhaven van Maassluis ligt.
Smit
Velen vragen zich af waar de liefde voor de scheepvaart vandaan komt bij mij. Eigenlijk is dit wel een klein beetje met de paplepel ingegoten. Mijn opa heeft vroeger bij Smit gevaren op de sleepboot de Noordzee II. Mijn vader wilde vroeger ook altijd varen, alleen mocht hij dit niet van huis uit. Hij heeft wel jaren gewerkt op de scheepswerf waar ik vroeger ook zo nu en dan te vinden was. Het huis waarin ik opgroeide, hing vroeger vol met diverse scheepsartikelen en schilderijen. Die genen zijn doorgegeven en daar ben ik best trots op …
Maassluis mijn thuis aan de Waterweg.
Denk het water weg en Maassluis is nergens…
Maassluis mijn thuis aan de Waterweg.
Zonder Waterweg geen Maassluis.
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
7 Reacties
Leuk weetje !
Volgens de overleveringen is een allemanseindje een stuk uitgeplozen touw…welke vast aan een touwtje in het water werd gegooid en achter de boot aan door het water getrokken werd….omdat toilet papier in vroegere tijden niet bestond werd daarmee tussen de billen, de kont na het poepen schoongeveegd ! Poepen gebeurde in een bak welke bevestigd aan de linkerzijde (van achter gezien) van een boot, vandaar de naam bakboord.
.Top geschreven Sandra.. hartstikke Top !.
…
en natuurlijk heel veel beterschap voor lieve nicht Marga !!
Prachtig gedicht Aad!
Leuke column Sandra en ja, de scheepvaart is fascinerend!
Mooi Sandra en een uit het hart gegrepen reactie(gedicht) van Aad.
Dank van zo’n bevlogen vrijwilliger.
Prachtig geschreven Sandra. Het is op de Elbe waar ik jou en moeder Leny in hernieuwde kennismaking heb mogen ontmoeten (samen met vriend Cees). Ga door met het schrijven van columns … Je doet hef fantastisch en Marga is vet trots op jou !
Gedicht;Seawolf-Elbe,
(The Old Lady’s)
Geen zee was ze te hoog,
voor de twee gezusters.
Werk dat er niet om loog,
het slepen van de kusters,
dek bleef niet altijd droog!
Elbe vond Maassluise ree,
Clyde ging met griek in zee.
’n Duitser en ’n Canadees,
”Smits Internationale wees!”
Als Salvador,Do.Fa.Ni.,Seawolf,
trotseert ze de hoogste golf,
voor Bonny bleef ze Clyde.
Ondanks haar nieuwe naam,
behield zij wereldfaam!
Seawolf zonder schaapskleren,
kwam niet met pek en veren.
Maar in moderne scheepshuid,
”verwende zuster ijdeltuit!”
Clyde werd ’n sjieke meid,
Elbe bleef bescheiden.
Die zag het veel meer zitten in,
vrijwillig werkzaamheid,
met onbeperkte werktijden!
Clyde is gepimpt met boot-ox,
waar jacuzzi op dek ontsprong.
Elbe door zeebonk met koelbox,
en dolle Dries ,hart op de tong!
Het ”Dolce Far Niente”,
staat lijnrecht tegenover,
haar zusterschip De Elbe,
hard werken weinig cente!