column nr 241

Jazeker er zijn best veel dingen die goed gaan. Die kunnen jullie natuurlijk zelf meteen opsommen. Dat is maar goed ook en wellicht dragen jullie, lezers, daar zelf heel veel aan bij. Denk aan het vele onbetaalde vrijwilligerswerk. Met een beetje geluk wordt dat gezien na twintig jaren en krijg jij nog net voor jouw heengaan een koninklijke onderscheiding die opweegt tegen alle geleverde inspanning.

Ze zeggen weleens: “Je krijgt wat je verdient.” Dat gezegde geldt ook voor Maassluis. Als stad wel te verstaan.

Gedoger

Wat ik bij het voorgaande college al had voorspeld is ook nu weer het geval. Als je als inwoner (ik heb het tegen de 50% die niet heeft gestemd) het overlaat aan de willekeur van anderen wat er met jouw stad gebeurt, dan ben je in feite een gedoger. Je staat aan de zijlijn en laat zaken gebeuren en geeft daarmee indirect jouw toestemming. Het komend coalitieakkoord waaraan momenteel nog wordt geknutseld en gesleuteld zal leiden tot meer van hetzelfde ten opzichte van 2014-2018.

Jullie gedogen kennelijk een college dat met steun van minstens 13 raadsleden voort gaat op de door haarzelf de hemel in geprezen weg.

Wat is er bereikt?

Er is in de afgelopen vier jaar door de coalitiepartijen veel bereikt: toename van het aantal klanten van de voedselbank, idem bij Stroomopwaarts en bij het Taalhuis. Uitermate tevreden bewoners van De Vliet, jubelende Myosotis leden die in het Witte Kerkje onderdak vonden, biljarters van de Vliet die zelf op zoek mogen gaan naar een nieuw onderkomen. Veel inwoners genieten van de stand van onderhoud van het lokale  groen.

Er zijn (steun)raadsleden die al jaren genieten van de schaduw van bomen die hun huis de hele zomer uit de zon houden. We hebben een bomenboekhouding met een overschot aan nog te herplanten bomen. De Laan 40-45 oogst veel waardering, de passantensteiger geeft nauwelijks aanleiding tot onrust. Er komt een geluidswal die vrij is van duurzame oplossingen, duurzaamheid hoeft immers geen prioriteit te zijn. De diverse groeperingen binnen onze stad mogen hun gang gaan. Er wordt prima invulling gegeven aan het begrip segregatie.  Wat wil een mens nog meer?

Moet kunnen

Er is gelukkig nog meer tolerantie, gedogen is het toverwoord.

Anderhalf jaar lang geen onruststokers met de Hoekse lijn. Winkelcentra zijn vrij van bewakingscamera’s. Je kunt op voetbalveldjes een matras in de fik steken zonder dat er een haan naar kraait. Wie zijn grofvuil bij de vuilcontainers plaatst, wordt geen strobreed in de weg gelegd. Je mag je vuilniszakken op straat zetten opdat vogels en ratten hun maal ermee kunnen doen. Een fauna vriendelijke stad, toch? Niemand hoeft zich te haasten om een probleem te melden met de straatverlichting: de beheerder doet er zelf al minstens twee weken over.

We zijn een Cittaslow qua openbare werken en handhaving.

In de aanloop naar de jaarwisseling kun je dagenlang naar harteloos vuurwerk afsteken tot vreugde van de vele hondenbezitters en bejaarden. Honden kunnen poepen in het groen naar hartenlust. Te hard rijden met de auto en ’s avonds zonder fietsverlichting: het is allemaal mogelijk. Burenoverlast? De wijkagent valt jou er niet mee lastig. Op de begrafenisplaatsen werkt men op zijn dooie gemak aan het groen: geen haast, het kan morgen ook wel of misschien wel nooit meer. Who cares? Er rijden toezichthouders rond op de fiets die je vriendelijk gedag zeggen. Groenvoorzieners zijn niet te beroerd om een half uur een praatje met je te maken. Dat doen ze soms zelfs ieder uur.

Nummer 1 

Als je het zo beschouwt zijn we de nummer 1 stad qua tolerantie van Nederland. En dat wil natuurlijk iedereen ervaren: “Maassluis the city that always sleeps’.

En dat allemaal dankzij jullie.

Shoot the messenger

De brenger van een boodschap wordt altijd aangevallen. Logisch want die schudt jou wakker en jij was nu net zo lekker ingedut. Kijk: daarin is Maassluis dan wel weer extreem vlot. Als iemand  kritische noten plaatst, dan sluiten ineens de gelederen. Dan gaat men ineens allerlei positieve punten benoemen. Helaas: het kalf is al verdronken, dus het dempen van de put heeft geen zin meer. Misschien dat die roze bril ook eens afgezet moet worden.

PS

De mensen die mij kennen, weten dat ik een optimist ben met realistische trekjes.

 

Jelle Ravestein

Jelle Ravestein

Columnist | Schrijver | Dichter | Mensenslijper | Aan de andere kant | Business Consultant | Filosoof | Spindoctor | Ethicus | Moralist | Ironicus | Satiricus | Sarcast | Zoeker | Cynicus |Mens | Relativist | Aan(dekaak)steller | Vrijdenker | Optimistische realist
■ ■ ■ ■ ■
■ SCHERP AAN DE WIND ZEILER
■ subtiliteit & humor tegen benauwde kaders
■ Wereldburger in een stadje met dorpse denkbeelden.
■ Dichters, schrijvers, cartoonisten en columnisten corrigeren? U heeft nog veel te leren!
■ If you can not stand the heat: get out of the kitchen
■ Democratie is ook maar een woord
■ Elke les is er één.
■ Schrijven is een kunst, lezen des te meer.
■ Ik ben niet anders, ik kijk anders naar de dingen.
■ ■ ■ ■ ■

5 Reacties

  1. Hans van der Burg
    14 mei 2018 at 11:56

    Touché ….

  2. Marja Gerkema
    14 mei 2018 at 11:33

    Wederom weer een briljant stukje van deze schrijver. De nieuwe coalitie is druk doende met bijschaven van hun voorgaande beleid. Is hard nodig. Ze doen er dan ook lang over, wat langer kan ook wel. Dus wie weet kunnen ze alle genoemde pijnpunten er ook nog in verwerken.
    De bewonerscommissie van de Vliet blijft overigens wel vol inzetten op alle huidige activiteiten over naar de nieuwe ‘Vliet’, dus ook de biljarters!
    En Ton, lekker met of zonder zonnebril blijven genieten van de zon hoor.

  3. bea scheurwater
    14 mei 2018 at 11:05

    De waarheid is hard

  4. Ton
    14 mei 2018 at 09:48

    He…wat jammer nou om zulk een opsomming van cynisme te moeten lezen na zo,n mooi weekend. We zeiden zaterdag net tegen elkaar, tijdens het eten van een ijsje op de Markt, het eindelijk een gezellig stadje gaat worden met die gevulde terrasjes.

    Ik ben dan wel iemand die heeft gestemd maar vaak zie ik daarna gebeuren dat het er in de praktijk van besturen anders aan toe gaat dan beloofd in een verkiezings programma dus kan ik me wel iets indenken dat sommige mensen niet meer gaan stemmen.

    Tenslotte is stemmen een recht en geen plicht.

    Maar..is bovenstaand schrijver er van overtuigd dat als er 100% had gestemd van de inwoners van Maassluis, het dan ineens een bruisende/schone/van hondepoep verloste stad zou gaan worden??

    Droom/slaap gerust verder en hou je roze of donkere bril gerust op, dan ziet het er ook wat anders uit op straat.

    • 14 mei 2018 at 10:49

      We zullen het de schrijver vragen. Wel fijn voor jullie dat een zonnige dag al het andere overstraalt.