Column(67): Dankbaar zijn is een voorrecht
Van een alleenstaande, thuisblijfmoeder naar een alleenstaande, schoolgaande moeder. Wat een transformatie…
Column(66): Dit is HOWIE do it!
Zodoende is er een baanbrekend programma ontwikkeld dat deelnemers traint om zelf controle te houden over hun welzijn en hen opleidt om te functioneren als professional in de sociale hulpverlening.
Column (65): Meer of Minder?
Vroeger kon je een onvoldoende voor je toets nog een paar dagen verzwijgen. Tegenwoordig weet je als ouder via de schoolapp al eerder de resultaten dan je kind.
Column(64): Het is van mij
De vraag ‘waarom’ stel ik mijzelf bijna niet meer. Het is zoals het is en daar handel ik op dat moment naar met de beste intenties: met ‘wat ik voel’.
Column(63): Mam, proost op jou!
Diezelfde middag heb ik gebeld met de vraag of ik op afspraak kon komen om over mijn toekomst te praten. Wie weet gooi ik hiermee mijn eigen glazen in qua zekerheid, maar ik wil zo graag de schoolbanken in, met als toekomstbeeld een betaalde baan. Dus ik heb de gok genomen!
Column(62 ): Doe eens lief
Drie culturen bij elkaar, op een krappe 80m², kamers werden gedeeld en maaltijden samen genuttigd, met enkel de bekende cultuurverschillen, maar niet bekend met de diepgewortelde kenmerken van hun cultuur.
Column(60): Ik ben ‘rap’ geraakt
Teksten waarvan mijn nekharen overeind gaan staan, of waarvan ik de woorden niet kan plaatsen in het Algemeen Beschaafd Nederlands. Maar daar is vorige week verandering in gekomen. Ik stel mijn mening bij! En wel voor deze vorm van taalgebruik.