Column: Fuut, Fuut!

De lente is begonnen en de natuur (die bloeit en altijd weer boeit) trakteert ons op alles wat daarbij hoort. Narcissen die hun kopjes opsteken, krokussen, lammetjes in de wei en Futen. Heel eerlijk gezegd ben ik niet zo’n natuurmens. Ik kan best genieten van de zee en van bergen maar ik ben niet het type dat een hele dag doorbrengt in een bos. Een uitzondering is een ritje dat ik regelmatig maak van Maassluis naar Den Hoorn. Voor mijn werk maar in toenemende mate ook naar mijn huis. Sinds de werkzaamheden aan de weg bij Westerlee lijkt het daar alleen maar drukker te worden in plaats van dat aan de verklontering van verkeersstromen een eind komt. Tijdens die rit langs de Gaag was mij al vaker opgevallen dat er Futen zwemmen. Vorige week echter zag ik er ineens wel heel veel. Op de terugweg heb ik ze voor u geteld en het waren er 18! Achttien Futen op een ritje van een paar kilometer. Vroeger zag ik nooit Futen en nu lijken het er met de week meer te worden. Ik moest ook weer denken aan een maand geleden. Ik reed op een zondagochtend over het Prins Clausplein bij Den Haag en bovenop de hoogste fly-over, op een aantal lantaarnpalen zaten maar liefst 8 ooievaars. Drie aan drie aan twee per paal. Nu zie ik de laatste tijd wel vaker een ooievaar, het lijkt weer de goeie kant op te gaan voor dit prachtige dier, maar 8 bij elkaar! Zou het dan toch nog wat worden met de natuur in Nederland? Ik weet dat in Midden-Delfland veel wordt gedaan om het open polderkarakter van deze gemeente te kunnen behouden. Terecht lijkt me, elke keer als ik er door heen rij vallen mij weer nieuwe dingen op. Vanuit Maassluis kun je er prachtig fietsen, wandelen en recreëren. Dat doe ik dan weer niet maar op mijn manier geniet ook ik ervan.