Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

Het is zover. De eerste wijk in Nederland die verplicht van het gas af moet, wordt de wijk Overvecht in Utrecht. Dus geen nieuwbouwwijk waarbij de huizen gas-loos opgeleverd worden, maar een bestaande wijk waarbij de gastoevoer simpelweg wordt afgesneden. Of je nu wilt of niet. Honderden huishoudens moeten gedwongen hun gas af laten sluiten. 320 sociale huurwoningen om precies te zijn.  

Het is de bedoeling dat iedereen in 2050 van het aardgas af is. Om de woningen van het gas af te halen wordt een speciale wetgeving ingezet. Om mensen namelijk verplicht van het gas af te krijgen zijn aanpassingen in zowel de omgevingswet als ook de gaswet nodig. Zoals het er nu voorstaat, gaan deze wijzigingen op 1 januari 2024 in. Utrecht loopt dus iets op de zaken vooruit.

Afsluiten is simpel
Toegegeven, het afsluiten van deze proefwijk is relatief simpel. Het gaat hier om huurwoningen die alleen koken op gas. Hun warmte komt al van de stadsverwarming. Daarbij geeft de gemeente de mensen een keuze; of 500 euro per huishouden, of een nieuwe kookplaat en pannenset. De ingrepen zijn dus relatief simpel en goedkoop. En zo is de eerste stap gezet.

Door de strot geduwd
Nu heb ik geen moeite met het feit dat nieuwe woningen gasloos opgeleverd worden. Men kiest er bij de koop immers zelf voor. Het wordt een ander verhaal wanneer het je door de strot geduwd wordt. Dat wetten aangepast worden om jou te verplichten. Nu snap ik dat er aan het milieu gedacht moet worden. Dat er niet gekeken kan worden naar individuen maar dat er gekeken moet worden naar het algemeen belang. Dat begrijp ik allemaal. Toch zit het mij niet lekker. Wat als ze hier opeens besluiten dat wij van het gas af moeten?

Niet te betalen
Ik heb een koopwoning, maak gebruik van een cv-ketel en ik kook op gas. Toen ik dit huis 7 jaar geleden kocht was ik daar ZO blij mee. Ik kan namelijk niet wennen aan elektrisch koken. Ik vind het verschrikkelijk! Ook had het huis gewoon een CV. Een die overigens net vervangen is. Wanneer ik dus verplicht van het gas zou moeten, zou ik heel wat moeten aanpassen. Dat brengt een fikse kostenpost met zich mee. Die 500 euro van de gemeente zou nog geen tiende van de kosten dekken. Mijn kookstel zou vervangen moeten worden, nieuwe pannen en ik zou een warmtepomp moeten aanschaffen. Die laatste kan ik niet kwijt, tenzij ik een kamer opgeef in mijn huis. Daarbij werkt een warmtepomp het beste met vloerverwarming. Iets wat ik niet heb of wil. Ook moet je huis dan goed geïsoleerd zijn. Weer extra kosten. En om dan echt goed bezig te zijn, zou ik ook nog wat zonnepanelen moeten laten plaatsen. Al met al een kostenpost waar ik de komende twintig jaar mee bezig zou zijn om dat terug te verdienen. Als ik dat geld voor die investering überhaupt al zou hebben. Op dit moment ben ik namelijk al blij wanneer ik aan het einde van mijn geld niet nog een halve maand over heb.

Geen keuze meer
Maar of ik het nu wil of niet, straks heb ik geen keuze meer. Dan word ik, net als de bewoners nu in Overvecht, gedwongen. Voor mij zou dan betekenen dat ik zou moeten verhuizen. Ik heb het geld er simpelweg niet voor. Zelfs niet wanneer ik het zou kunnen lenen. Er zou dan niets anders opzitten dan mijn huis te verkopen en naar een huurwoning te gaan. De opbrengst van mijn woning zal aanzienlijk minder zijn aangezien de nieuwe bewoners dan zouden moeten investeren om van het gas af te gaan. Een voordeel voor de mensen die nu een woning zoeken: “gaswoningen” zullen straks een stuk betaalbaarder zijn. Maar waar ik dan naartoe moet? Het is niet zo dat huurwoningen voor het oprapen liggen. Er is nu al een tekort aan huurwoningen en dat tekort zal dan alleen maar oplopen. Bijbouwen dan maar? Tja, dan zit je ook weer met dat verdomde CO2 budget. Dat kan ook weer niet zomaar. Daarbij ga je dan de “gewonnen” CO2 weer uitgeven, waardoor de opbrengst voor het milieu weer komt te vervallen.

Een mooie brug
Ik geloof dat ik maar ga kijken voor een mooie brug om onder te gaan wonen. Voordeel daarvan is in ieder geval dat ik me dan niet druk hoef te maken over gasaansluitingen.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 315 lezers

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!