Column nr: 16

Wat kunnen we doen voor het klimaat?

Ik begin maar gelijk met een stelling, dan is die knuppel gegooid.

Alles wat er gedaan wordt om de klimaat akkoorden te halen is symptoombestrijding.

Als je pijn in je buik hebt, kun je proberen dat te verzachten met warme doeken op je buik. Of warme melk drinken. Maar als je blindedarmontsteking hebt, moet je echt naar de dokter om die blindedarm er uit te laten halen.

Door de welvaart wordt de aanslag op het klimaat groter. Meer mensen eten meer vlees, willen meer auto’s. Gaan op vakantie naar verre oorden met het vliegtuig.
Iedereen wil in een eengezinswoning wonen met vloerverwarming. Liefst met een arbeidsarme tuin, tegels in plaats van gras. En in de keuken een kraan, waar het ene moment koud water uit stroomt en het volgende moment kokend water.

Voor commerciële doeleinden worden er overal bossen gekapt. Zelfs in Nederland. Op plekken waar dat gebeurt komt er niks anders voor in de plaats. Er komt meer woestijn. Daardoor wordt de aarde opgewarmd.

De aarde kan het niet meer opbrengen dat er zoveel mensen op wonen en het worden er steeds meer.

Het klimaat verandert. Wat wij als mensen aan het klimaat kunnen veranderen is minimaal. We hebben wel invloed op het het aantal mensen dat er op de aarde woont.

Toen ik jong was, waren er 9 miljoen mensen in Nederland. Nu zijn er dat bijna 18 miljoen. Er wordt gezegd dat het aantal mensen over een poosje gelijk zal blijven. Door de welvaart krijgen mensen minder kinderen.

Maar omdat de medische wetenschap steeds slimmer wordt, worden mensen steeds ouder. Daardoor groeit het aantal mensen aan de bovenkant harder, dan er aan de onderkant minder bij komen.
Nu komt ook weer naar boven wat ik een paar weken geleden overdacht: moet alles wat medisch mogelijk is ook altijd maar gedaan worden? Iedereen wil maar oud worden. Alsof dat een streven op zich is. Voor mij is kwaliteit van leven een doel.

En ja, ik heb twee kinderen. Heel lang geleden toen ik aan de pil wilde, was dat echt nog niet zo gemakkelijk. Mijn huisarts was katholiek en om principiële redenen weigerde hij dat voor te schrijven. Dan kon je naar de Rutgerstichting. Die zat in Rotterdam in een groot herenhuis. Om bij de voordeur te komen moest je een hoge stenen trap op. Dan keek je eerst links en rechts of er niemand was die je daar naar binnen zag gaan. Want anders werd je nagewezen.

Nu vindt iedereen dat ze recht hebben op kinderen. En als het niet linksom gaat dan maar rechtsom. Het zal niemand verbazen dat ik het eens ben met het voorstel dat vrouwen alleen maar in aanmerking komen voor kunstmatige inseminatie bij een medische redenen. Alle anderen moeten het zelf betalen.
Het is een begin. Er zijn ook jonge vrouwen die zich op voorhand al laten steriliseren in hun strijd tegen overbevolking. Nou, dat vind ik dan wel weer een beetje erg ver gaan.

Wat ik aan het klimaat doe? Ik ga naar de Zeeman en koop een paar bollen breiwol. Dan kan ik ’s avonds lekker onder mijn eigen gebreide dekentje zitten.

Marijke Tennant

Marijke Tennant

Marijke Tennant | | Echtgenote, moeder, oma | Gepensioneerd hulpverlener | Bevlogen koorlid [ 2018-2021 ]

3 Reacties

  1. Marijke Tennant
    29 april 2019 at 12:50

    AHA! Dat heb ik ooit van mijn zoon gekregen. Daarbij kreeg ik ook het Inferno van Dante in dichtvorm! Nu ga ik het echt lezen!

  2. Marja Gerkema
    29 april 2019 at 08:43

    Inferno van Dan Brown

  3. Aad Rieken
    28 april 2019 at 11:36

    “Klim-(m)aat!”

    Verbeter De Wereld Begin Bij Jezelf!