Heb je weleens heel veel mensen tegelijk NEE horen zeggen?

Ik gisteren nog … toen ik zei dat ik op de fiets naar mijn afspraak zou gaan.

Soms heb je van die weken dat alles kapot lijkt te gaan. Zo nu dus bij ons. De televisie geeft mensen massaal de kleur van de Hulk. Dit is gelukkig nog even op te lossen door een mega klap op de bovenkant te geven. De koelkast vriest of dooit, en als hij dooit dan staat de vloer zowat bol van het water. Dan moet ik heel snel aan het knopje draaien om hem weer koud te laten worden, dan weer snel terug anders vriest het weer. En dan mijn auto … Ik ben gisteren aan het werk, sta midden in Delft en toen … deed ie het niet meer. Ik heb geprobeerd hem aan de praat te krijgen door hem ook die klap te geven, ik heb aan wat knopjes gedraaid. maar nee hoor. Geen leven meer in te krijgen. Dan wordt het tijd dat ik mijn privé wegenwacht bel. Sander. Gelukkig was hij binnen no time bij me en hebben we van auto geruild. Ik die van hem zodat ik verder kon werken en hij de mijne, kapotte. Hoe? Ik weet het niet maar hij heeft ‘m in de garage gekregen.

En dan komt het: een dag zonder auto.

Helemaal geen probleem. Ik heb één afspraak en daar wil ik op de fiets naar toe. Toen werd er dus massaal NEE geroepen. Wat een onzin, ik mankeer niks. ( alleen weten zij dat ik geen natuur talent ben op de fiets, noem het gerust een enorme klungel) Je mag mijn auto lenen, ik pak de motor wel, zal ik vragen of iemand je brengt. Ik heb ze allemaal gehoord. Ik heb maar beloofd om mijn afspraak af te zeggen. Maar dat doe ik niet.

En zo stond ik dus vanochtend, ruim op tijd, te kijken naar mijn fiets. Het ding staat in de schuur en ik geloof dat hij functioneert als iets waar je heel veel troep op kan stapelen. Eerst maar eens proberen om hem eruit te krijgen. Oh, ook nog even mijn handschoenen pakken. Jammer, ze zijn weg. Waarschijnlijk had mijn dochter ook koude handen. Dit kan de pret allemaal niet drukken en zo stap ik vol goede moed op mijn fiets. De eerste twee minuten gaat er nog door me heen dat het best meevalt, zo lekker uitwaaien op de fiets. Na de derde minuut denk ik hier spontaan anders over.
Al met al was ik op tijd op mijn afspraak en heb daarna zelfs nog boodschappen gedaan. Het was even proppen in die fietstassen maar ook dat lukte.

Ik denk dat ik vaker ga fietsen … volgend jaar weer of zo

Esther Franken

Esther Franken

Esther Franken | Columnist februari 2016- juli 2022 | Copywriter | Persoonlijk Begeleider van Lichamelijk gehandicapten |