Het toeval wil dat er geen kopij is op dinsdagavond 22:30. De deadline is al voorbij, maar gelukkig verscheen er een reservecolumn van Els.

column nr 10

Bijna is iedereen weer terug van vakantie! Allemaal weer in het gareel. Weer naar school, naar werk, naar wat dan ook. Allemaal flink opgewarmd. Dat was en is wel een dingetje geweest. De natuur en dus ook wij, werden geteisterd door hete zonnestralen, maar vooral droogte! Nog nooit, naar mijn beleving, was het zo geel buiten. Het gras was verdroogd, hard zelfs. Wat een vreemde aanblik voor Nederlandse begrippen. De bomen lieten de bladeren los en moesten uit de reserves putten. Ze moesten wel een heel gunstige plek hebben, om door te kunnen gaan met waar ze mee bezig zouden willen; groeien, bloeien, produceren. Alles wat groen is stagneerde. De natuurlijke airco’s kregen het zwaar te verduren. Zij niet alleen, de dieren en wij ook. Je zal maar koe zijn of schaap en volop in die felle zon met hoge temperaturen staan. Niet alle weilanden hebben bomen om onder te schuilen, soms geen plek waar schaduw is!

De vogels kregen een duidelijk tekort aan insecten. Muggen waren er wel genoeg en later de wespen ook. Wespen zijn voor het eerst sinds jaren weer behoorlijk van de partij! Zoeken naar alles wat maar eetbaar is. Maar bijen, hommels, sluipwespen, rupsen. Er was niet veel, althans niet hier. De vlinders hebben het naar hun zin, die gedijen goed met die warmte. Er werd wel op ze gejaagd, door vogels en libellen. Ik heb aardig wat vleugels gevonden. Branden en watertekorten hier en daar. Het was allemaal nogal wat. Om vijf uur in de middag was het weer te doen om even van de zon te genieten. Vroeg in de ochtend maar de actieve taken gelijk doen. Daarna was het mediterraan proberen te leven. Siësta en later of in de avond weer iets doen. Als je boodschappen moest doen kon je aardig afkoelen, zeker bij de supermarkten! Daar moest je bijna een vest aan doen. Daar was het koud, kouder, koudst. Niezen van de airco. De kou was af en toe te gortig, bij de overgang naar buiten kreeg je een behoorlijke temperatuurklap. Thuis was het rustig houden en de moestuin nat! Het interieur heeft weinig licht gezien deze zomer. De luiken gingen steevast dicht. ’s Morgens vroeg en in de avond tot laat, ging alles tegen elkaar open, lucht!

Wat wel lekker werd, was de temperatuur van het zeewater, en dan in de vroege ochtend om zeven uur! Zwom er zelfs een zeehond, wat een kop! Geweldig. Gladde zee, met zijn twee en een zeehond! De dag kon niet meer stuk. Dit is twee keer gebeurd. Echt bijzonder. Opgefrist en voldaan van de beleving konden we de dag weer aan!

En nu lijkt het herfst met al die bladeren, verdroogd op de grond. Het kleuren overgeslagen. Geel werd de hoofdkleur. Platanen haalden voeding uit de bast en lieten het daarna los. Géén gezicht, maar natuurlijk. De zomer, de zomer neemt af en maakt de temperatuur draaglijker. Het gaat snel. De zon steeds vroeger onder. We kunnen nog even genieten van fietsen, wandelen in de milde temperaturen. Nog genieten van langer licht. En gelukkig het gras en de struiken zijn weer aardig hersteld. Alles kan weer ademhalen en toch nog wat groeien.

En dan nu zo’n beetje op weg naar de ‘echte’ herfst. Met de mooiste herfstkleuren. Dan wel hoop ik. Kinderen weer naar school enne… wedden? Pepernoten in de winkel! Maar eerst nog even nazomeren alsjeblieft!

Els Warnaar

Els Warnaar

ELISABETH WARNAAR | 2018 -2020 vaste columnist, daarna ad hoc | Art is't | Dame of Nature | , Dichter, Fotograaf | Workshops Botanische Kunst | Boomredder |
www.elswarnaar.nl

1 Reactie

  1. Marga Jansen
    29 augustus 2018 at 20:26

    Fijn om te lezen…zo was de zomer echt.