Column: Welkom 2014

Op Facebook zag ik via een vriend van een kennis het bericht voorbij komen dat Maassluis.Nu op zoek is naar een nieuwe columnist. Ik las het. Leuk. Waarom niet? Ik reageerde heel impulsief per mail en had even spijt. Was wellicht iets te impulsief. Is het wel iets voor mij? Kan ik elke week een leuke column schrijven? Heb ik wel genoeg tijd? Nog vele excuses heb ik erbij gehaald waarom ik niet had moeten reageren. Mijn reactie was al verstuurd. O ja, dat is waar. We zitten vers in 2014. Ik verwacht alleen maar goede zaken dit jaar, dus dit komt wel goed.

Dat zit zo. Afgelopen 1 januari heb ik een deal met 2014 gemaakt.

2013 en ik waren een bijzonder slecht team. Alles ging mis. Ik verloor een dierbare vriendin, ik mis deze vriendin en ik ben verdrietig en boos om dit alles. Of liever gezegd woest dat dat zo moest gebeuren. O en er gingen tussendoor ook wel eens wat kleinere dingen mis. Ik was goed klaar met dat 2013. Met zijn 13. Of is het met haar 13. Whatever. Ik ben niet bijgelovig maar afgelopen jaar was wel een beetje vragen om hommeles natuurlijk.

2014 en ik heb hebben daarom goede afspraken gemaakt. Ik stap zonder vooroordeel het jaar in. Zonder wrok over zijn/haar voorganger met zijn/haar 13. 2014 gaat als tegenprestatie, als goedmakertje, doen wat ik wil. Mijn wensenlijst is enorm en niet reëel. Stabiel weer ten opzichte van vorig jaar, dat wel. Op de eerste plaats dat iedereen gezond en gelukkig blijft. Voor mijzelf graag meer sporten zoals hardlopen en dan 10 km binnen een ‘normale’ tijd en graag met een mooie loop. Weer stoppen met roken. Gezonder eten. Minder drinken. Sparen. Op tijd naar bed en bij voorkeur voordat de wekker gaat fris en fruitig met een inmiddels gedekte ontbijttafel, verse jus, koffie, melk en gesmeerde boterhammen, manlief en kinderen wekken om zo rustig op het gemak de dag te beginnen. Waarin niemand meer te laat komt ergens. De kinderen zeker niet te laat op school of opvang. Vreselijk gênant vind ik dat. We geen Kapitein pauzekoeken, ‘bieb’ boeken en fruitdagen meer vergeten. We op tijd van huis vertrekken zodat we ons niet hoeven te schamen dat we de auto nemen terwijl de school van dochterlief slechts 300 meter verderop is. We altijd keurig parkeren en zodra dit niet kan we niet ‘dan maar even zo’ denken als we langs een onderbroken gele streep parkeren. Ook al zijn we aan de late kant.

Meneer Agent was nog aan het schrijven toen ik aan kwam rennen. In bovenstaand voorbeeld moet ik we eigenlijk vervangen door ik. ‘Betaald’ parkeren in Maassluis heeft me die ochtend zo’n 16,00 euro per minuut gekost. Maar oké. Dat was 2013.

2014 wordt anders. Sommige wensen zijn niet haalbaar. Die gedekte ontbijttafel bijvoorbeeld. Maar ik ga er voor. So 2013, your last page has come. Welcome 2014. You are a new 365 page book. Let’s write a good one! En een column graag.

Martine van de Merwe