Maandag 13 februari Ned 2 20.55 tot 22.00 uur. De Monitor Kro-Ncrv

MAASSLUIS | Hij is 61 en hij heeft een bijstandsuitkering sinds 1977. Marcel Thomassen snapt dat het verbazing oproept. Maar het is zo gelopen, en hij is er tevreden mee. ‘Ik zie het als een soort basisinkomen.’ We spreken Marcel voor ons Monitor Debat ‘Werken voor je uitkering’, dat aanstaande maandag live te zien zal zijn op NPO2.

Marcel, die in Maassluis woont, typeert de bijstandsuitkering die hij nu veertig jaar heeft als ‘een armoedige zaak’: “Sinds 1980 is de bijstandsuitkering niet meer verhoogd. Het is een drama hoor, qua bedrag. Zelf ben ik vrijgezel, dan lukt het nog wel. Maar een bijstandsmoeder met kinderen heeft het best zwaar. Afhankelijk zijn van een bijstandsuitkering is voor de meeste mensen een stressvolle situatie.

Marcel werkte in de scheepvaart, maar gooide in de jaren zeventig het roer om door werk op de vaste wal te zoeken. Dat lukte hem niet, waardoor hij uiteindelijk in 1977 een bijstandsuitkering aanvroeg. Omdat er al snel allerlei vrijwilligersactiviteiten op zijn pad kwamen, raakte een betaalde baan steeds verder buiten beeld.

Tegenprestatie

Sinds het van kracht worden van de Participatiewet vragen veel gemeenten een tegenprestatie aan mensen met een bijstandsuitkering. Marcel is het daar niet mee eens: “Een uitkering is geen gunst, het is een recht. Ik vind niet dat de overheid iets terug mag vragen voor een uitkering. Want 96 procent van de mensen doet vanuit zichzelf wel iets extra’s voor anderen. Ik ook. Ik ben op allerlei gebieden actief. Ik doe dingen voor de FNV, ik zit in een cliëntenraad, ik help mensen die problemen hebben met de gemeente, ik ben mantelzorger voor een oude man in mijn buurt. Ik ervaar mijn leven als heel zinvol en zet me graag voor mensen in”.

Vrijheid

Marcel is dan ook een fervent voorstander van een basisinkomen voor iedereen: “Wat is er nu mooier dan dat iedereen zelf kan kiezen hoe hij zijn leven invult? Er valt veel stress en druk weg. Het geeft vrijheid. Natuurlijk, een klein percentage van de mensen zal de situatie misbruiken. Door alleen het basisinkomen te incasseren en zich verder niet in te zetten. Maar dat is nu ook al zo, en dat misbruik aanpakken helpt toch niet.”

“Een basisinkomen voor iedereen is in de toekomst onontkoombaar”, denkt Marcel. ‘Er zijn op termijn gewoon te weinig banen, door de robotisering en de automatisering. Mensen hebben geen notie van hoe het wordt in de toekomst!”

Wat Marcel betreft krijgt iedereen een basisinkomen van 1200 euro:  “Het moet een inkomen zijn waar je in redelijkheid van kan leven. Zonder luxe.” Wie meer nodig heeft, werkt erbij. Marcel: “Het uitgangspunt wordt: Wie werken wil, die werkt. En wie niet wil werken, heeft een basisinkomen”.

Oproep

Heb jij wel een tegenprestatie geleverd voor je uitkering? Of volgde je een re-integratietraject? We zijn benieuwd naar jouw ervaring. Vooral als je nu weer een baan gevonden hebt. Mail ons: demonitor@kro-ncrv.nl

bron: De Monitor

Hoofd Redactie

Hoofd Redactie

Hoofdredactie van Maassluis.Nu | Verzorgt berichtgeving die niet onder een specifiek redactieteam valt

4 Reacties

  1. D.Pasterkamp.
    15 februari 2017 at 13:13

    Ik hoor het de wethouder nog zeggen, het eerste wat ik gaat doen is de werkschuwe Hr Thomassen aan het werk te krijgen het is hem niet gelukt jammer.

  2. Jaime
    13 februari 2017 at 20:47

    “Want 96 procent van de mensen doet vanuit zichzelf wel iets extra’s voor anderen.”

    Zou je dit aub kunnen onderbouwen. Want ik krijg vlekken in mijn nek van zo’n ongefundeerde uitspraak.

  3. kees de groot
    13 februari 2017 at 18:42

    Bij een uitkering kan je je dankbaarheid tonen aan de maatschappij, hoe je dat invult is een andere kwestie, een plicht zelfs… uitzonderingen daar gelaten, kan het niet zo zijn dat iemand werkt en een ander niet, die bijna hetzelfde verdient als iemand die volle dagen op pad is…
    Ik ben van mening, dat als je niet werkt, je volledig beschikbaar moet stellen voor de maatschappij, je kan ook vrijwillig met een plastic zak door je stad heen lopen en het vuil oprapen… of inderdaad ander vrijwilligerswerk gaan doen, maar dat gekd niet voor hobbymatige dienstjes…. zoals af en toe vergaderen bij een stichting of instantie… dat is onzin… er moet wel werk gedaan worden.
    Als dit landelijk wordt geregeld kan er een hoop veranderen, fraude moet keihard aangepakt worden, in beslag name van alle bezittingen… dan laat men het wel de boel te bedonderen.
    Recht of geen recht…. Als je niks doet, krijg je niks ook…. het is hier geen walhalla…

    Ga dan maar naar een land die dat wel geeft…. zoek ze maar op.. noem er één en ga er heen.

  4. Wouter
    13 februari 2017 at 11:32

    Sinds 1977?!?!?
    Zeker sinds 1977 40 uur per week vrijwilligerswerk aan het doen?
    Had ook terug op zee kunnen gaan. Beetje zijn situatie goed praten.