Marijke Tennant

Net als veel mensen moet ik mijn best doen om me zo goed mogelijk door het corona gebeuren heen te worstelen. De laatste tijd is de ergernis groter geworden en ik raak daarvan in de war. Daarom stop ik.

Ik heb een vriendje. Als ik raad nodig heb ga ik naar hem. Zijn woorden worden niet beïnvloed door goed of slecht. Ze komen rechtstreeks uit zijn hart.

Ik kan je garanderen dat het bij tijd en wijle hilarisch is. En het gaat helemaal nergens over. Hoe heerlijk is dat!

Er is altijd een tekort geweest in de gezondheidszorg. Het is geen verdienmodel. Het is niet als een autofabrikant dat als je meer en betere zorg verleent, je dan meer omzet (geld) hebt.

Terugkijkend realiseer ik me dat er bij mij een enorme creatieve explosie – denkkracht en outside the box kijken – heeft plaatsgevonden.

Ik werd er hopeloos van. Zo kwamen we geen stap verder! Op een gegeven moment hadden we een vergadering en halverwege begon ik spontaan te huilen. Ik kon mijn aandacht er niet meer bij houden.

Het had wel wat voetjes in de aarde, want het moest op antroposofische grondslag. In mijn hoofd ontwikkelden zich allerlei ideeën. Houten meubilair, natuurlijke materialen enz. enz. Uiteindelijk kwam ik alles te weten over duurzaam hout, FSC (Forest Stewardship Council®) hout uit Indonesië.

Om maar een paar werkplaatsen te noemen: keramiekwerkplaats, papierschepperij, drukkerij en houtwerkplaats. Op veel werkplaatsen werken mensen die een kunstzinnige achtergrond hebben.