Columnisten schrijven eigen visie op persoonlijke titel.
- De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
- Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
- Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
- Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
© wikipedia
Dat de prijzen de pan uitrijzen, dat weten we allemaal. De energiekosten zijn niet te betalen en van boodschappen doen word je op dit moment ook niet bepaald blij. Toch schrok ik van de week toen een vriendin zei dat zij haar boodschappenbudget op heeft moeten schroeven naar 600 euro per maand. 600! Een zes met TWEE nullen erachter.
Toegegeven, zij heeft een gezin met twee kinderen waarvan 1 puber. Maar toch. Ik ben gemiddeld gezien tussen de 150 en 200 euro per maand kwijt voor ons tweetjes. Dan moet ik overigens wel overal heel goed op letten, aanbiedingen in de gaten houden en zeker geen boodschappen doen wanneer ik honger heb. Want anders wordt mijn karretje automatisch gevuld met allemaal lekkere dingen die we niet echt nodig hebben. Maar drie keer zoveel?
Bodemloze put
Die zeshonderd euro zette me wel aan het denken. Wat als mijn dochter straks ook gaat puberen? Nu eet ze nog beschaafde hoeveelheden. Maar wat als ze ook verandert in een bodemloze put? En wat geeft een gemiddeld gezin eigenlijk uit aan boodschappen? Eten wij dan zo weinig? Hier worden namelijk ook gewoon nog steeds chips en andere lekkere dingen gehaald. Alleen wel met mate.
Gemiddeld 450 euro per maand
Een Google search laat al snel zien dat een gemiddeld gezin gemiddeld 450 euro per maand kwijt is aan boodschappen. Althans, als ik de cijfers van het Nibud mag geloven. Maar is dat ook echt zo? Dat komt wel redelijk overeen met mijn eigen budget. Maar mijn gezin bestaat maar uit twee personen. Geen man en ook nog geen bodemloze-put-puber. Daarnaast heb ik geluk dat we maar met twee zijn en ik een heel grote vriezer heb. Wanneer er dan gekookt is, dan kan ik bijna standaard nog een maaltijd invriezen. Ook vleeswaren, brood, en aanbiedingen sla ik groots in en gaan vervolgens in de vriezer. Maar ik weet ook zeker dat die vriendin van mij ook zo is. Zij let eveneens heel erg op de aanbiedingen. Sterker nog, door haar ben ik met boodschappenlijstjes gaan werken zodat je alleen haalt wat je echt nodig hebt. Toch is zij ruim drie keer zoveel kwijt als ik. Het enige verschil is dat zij in een grote stad woont. Zou het daaraan kunnen liggen? Of is het toch iets anders?
Wat is jullie boodschappenbudget?
Dus ben ik wel benieuwd. Wat zijn jullie maandelijks kwijt aan boodschappen en letten jullie er dan ook op wat er in het karretje belandt? En misschien nog wel belangrijker, wat zijn jullie besparingstips? Zeker voor wanneer ik straks wel een puber in huis heb die alles eet wat los en vast zit. Ik heb namelijk niet de illusie dat de prijzen op heel korte termijn gaan zakken. Sterker nog, ik denk dat het alleen maar duurder gaat worden. En aangezien het inkomen niet evenredig meestijgt houd ik mijn hart vast voor wat gaat komen. Op de energiekosten kon ik namelijk nog wel iets besparen. De kachel staat uit en als die aangaat, is dat een paar graden lager. Daarnaast douchen we minder lang en minder heet. Maar hoe kan ik nog verder besparen op de boodschappen? Ik wil geen concessies doen op het gebied van groente en fruit, maar vind ook dat af en toe wat lekkers er gewoon bij hoort. Een zak chips per week zou geen luxe moeten zijn die veel mensen zich niet meer kunnen veroorloven. Of is dat straks wel verleden tijd?
Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]
⊗——het einde ——⊗
voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 313 lezers
Houd u svp aan Onze omgangsvormen
Alle reacties worden vooraf gemodereerd. Degene zonder 'voornaam + achternaam' worden geweigerd.
2 Reacties
1: Ik vrees dat veel meer dan de helft van onze maassluizers dit stuk telang vinden om aandachtig te lezen en als er toevallig een paar maassluizers dit wel hebben opgebracht te lezen, de boodschap niet binnenkomt.
2: u beste Marcel Thomassen vinden zij eerder een wappie en paniekzaaier daar zij u niet serieus nemen.
3: Geloof mij ik weet er alles van, van onze vrome, naïeve Maassluizers…de meeste dan.
4: Geld eigenlijk voor elk onderwerp die Nederland naar de afgrond brengt.
5: Ach het zal wel los lopen, goedkomen, overdreven worden zijn de meeste reacties die ik van die of gene hoor waar ik terloops mee in gesprek raak over elk probleem wat in Nederland en in de rest van Europa speelt.
Het ga u goed.
M.de Jonge (alter ego)
EEN KORTE REACTIE
Over nadenkertje aan Helga, ga hamsteren.
“Zij die de geschiedenis niet kennen, zijn gedoemd deze te herhalen”. Beschavingen komen op, blinken en verzinken. Een voorbeeld ………..
Aan het einde van de 2e eeuw was Groot-Brittannië een bloeiende provincie van het Romeinse Rijk. Er waren dorpen en steden die die in Italië of Noord-Afrika weerspiegelden, die verbonden waren met een net van mooie, verharde wegen. Ze hadden villa’s, baden, waterleiding, sanitair en aquaducten, landgoederen en boerderijen. De Romeinen brachten industrie, mijnbouw, grote architecturale werken en een sterk verbeterde landbouw. Een van de buitengewone dingen was de ongekende, wijdverspreide welvaart van de Zuilen van Hercules tot de Levant en overal daartussenin. Hoewel er altijd een markt was geweest voor fijne artikelen zoals zijde, porselein en exotisch voedsel, brachten de Romeinen die goederen naar iedereen. Door vele wegen, havens en transportknooppunten aan te leggen en de handel stimuleren die nodig was om hun legioenen te ondersteunen, zorgden de Romeinen voor economische voordelen voor iedereen en creëerden een massamarkt voor goederen die voorheen alleen beschikbaar waren voor de rijken. In Groot-Brittannië, 300 jaar na Caesars invasie in 55 V.C., was het een lichtend voorbeeld van alles wat het hele Rijk te bieden had.
Maar minder dan een eeuw nadat de Romeinen het eiland in 410 hadden verlaten, was de bevolking ingestort, was de economie ingestort, waren steden spooksteden of verdwenen, en heerste er chaos. Londen, dat daarvoor 60.000 inwoners telde, zakte zelfs onder de 20.000 mensen, met over 75% van de gebouwen gesloopt; wegen werden gesloopt, voor de stenen die ze niet meer konden maken. In minder dan een eeuw verviel Romeins Brittannië van een rijke, bloeiende provincie met bruisende stedelijke centra en producten uit de hele bekende wereld tot een economisch en cultureel achterlijk gebied, waar alle architecturale, sanitaire en landbouwtechnieken waren verdwenen, samen met veruit de meeste geïmporteerde goederen.
De meeste mensen die daar voor de ineenstorting eind 4e eeuw woonden, gingen er waarschijnlijk nog van uit, zoals wij nu ook doen, dat de vooruitgang van de beschaving slechts in één richting beweegt – omhoog. Ze dachten te kunnen blijven genieten van betaalbaar en genoeg voedsel, producten en kleding, terwijl ze hun waren in ruil daarvoor verkochten. Ze dachten dat het bestuur hen zou blijven beschermen, havens, wegen en alle infrastructuur zou onderhouden die handel en het leven vergemakkelijkten. Toen al die vanzelfsprekende dingen níet meer gebeurden, werd het dagelijks leven opeens een heel duistere ervaring. Steden verdwenen, al die krijgsheren richtten hun rijkjes op en indringers kwamen schijnbaar overal vandaan. Landbouw- en bouwtechnieken gingen verloren, de handel stortte in en burgers moesten zelfvoorzienend worden toen al die kleine ‘koningen’ barrières opwierpen, goederen schaars werden en iedereen maar moest zien hoe hij er nog aan kwam. Het tegenovergestelde van vrije handel kreeg voet aan de grond, waardoor Brittannië veel minder welvarend werd naarmate goederen duurder werden en talloze producten er gewoon helemaal niet meer waren.
De geschiedenis van het post-Romeinse Brittannië en héél de Romeinse wereld laat duidelijk de kwetsbaarheid van de beschaving zien en hoe snel die in kan storten, misschien moeten we eens gaan opletten. Opletten in heel Europa, Nederland, Maassluis. Misschien moeten we wel onze kolonialisator de VS (750 militaire basis, plus honderden biolabs buiten hun eigen land op de wereld) en hun sociopaties zetbazen binnen de EU vaarwel gaan zeggen, om ons voortbestaan te redden.
De realiteit is dat wij veel zwakker en minder robuust zijn dan de mensen van 1600 jaar geleden, en nog maar een paar slechte beslissingen verwijderd zijn van een economie zonder elektriciteit, zonder gas, diesel of benzine, met weinig handel, weinig economische voordelen en geen enkele zekerheid of veiligheid meer na wij als de EU -namens opperheer VS- Rusland (een van de grootste grondstoffen en energie leveranciers ter wereld) in de mangel denken te kunnen nemen met boycot, sancties plus roof en moord. Ga eens door je dag en kijk op hoeveel dingen wij vertrouwen die we niet eventjes kunnen vervangen als er een ramp zou gebeuren. Stel je een black-out voor. Hoe veel zaken zou dat verlies van elektriciteit beïnvloeden? Niet alleen de verlichting in onze huizen, maar ook koelkasten, verwarming, telefoonopladers … alles. Buiten onze huizen is er nog veel en veel meer: liften, benzinepompen, watervoorziening, rioolafvoer, straatlantaarns en stoplichten. Ziekenhuizen. Zendmasten voor gsm’s, politiecentrales en noodcentrales. Treinen rijden niet, vliegtuigen vliegen niet, het hele internet en ICT werkt niet en álles wat daarmee tegenwoordig geregeld wordt (en dus ook de polderbemaling niet…). Dan zijn er nog de sociale aspecten. Regels en wetten zouden al snel het raam uit vliegen, het zou iedereen voor zich…. en niemand voor ons allen worden, net als die ineenstorting toen.
Elektriciteit is slechts één element dat onze samenleving beschaafd houdt. Er is ook benzine, handel en wat vroeger wijdverbreid respect voor de rechtsstaat en politie was. Stel je voor dat er geen diesel is (Rusland is de grootste dieselproducent ter wereld). Men zou geen voedsel meer bezorgen en winkelschappen zouden leeg raken. Je hebt waarschijnlijk genoeg eten om een paar dagen of misschien een week vooruit te kunnen. En dan wat? Ga je tarwe verbouwen op je vensterbank of in je achtertuin? Wordt de zwerfkat in de buurt de volgende maaltijd of de kinderen van de buren? Heb je een koe voor melk? Om nog maar te zwijgen over medicijnen, materialen om iets te repareren, benzine voor je auto… De lijst met goederen is eindeloos. Onze arbeidsverdeling houdt in dat anderen dingen voor ons doen en produceren (China, Rusland, de derdewereldlanden, bijna alles. Iedere beschaafde samenleving is gebaseerd op een systeem waarbij wij worden betaald om sommige dingen te produceren en te doen, en wij anderen betalen om dingen te doen die we niet zelf (kunnen) doen. Via handel zorgen we dat we die producten en diensten met elkaar uitruilen. Het is een goed geoliede machine… totdat dat niet meer het geval is. En dat is het punt. De klimaatalarmisten, die fossiele brandstoffen willen afschaffen, hebben geen idee van de gevolgen van hun waanzin. Net zoals de flinterdunne laag atmosfeer rond de Aarde ál het leven op Aarde mogelijk maakt, gedijt onze moderne samenleving alleen dankzij overvloedige, goedkope energie.
Wanneer we weer onze goed verlichte en veilige stemlokalen binnenstappen, zouden we er daarom goed aan doen om bijvoorbeeld eens te denken aan die ook welvarende vroeg 5e-eeuwers in Brittannië, die op de drempel stonden van een grote duisternis, een duisternis die bijna 1000 jaar zou duren. Geen oorlog namens Washington, Brussel, London (die men trouwens grandioos gaat verliezen) met onze medebewoners op het Euro-Aziatische contingent Rusland, China. Diplomatie.
Beschaving blijkt over het algemeen een pakketje schroot met een dun laagje chroom. Men moet niet vergeten dat ook in Nederland maar voor drie dagen voedsel en drinken in de schappen ligt. Wij allen zijn slecht 9 maaltijden verwijderd van plundering, roof, moord & doodslag plus kannibalisme.
Marcel Thomassen