Columns

In de plaatstelijke krant lees ik dat er door het …

Het vertrouwen in de politiek werd de afgelopen week in Maassluis wel op de proef gesteld. Twee wethouders die in opspraak kwamen en een gemeentelijk e organisatie die niet geheel in controle is.
Wat is er aan de hand in dat mooie stadje aan de Waterweg.

Ongeveer een kwart van de bevolking lijdt aan aandoeningen zoals fibromyalgie, chronische vermoeidheid, prikkelbare darm of overactieve blaas. Deze worden vaak “psychisch” genoemd. Eén ding is zeker, de oorzaak is niet bekend. Ooit zal die wel worden gevonden maar laat je ondertussen niks aanpraten. Uitspraken en adviezen van goedbedoelende dwazen of van oplichters, ik weet niet welke van de twee erger zijn.

Ik doe het wel, tandenpoetsen en tegelijkertijd mijn schoenen uitdoen en naar de wc gaan.,,, Meestal plakt mijn hand aan de bovenkant. Waar gaat dit over? Even de aandacht erbij:

De één vond het zonde dat er bomen gekapt zullen gaan worden terwijl de ander het toejuichte vanwege esthetische (‘ze zien er niet uit’) of praktische (‘bladeren in de goot’) redenen.

Hierover wordt in Maassluis gesproken of zelfs geroddeld. In zo’n situatie is het gezonde verstand zeer van belang en alles wat er gebeurt moet klip en klaar uit te leggen zijn.

Geen sinecure want in een gezin van vier is de kans dat je een gezinslid trekt waarvoor je al eerder een surprise hebt moeten maken vrij groot. En dan komt het aan op het betere creatieve ‘outside the box’ denken.

Het gekke is dat je elk jaar net zoveel kerst- en nieuwjaarskaarten krijgt als dat je er verstuurt. Dat is natuurlijk geen toeval want als iemand het waagt je géén kaart te sturen schrap je die stumper natuurlijk rücksichtslos van de lijst. Oog om oog, kaart om kaart, kerstgedachte of niet, we laten niet met ons sollen.