Column (1): Politie

Column nr: 1

Namens de VSP heb ik het genoegen om deze (voor mij eerste keer) column te mogen schrijven. Eerder al heb ik enkele columns geschreven voor de site van de VSP, maar nu dus voor Maassluis.nu.

Sinds de laatste gemeenteraadsverkiezingen van 21 maart jl. heb ik de eer en het genoegen als steun-raadslid van de VSP actief te mogen zijn voor de mooie stad Maassluis en haar inwoners. Na een carrière van bijna 42 jaar bij de politie mocht ik in oktober 2015 van mijn pensioen gaan genieten. Voor deze column wil ik daarom wat woorden wijden aan mijn jarenlange roeping – de politie.

Allereerst waar komt het woord politie vandaan? Daarvoor deze via Wikipedia gevonden beschrijving: “De politie is een overheidsdienst belast met de handhaving van openbare orde en veiligheid, het opsporen en onderzoeken van strafbare feiten, directe hulpverlening en het uitvoeren van aanhoudingen”

Als iemand “politie” zegt, weet iedereen meteen wie of wat er bedoeld wordt en de meesten van u weten dan wel wat die mensen allemaal doen, toch? Maar er bestaan helaas veel feiten waarvan de doorsnee burger geen weet heeft v.w.b. de politie.

In de media staat de politie altijd in de belangstelling en op TV zijn politieseries heel populair, zowel Nederlandse als buitenlandse series. Velen van u kennen de series als CSI of Flikken Maastricht. Maar hoe spannend en realistisch ook, dat is geen dagelijks beeld van het politiewerk in Nederland.

Op dit moment staan de CAO onderhandelingen bij de politie volop in de belangstelling. Dan wordt bv. het aantal van 65.000 politiemedewerkers genoemd, maar dat is niet het aantal agenten dat als zodanig herkenbaar is. Dat aantal van 65.000 betreft iedereen die bij de politie werkzaam is, dus van de korpschef tot aan de monteur in de garage, de receptionisten, de administratief medewerkers tot de mensen in uniform op straat. Het daadwerkelijke aantal mensen in uniform is dus aanzienlijk minder dan die 65.000 en daarnaast zijn er mensen in uniform die hun taak vooral binnen in een gebouw verrichten. Denk aan de mensen op de meldkamer, de arrestantenbewakers en de receptionisten en vele anderen.

In een dichtbevolkt land als Nederland en de vele honderdduizenden buitenlandse bezoekers is een flink aantal politiemensen een vereiste, maar volgens mij is de huidige korpssterkte veel te laag en moeten er – op korte termijn – vele duizenden agenten bijkomen. Te veel taken en zaken blijven liggen en dat gaat ten koste van het belang van de burger.

Helaas is ook de leeftijdsopbouw van de huidige Nationale Politie behoorlijk onevenwichtig. Binnen de komende 3 tot 5 jaar zullen vele duizenden politiemensen met pensioen gaan. Ook trekt het florerende bedrijfsleven veel medewerkers weg bij de politie, vooral omdat de salarissen daar veel beter zijn. De instroom van nieuwe jonge politiemensen is daarentegen veel te gering om de gaten die er (gaan) vallen, op te vullen.

Dat de aanwas van nieuw personeel laag is, is heel erg jammer, want het vak van politieagent is heel boeiend en fascinerend. De politie heeft een zware taak en ik weet dat is makkelijk gezegd. Maar ik kan u garanderen dat het zowel fysiek als mentaal een flinke aanslag pleegt op de betrokken mensen. Iedere politieagent – man of vrouw – maakt in zijn/haar carrière zaken mee, die zij de rest van hun leven met zich dragen.

Voor mij als wijkagent was dat een brand, waarbij een jongetje van 4 jaar en zijn zusje van 3 om het leven kwamen. Maar het vak van politieagent is wel één van de mooiste beroepen die er zijn. Je staat altijd met je neus vooraan, je weet bijna nooit wat je over 5 minuten aan het doen bent en wat je allemaal meemaakt. Daar staat tegenover dat je ook veel te verduren krijgt, uitgescholden en bespuugd kan worden, bedreigd wordt of bedreigingen tegen jouw familie, en dan de lange zware diensten en je moet ook geregeld tijdens feestdagen werken. In de fabriek, op kantoor, in de bouw, daar weten de meeste mensen precies wat zij die dag moeten gaan doen. Dat is bij de politie heel anders, want de variatie in taken is heel groot.

Tot in de jaren 90 van de vorige eeuw was er de scheiding tussen Gemeentepolitie en Rijkspolitie. In 2000 gingen die samen op in 25 regio’s met daarnaast landelijke diensten als de Zeehavenpolitie en de Verkeersdiensten (KLPD). Sinds een aantal jaren vindt de omvorming plaats naar de Nationale Politie, maar dat blijkt toch een flink zwaardere kluif dan gedacht.

Het gaat bovendien gepaard met sluiting van een groot aantal politiebureaus zoals ook in Maassluis. Daar kwam wel een nieuwe politiepost in het Stadhuis voor in de plaats. Als oud-politieman zag ik toch liever een permanent bezet bureau, maar het is een van overheidswege opgelegde bezuiniging op onroerend goed. Maar de taak van de politie valt of staat niet met een bureau. Die ontelbaar veel werkzaamheden omvattende taak kan de politie niet alleen. Daar heeft zij de ogen en oren van alle inwoners voor nodig.

Als wijkagent zei ik altijd: “U woont en verblijft hier 24 uur per dag, de wijkagent slechts 40 uur per week.”

Ziet u iets verdachts in uw omgeving of bent u getuige van een misdrijf, aarzel niet en meldt dit bij de politie. De politie kan het niet alleen, zij heeft uw hulp keihard nodig, opdat Maassluis een heerlijke stad blijft om in te wonen.