column nr 187

Op de televisie mag ik altijd graag naar de Keuringsdienst van Waarde kijken. De keuringsdienst onderzoekt niet zozeer producten maar onderzoekt de achtergronden van producten, stelt vragen die eigenlijk iedereen kan bedenken. Waarom heet Graskaas Graskaas? Hoe komt donkerbruin brood zo bruin? Kloppen advertenties wel? Wat is dat rode spulletje dat er soms in groene olijven zit?

Allemaal dingen die ieder van ons zich wel een heeft afgevraagd maar waar je verder eigenlijk niet bij stil staat of verder over nadenkt. De KvW doet dat wel en dat leidt soms tot ontluisterende inzichten. Zo wordt dat donkerbruine brood niet zo donkerbruin omdat er donkerbruin graan wordt gebruikt maar omdat er as in wordt verwerkt. Is dat rode goedje in die olijven geen paprika (wat ik die tijd dacht) maar een soort waterplantje in die kleur zonder smaak of geur maar wel met die kleur. Graskaas heet Graskaas omdat een slimme marketeer dat heeft bedacht (feitelijk is elke kaas Graskaas want koeien, geiten en schapen eten nu eenmaal gras.

Als je al die afleveringen van de KvW bekijkt bekruipt mij als snel het gevoel dat we, ik ook, constant voor de gek worden gehouden. Van een Italiaanse pastasaus blijkt het filmpje opgenomen te zijn in Spanje en ze wordt gewoon gemaakt in een fabriek in Nederland. Boerenkaas mag alleen Boerenkaas heten als het van de boerderij komt (en dus niet uit een fabriek ), dus bedachten slimme marketeers de term kaas van de boerderij (dat mag ook als het uit een fabriek komt) en in de duurste Gin zit maar 1% Gin, de prijs is zo hoog omdat er zoveel aan reclame en dergelijke wordt uitgegeven niet omdat het zo uniek of bijzonder is.

Nu zou je deemoedig kunnen worden van het kijken naar dit programma (wat is er nog echt?) maar je kan er ook naar kijken vanuit het oogpunt dat je kritischer gaat kijken naar allerlei kretelogie en reclame uitingen. En als je Graskaas lekker vindt of kaas van de boerderij hoef je daar echt niet mee op te houden maar je weet wel hoe het zit. De KvW, ik hoop dat ze er nog lang mee doorgaan, ter lering ende vermaeck!

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

2 Reacties

  1. Aad Rieken
    14 april 2018 at 09:10

    Leef-Baar Op Z’n Tijd.,
    Een Glas Gezelligheid!

  2. Aad Rieken
    14 april 2018 at 08:23

    De keuringsdienst hecht nu ook waarde,
    aan meer/minder leefheid op aarde.
    Bij ieder glas wijn,
    dan kan het zo zijn,
    maak je het niet mee als bejaarde!