Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist - mogelijk tussen de regels door -  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van 't Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Peter Anker is steunraadslid voor de ChristenUnie voor de raadsperiode 2022-2026. Hij zal afwisselend met andere partijgenoten een column schrijven.

Redactie

“Alles is economie” zo startte mijn professor het eerste college Economie in 1982. Hij legde vervolgens uit dat als mensen maar voldoende in staat worden gesteld hun eigen belang te dienen, we allemaal rijk worden. Het was een lofzang op de vrije markt, op ingewikkelde modellen en op het idee dat economie eigenlijk een natuurwetenschap is en de marktwerking een natuurwet is.

We zijn sinds die tijd elkaar gaan wijsmaken dat als iets slecht is voor de economie het ook slecht is voor ons. De markt moet perfect functioneren. En laten ze in de politiek vooral niet met voorstellen komen die slecht zijn voor de economie.

Wat een onzin.

Economie is geen machine maar een idee, een door mensen bedacht idee hoe we iets kunnen vinden over werk en inkomen. Ongeveer tweeduizend jaar geleden bedachten de Grieken dat economie ‘het managen van het huishouden’ is. Geen wetenschap maar een goede vaardigheid. Geen woorden als winst en resultaat, maar goed bestuur. Die gedachte stond centraal in de economie.

Veel winst maken was zelfs helemaal fout in een groot deel van onze geschiedenis.   

Na de Tweede Wereldoorlog, de tijd van de opbouw werd er voor het eerst berekend hoe groot de economie was en kwam economische groei in beeld, maar wel groei voor iedereen. Hoge belastingtarieven over de top van de inkomens werden algemeen als eerlijk beschouwd.

Eind jaren 70 sloeg het beeld om en kwam de markt centraal te staan, vraag en aanbod waren van belang en aandeelhouders moesten veel geld verdienen; dát was goed voor iedereen. Overheid moest zich terugtrekken en zoveel mogelijk zaken privatiseren: van Openbaar Vervoer en Jeugdzorg tot de Woningmarkt… dan zou alles beter worden.

Nu dat blijkt helemaal anders uit te pakken.

Privatisering zorgde voor hogere inkomens van de managers, lagere lonen voor de werknemers en slechtere dienstverlening. Er zijn weinig voorbeelden te vinden waarbij de maatschappij beter is geworden van meer marktwerking. En de aarde kan het economische geweld niet dragen.

De woningmarkt is verworden van een imperfecte tot een defecte markt. De winnaars zijn de (internationale) beleggers in de woningmarkt. De verliezers zijn al die mensen die geen huis kunnen vinden of zich helemaal blauw betalen voor een paar vierkante meters. Bouwen, bouwen is het mantra… de oplossing, maar voor wie? Huizen worden niet minder duur en de winsten van ontwikkelaars en belegger worden alleen maar hoger. De overheid geeft -in reactie op de hogere huren en koopprijzen- subsidies en leningen die de prijzen weer opdrijven.

Is het mogelijk om de woning los(ser) te koppelen van de markt en de beleggers? Ja! Daarvoor moeten we kijken naar initiatieven in Amsterdam maar meer nog: kijk eens naar een mooi land als Zwitserland, waar het vastgoed van topkwaliteit is en het eigen woningbezit het laagste is van alle Westerse landen én waar mensen heel lage woonlasten hebben. Buitenlandse beleggers krijgen er geen kans om rijk te worden van de schaarste in woningmarkt. Er zijn daar veel woon-coöperaties.

De economische vraag die zich dan aandient: Is wonen een gebruiksgoed of handelswaar?

Waarom komt het rendement op grond en vastgoed niet ten goede aan de gemeenschap? Waarom laten we het toe dat zoveel partijen handelswaar maken van een basisvoorziening als een dak boven je hoofd ? Dit is gewoon fout.

In Maassluis kunnen we helaas het landelijk systeem niet wijzigen, maar wél een stapje maken. Laten we starten met woon-coöperaties. Dit zijn beproefde initiatieven van burgers en de overheid waarbij woningen nooit op de markt komen, mensen wonen tegen kostprijs, vaak met gemeenschappelijke ruimten zodat er relatief veel woonoppervlak per vierkante meter kan zijn. De kostprijs van het woongenot zal eerder dalen dan stijgen. Een volgende generatie kan er ook voor een eerlijke prijs wonen. Bewoners worden lid en daarmee eigenaar van het wooncomplex, wonen er en bij vertrek geven ze, net als bij een vereniging, hun lidmaatschap door aan een volgend lid.

Woon-coöperaties fungeren als gezonde gemeenschappen waar ook zorg, kinderopvang en andere voorzieningen een plek vinden. Kijk voor meer info nog even op mijn favoriete website: Wooncoöperaties: een nieuwe richting voor de Maassluise woningmarkt – ChristenUnie Maassluis

Er wordt momenteel een nieuwe coalitie gesmeed in onze stad. Nu maar hopen dat er aandacht zal zijn voor zaken die verder gaan dat het huidige economische denken.

Tot slot grijp ik nog even terug naar het brede economische plaatje zoals in het begin geschetst. Het woon-coöperatie concept sluit in mijn visie prima aan bij het genoemde gezonde economische denken:  Geen woorden als winst en resultaat, maar goed bestuur!

Reageren? ... Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 362 lezers

Peter Anker

Peter Anker

PETER ANKER | Steunraadslid ChristenUnie 2022-2026 |

2 Reacties

  1. José Fernandez
    28 april 2022 at 17:43

    Goede column voor het FD of op de landelijke site van Christen Unie. Waardeloos, nutteloos en zonder enig vorm van meerwaarde voor lezers van Maassluis.nu. Hopelijk geen column vervolg van deze CU econoom op dit lokale forum.

  2. Marcel Thomassen
    28 april 2022 at 12:32

    Fijn om je weer binnen verschillende Maassluis maatschappelijk podia te ontmoeten Peter. Prima column !

    We moeten minder hebben
    nog minder dan we hadden
    toen we voldoende hadden
    en daar nog wat van af.

    We moeten achteruit
    we moeten terug naar af
    maar nog het meest van al
    moeten we minder moeten.