column nr 191

Bijna vijf jaar geleden, op 9 juli 2013 verscheen mijn eerste column op Maassluis.nu. Dit najaar zal mijn 200ste column verschijnen.

Als ik teruglees in mijn eerste column (alle columnisten van destijds kregen na het eerste halfjaar al hun columns op een USB-stick in een soort van e-book van toen nog Bas Booister) dan is er wel wat veranderd. Destijds vroeg mijn vrouw mij waarom ik gevraagd werd en ik speelde toen met de gedachte of ze dit vooral vroeg uit een vorm van – geheel gerechtvaardigd – eigenbelang, of meer vanuit een oprechte zorg of ik dit wel zou kunnen. Ik vrees het eerste. Naast mijn werk als directeur van de bibliotheek heb ik nog enige vrijwillige functies bij poëzie gerelateerde stichtingen. Die functies heb ik nog steeds en er zijn er zelfs twee bijgekomen.

Een column schrijven kan echter altijd. Dat kan ook op een late zondagavond, of juist heel vroeg op maandagochtend bij het ontbijt. Daar zit ‘m de kneep niet. Die zit ‘m vooral in het onderwerp. Destijds schreef ik: “Welke onderwerpen kunt u verwachten van mij? Denk aan cultuur, kunst, lezen, de bibliotheek, geschiedenis, de actualiteit maar ook over partijen die in Maassluis actief zijn en soms, heel soms ook over poëzie. Omdat ik het toch niet kan laten.”

Terugkijkend was dat ook zo in het begin. Regelmatig schreef ik over de bibliotheek en wat er allemaal te doen was, over dingen uit het culturele leven in Maassluis en soms over poëzie. Maar gaandeweg realiseerde ik me dat mijn columns daar niet leuker of leesbaarder op werden maar juist voorspelbaarder, en dat is iets wat je als columnist nou juist niet wil. Enige voorspelbaarheid mag maar dan in stijl of vorm.

Terugkijkend mag geconstateerd worden dat de vrijdagcolumn het minst goed gelezen wordt. Dat trek ik me niet persoonlijk aan, ook mijn blog dat ik al meer dan 10 jaar schrijf heeft op de vrijdag het minste bezoekers. Terugkijkend bleek ook, dat een column over ‘mannen met hoeden’ een van de best gelezen column is van al mijn columns.

Zo zie je maar.

Na enige jaren elke week een column geschreven te hebben is dit alweer een paar jaar geleden teruggeschroefd naar eens in de veertien dagen. In dit tempo kan ik het nog bijbenen (werk en vrijwillig werk nemen toch steeds meer tijd in beslag) en blijft het leuk en steeds weer een uitdaging om met een nieuw en aansprekend onderwerp te komen.

Dat mag u ook de komende maanden (en wie weet langer) van mij verwachten. Ik heb er zin in.


 

Wouter vHeiningen

Wouter vHeiningen

Columnist sedert juli 2013 | Directeur Bibliotheek De Plataan voor Maassluis, Vlaardingen & Midden-Delfland | Bestuurslid van Nationaal Documentatiecentrum Maarten ’t Hart en stichting Ongehoord!

1 Reactie

  1. Aad Rieken
    8 juni 2018 at 09:17

    “Wouter Ging En Gaat Over Heiningen!”