Column (2): De muis en duurzaamheid

In het licht van haar benoeming tot wethouder is Corine (CDA) gestopt als donderdagcolumnist. Klarie (CU) neemt het stokje van haar over.

column nr 2

Misschien herkent u het wel, het is een tijdje regenachtig geweest en dan opeens stijgt het aantal inwoners van uw woning. Want je doet de trapkast open en hoort een ritselend geluid… De eerste keer denk je nog: “misschien verbeeld ik het me”. Maar na de 2e en 3e keer weet je het zeker: Er zit een muis in de kast!

Oké, ik zal het eerlijk toegeven. Mijn eerst reactie is: “Waar is het gif!?” Weg met het beestje! Normaal gesproken ben ik redelijk van de duurzaamheid, maar op zo’n moment is dat bewustzijn ver te zoeken! Manlief, die op andere momenten niet direct te springen staat bij diverse milieuvriendelijke maatregelen, is in dit geval de muizenredder. Er wordt een plan gemaakt om het beestje op een diervriendelijke manier het huis uit te krijgen. Zo hebben we in een eerdere situatie een looproute gemaakt met boeken en kratten. En ja hoor, het muisje wandelde ’s avonds om 23 uur door de voordeur naar buiten.

Na enige pogingen om de kinderen te verleiden het klusje te klaren blijkt dat we het toch echt zelf moeten doen. Het moment is aangebroken dat de kast leeggeruimd moet worden: Alle kratten, schooltassen, frituurpan, wijnvoorraad, jarenlange voorraad aan kaarsen, worden uit de kast gehaald. En nadat de muis ons drie keer heeft laten schrikken door heen en weer te rennen koos hij uiteindelijk voor het gaatje in de vloer. Voilà, gaatje dichtgemaakt en het lijkt erop dat het probleem is opgelost. En hopelijk zit de muis nu niet bij de buren…

Maar, wat is nu het leermoment in dit verhaal: Duurzaamheid doe je niet alleen!

Het is belangrijk dat we elkaar stimuleren in het maken van duurzame keuzes. Hoe makkelijk is het om je oud papier of je plastic bij het restafval te kieperen. Hoe fijn is het om je tuin vol te leggen met tegels. Of in mijn geval: Wat een gemak om een muis aan z’n einde te helpen door een flinke dosis gif. Maar als je er met elkaar over nadenkt en praat kom je misschien wel tot andere keuzes.

Bij alle politieke partijen in de gemeenteraad staat duurzaamheid hoog op de prioriteitenlijst. Vanuit de ChristenUnie zal ik mij bezighouden met het onderwerp Duurzaamheid. Maar dat kan ik niet alleen. Om thuis scherp te blijven heb ik mijn gezin nodig. Juist kinderen zijn vaak de beste ambassadeurs wanneer het gaat om bijvoorbeeld energiebesparing. Om in de raad scherp te blijven, hebben we betrokken inwoners nodig die ons bij de les houden en met ideeën en initiatieven komen. En…. om de lat hoog te leggen heb ik aangeboden om de komende jaren een maandelijkse column te schrijven over duurzaamheid. Dan moet er wel iets gebeuren!