Columns

Aangezien ik haar aan moet kijken om het te kunnen verstaan en zij weet dat ik op de dijk toch echt liever voor me kijk, zet ze zichzelf in de wachtstand. Diep in gedachten om niet te vergeten wat ze wilde zeggen. Eindelijk, een stoplicht.

Een week voor de vlucht naar het uiterste zuiden van Toscane kregen de 28 deelnemers op Papendal de oranje kleding in drievoud uitgereikt. De atletiekunie blijkt zo’n gulle sponsor te zijn onder voorwaarde dat men de hele week in het landtenue blijft rondlopen. Vandaag de Europese finale …

De Tour de France gaat wat dat betreft steeds meer op de Champions League lijken, een paar dezelfde doen mee om de prijzen en alles wat er aan vooraf gaat wordt steeds minder leuk en interessant om naar te kijken. Jammer.

Boem, raak! Het vriendelijk zachtaardig vrouwke bleek een kanjer van een verhaal te hebben en me op het gebied van geduld en zachtheid nog wat te kunnen leren. Een derde extraverte mens liet me zien wat een positieve energie doet voor een groep. Ze trok mensen aan als een magneetje.

Heerlijk dat gedrein en gekreun terwijl je rug het langzaam begeeft onder het gewicht van de rugzak. Dus na een hele vermoeiende dag stort ik op de bank en kijk ik gewoon uit naar de volgende dag.

Het is een merkwaardig column geworden: over Liesbeth en de Tokkies of zo iets althans …

Een keuring van top tot teen en alles wordt getest en onderzocht. Als vrouw is het altijd een uitdaging om in een klein potje te plassen. Het is altijd een verrassing welke kant je op plast.

Vrouwlief slaapt al, als er een schermpje op mijn telefoon oplicht: Wil jij? Regelmatig heeft zij mij nodig en ik kan haar mijn diensten niet weigeren.