Els Warnaar

Heeft men een dichtgestrate postzegel oftewel steenoven of levend natuurlijk groen waar water de grond ingaat in plaats van in het riool.

Niet om bang te maken maar heb je ooit de film Waterworld gezien? Water hebben we nodig om te leven. Zoet water voor ons dan wel te verstaan.

Dat is geinig om te zien. Diegenen die lef hebben en het gedrag kopiëren en zij die het rustig afwachten.

Stel je voor dat het pand er niet meer zou staan. Dan moet Ervaar Maassluis weer naar een andere plek. Wat zou het Stadshart Maassluis dan geraakt worden. Ik zie er in een nachtmerrie al een wanstaltige blokkendoos voor in de plaats komen …

Daar lagen ze voor me. Uitgezworven. Maanden gingen ze van hier naar daar, ook via het water. Sommigen kwamen daar niet meer uit en gingen koppie-onder. Het was niet meer om aan te zien.

Wie ramt daar en hoe zit dat met die noten?

Een watertekort, is toch iets waar ik niet aan moet denken. Anderzijds: Venetië was deze keer wel erg in de prijzen gevallen, mede door de stijging van de zee, die verder en verder gaat.

Het publiek dat kijkt en bekeken wordt. Want daar lopen mensen die op zich al bijzondere verschijningen zijn. Dan is het zo’n beetje als op een terras zitten en kijken naar mensen. De verscheidenheid.