Dán werk je aan een leefbare stad

MAASSLUIS | Françoise Harteveld (VSP) is nieuw in de politieke arena maar kent wel veel aspecten van gemeentelijke taken doordat zij in het verleden onder meer als beleidsadviseur bij de gemeente Maassluis werkzaam was. Vanuit haar sportcarrière – judo en sumo – is zij iemand die voor resultaat gaat. Hoe ziet zij voor zichzelf dan een rol die bij haar past?

Als jij het voor het zeggen krijgt, waar leg jij dan de prioriteit?

Een integraal seniorenbeleid, goede zorg, levensbestendig wonen en goede woon-werk voorzieningen door OV regionaal te laten aansluiten en ik wil dat de sportvoorzieningen beter worden door het moderniseren van sporthallen. Qua onderhoud zien we dat er te weinig vooruitgekeken wordt. Men gaat repareren, in plaats van preventief onderhouden. Er wordt ad hoc gehandeld, niet vanuit een plan. Je ziet dat ook bij fietspaden, straatverlichting, riolering en de kade van de Wip. Vooruitkijken in plaats van brandjes blussen. Dán werk je aan een leefbare stad. En niet alleen vlak voor de verkiezingen straatverlichting repareren.

Als partijen in hun programma in hoofdlijnen formuleren wat zij in de komende vier jaar concreet willen aanpakken, dan is er keuze. Niet elke partij heeft echter alle terreinen benoemd. Dan is het lastig om te kiezen.

Waar is jouw inbreng op het terrein van senioren?

Een heldere visie op seniorenbeleid is de reden om mij aan te sluiten bij de VSP, dat is een bewuste keuze. Ik wil een beleid waarin ikzelf – gezien mijn expertise – een rol kan spelen om de zaken aan de orde te stellen en naar oplossingen kan zoeken. In onze visie is vraaggericht beleid noodzakelijk zoals dat is toegepast op de Vloot. De belanghebbende mensen zijn erbij betrokken. Daarnaast zijn de juiste partners in de hele zorgketen vroegtijdig betrokken om passende zorg vorm te geven. Maasdelta, Thuiszorg, Seniorenwelzijn e.a. Zij hebben samen het beleid ingevuld en onderling bepaald wie welke rol inneemt op basis van waar de eigen kracht ligt. Met een duur woord: een integraal beleid. Maar dan ben je er niet. Plannen zijn mooi, maar het valt of staat met de implementatie: hoe voer je het in de praktijk in en houdt je het in stand?

We zagen het al in het debat over Sport & Cultuur; er moet daadkrachtig worden doorgepakt. En dat ontbreekt mijns inziens. Ik ben zelf – gezien ook mijn sportcarrière – resultaatgericht ingesteld. Het is mooi als de juiste partners aan tafel zitten, maar dan moet je vervolgens zorgen dat er voortgang is.

Hoe kun jij de politiek helpen aan die snelheid aan de daadkracht?

Je kunt het vergelijken met het Sumo worstelen. Op het eerst oog lijkt het een trage activiteit met weinig handelingssnelheid, maar dat is schijn. Als er eenmaal gehandeld wordt, is dat op basis van een gedegen analyse van wat nodig is (de wensen en eisen) en wat mogelijk is (aftasten van de zwakten en sterkten). Je weet waar de kansen en bedreigingen zijn (risico analyse), Daarna kun je gebruikmaken van de energie en kracht (inzet van de juiste mensen op de juiste plek) van de betrokkenen om de overwinning (het resultaat) te behalen. Voorbereiding is hoofdzaak, daadkracht is noodzaak. Als de gemeenteraad daarin ook een rol pakt qua bewaken van de zorgvuldigheid en volledigheid, dan kunnen we snel een besluit nemen. Daarna is het aan B&W met hun ambtenarenapparaat om snel door te pakken naar de realisatie.

Vandaar ook dat de gemeente bij bouwplannen eerst bezwaarprocedures moet doorlopen en bodemonderzoeken moet afwachten alvorens naar buiten te treden met “we gaan bouwen”. En daarbij is goed getimede communicatie heel belangrijk.

Wat betreft sport. We presteren als stad goed op vele gebieden, maar de faciliteiten moeten op niveau blijven. Onderhoud en nu ook nieuwbouw voor een sporthal vindt de VSP belangrijk.

Er zijn meerdere groepen die invloed en inbreng kunnen hebben, hoe kan dat?

We hebben al de Adviesraad Samenlevingszaken en er liggen plannen voor een Jongerenraad. Toch zijn er dan groepen van nieuwkomers die we niet weten te bereiken, die niet deelnemen in dat soort raden. Het uitnodigen van een hele groep werkt niet, wellicht dat we individuele uitnodigingen moeten doen, opdat men dan wel komt. We zien dat in de sport die schroom ontbreekt, dan doen die groepen wel mee. Anderzijds: qua mantelzorg doet deze groep heel veel zelf, terwijl ze wellicht daarin best steun kunnen krijgen. Misschien moet dat dan via een moskee of een andere organisatie.

Vanuit de politiek hebben we dan indirect invloed, we kunnen wel helpen om die betrokkenheid groter te maken. Door te praten en zichtbaar te maken wat een groep als Stichting Evenaar doet, kun je bijvoorbeeld ook wederzijds begrip bevorderen en elkaar helpen. Zo raak je met elkaar in gesprek.

Jij werd in het jongerendebat namens de VSP ingezet, maar ben jij specifiek voor de jeugd aangetrokken?

Nee dat niet, maar ik zie wel degelijk de belangen voor de jeugd. Mij spreekt aan het lokaal gericht zijn voor iedereen dus ook de jeugd. Een van de doelen is de jongeren in de stad te houden; als inwoners door 30% sociale huurwoningen. Maar ook werk voor jongeren: wij willen helpen als zij voor zichzelf willen beginnen, denk dan aan expertise erbij halen bij de startup voor een eigen bedrijfje.

Wat kan de politiek hier betekenen naast het faciliteren, subsidiëren en communiceren?

Er zijn netwerkgroepen in de regio die daaraan al werken. Alleen hier lokaal is daar nog te weinig van zichtbaar. Ervaren bedrijven moeten starters kunnen begeleiden, verbinden. De gemeente deed dat voor een deel vanuit een ondernemersloket maar dat werkte niet, omdat het niet goed werd gecommuniceerd en niet duidelijk werd gemaakt wat men voor ondernemers kon betekenen. Startersdagen bij Rabo Westland doet dat, ook BNI Furie doet dat op kleine schaal en de Kamer van Koophandel in Rotterdam. Wij moeten dat hoger op de agenda krijgen. Als je ook nog eens starterswoningen in de huizenmarkt hebt, dan vertrekken ze niet naar Vlaardingen omdat daar wel voldoende woningaanbod is voor hen, zowel huur als koop. Maassluis heeft 39% sociale bouw en De VSP stelt als eis dat bij nieuwbouw minimaal 30% sociaal moet zijn.

Het wonen is een belangrijk factor, hoe geef je dat vorm?

We zagen bij het ouderendebat dat er best ouderen zouden willen overstappen vanuit hun veel te grote eengezinswoning naar een ander huis, maar dan moeten ze ineens twee- tot driehonderd euro per maand meer betalen aan huur. Dat trekken ze niet en dus blijven ze zitten. En zo stagneert de doorstroming. Levensbestendige woningen zijn er nu te weinig. Maassluis heeft nu één woonzorgzone, Wij willen er drie. Daar is dus nog werk aan de winkel. In West is er niets. DrieMaasHave en Tweemaster hebben een iets andere rol, maar liggen niet in een zorgzone, geen apotheek, huisarts, fysio en zo binnen de zone. Op het Balkon mist men een buurtkamer, een ontmoetingslocatie, buurtwinkel, een snackbar en openbaar vervoer, toch wonen daar ook senioren. Zij komen de wijk niet uit en vereenzamen. Ook daar is werk aan de winkel.

We hebben er zin in en willen aanpakken.