Els valt een keer in voor Cindy

Redactie

Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Columnr: 29

Het was zaterdag en het waaide flink. Ik had de behoefte om uit te waaien. Nou, dat is wel gelukt.

De wind waaide hard, zeker voor deze tijd van het jaar, al kun je tegenwoordig daar niet meer van spreken. Het weer, je kunt er geen pijl meer op trekken. De temperatuur was warm te noemen. Naar de Waterweg gelopen via station Maassluis-West. Langs het water gaan lopen, genietend van paarsblauwe bloemen. Weet even de naam niet. Toch maar eens de app van Plant net op mijn telefoon zetten. Zwanen met hun lange nekken, met de kop diep in het water. Korte, nijdige golfjes sloegen iedere seconde hun slag op de oever. Kort en hevig, opgejaagd door de wind. Weinig fietsers, weinig lopers. Het was knokken tegen de wind, soms benam de wind me de adem en hield ik mijn hand tegen mijn gezicht om gewoon adem te kunnen halen. En toch was het fantastisch.

Meeuwen scheerden door de lucht. Zij genoten zichtbaar van de vlagen wind en luchtstroming en scheerden met een noodgang in groepen van soms wel vijftien door de lucht. Amper hun vleugels gebruikend dan alleen om te corrigeren. Ze speelden hun spel met de luchtstromingen. Tengevolge van de rui-periode lagen her-en-der de grote witte veren op de grond, tussen het gras en waar je maar keek. Alsof iemand de veren ook in de grond gestoken had. Mooi gezicht is dat.

Het was een grauwe dag met grijze wolkenpartijen. Het was uit-waaien, letterlijk. Verder richting de zeven meren, dus het dijkje over en het parkgedeelte in langs de dikke, prachtige treurwilgen die daar staan. Al die bomen werden flink geteisterd door de harde wind. Ook hier geen mens. Mooie bomen.

Toen langs het Hockeyveld, achterzijde. Daar waar ooit prachtige struiken in bloei konden komen en er mooi bij stonden en nu door onkunde en materieel zijn afgeranseld. Mooi dicht groen is nu open en heel laag bij de grond, met de blik op het kunstgras. De beschutting teniet gedaan. Een roos heeft het voorelkaar gekregen om vijf rozen te laten bloeien. That’s it.

De vlaggen van de ‘indoorspeeltuin’ wapperen dapper heen en weer. De ‘outdoor ruimte’ ligt te wachten op verkenning en vermaak. De knotwilgen wuifden hun kortgeknotte bollen groen heen-en-weer. Door het hoge gras was het even zoeken naar de trap naar beneden richting AVW, maar ik heb hem toch gevonden natuurlijk. Mooi gezicht die gemaaide paden. Door richting voetbalveld en onderlangs door en overgestoken naar de Oranjerie. De wind was nog hard hoewel gematigder dan langs het water. Daar ben ik overgestoken richting Weverskade. Altijd fijn om daar te lopen of te fietsen. De afstand-houderij is soms een uitdaging. Hier is altijd veel te zien en ook iedere keer weer anders. Dat is Natuur. Tuinen, het water en wat daar allemaal inzit. Soms karpers die flink tekeer kunnen gaan. Schildpadden zijn ook wel gezien. Waterlelies en knotwilgen in allerlei vormen. Echt die-hards zijn dat. Soms zijn ze bijna verworden tot grond en staat alleen de buitenkant nog, of er begint een andere plant, of boom in te groeien.
Oude bekende bewoners en nieuwe. Oude en nieuwe onderkomens.

Het was toch lekker weer en lekker om wéér te doen. Zomaar ieder dag effe doen, als het even kan. Autovrij, ruimte, licht, wind. natuur.

Wat wil je nog meer? …

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 294 lezers

Els Warnaar

Els Warnaar

ELISABETH WARNAAR | 2018 -2020 vaste columnist, daarna ad hoc | Art is't | Dame of Nature | , Dichter, Fotograaf | Workshops Botanische Kunst | Boomredder |
www.elswarnaar.nl

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    15 juli 2020 at 10:05

    “Puur Natuur!”

    De frisse wind, die waait door haar haar,
    Zwanen te kust en te keur aldaar.
    Loopt langs Water-weg,
    Scheur wat ik je zeg,
    Els niet in de War, voelt zich niet naar!