Het Zomercarnaval in Rotterdam was er weer. Een jaarlijks terugkerend evenement waar aardig wat mensen op af komen. Alleen was het dit jaar wel iets anders dan voorgaande jaren gezien het verbod op sexy dansen. Of vulgair dansen zoals ze het noemen. Dansen die seksueel suggestief zijn of als ordinair beschouwd kunnen worden, zijn voorgoed verleden tijd. Nu is de vraag: Wie bepaalt dat? Iedereens interpretatie is weer anders. En waar het voor de een gewoon dansen is, kan het voor de ander ordinair zijn. Hoe willen ze dat handhaven? Staan er dan mensen met fluitjes die de hossende mensenmassa van het festivalterrein verwijderen?

Het hoort er ook gewoon bij. Je weet dat, wanneer je naar het zomercarnaval gaat, je niet naar een remake van Sister act gaat. Toch? Bloot en schuddende billen staan centraal. Als je dat niet aanstaat, dan ga je toch gewoon niet? De organisatie heeft dit overigens besloten en niet de overheid. Gewoon even ter verduidelijking. De overheid bemoeit zich tegenwoordig met heel veel dingen, maar de manier van dansen is daar (nog) niet een van. De organisatie heeft hiervoor gekozen zodat het een familiefeest blijft. Alsof die tere kinderzieltjes niet al van alles gewend zijn met die filmpjes op YouTube. Kijk maar eens naar een gemiddelde muziekvideo en de naakte lichamen vliegen je om de oren. Om over het taalgebruik nog maar te zwijgen. Maar schuddende billen op straat, dat mag dan niet. Zeker niet wanneer ze ergens tegenaan schudden. Ik vind dat betutteling ten top.

Pride
Wat is het volgende? De gaypride? Daar staan ook mensen in de meest bijzondere outfits, Zelfs met blote, al dan niet beschilderde en met glitter beplakte, snikkels. Die dansen toch ook niet lieflijk de vogeltjesdans? Ook daar geldt: wil je dat niet zien? Dan ga je niet! Niemand verplicht je om naar dergelijke evenementen te gaan. Ik ga er bewust niet naartoe omdat ik geen behoefte heb aan halfnaakte mensen in “bijzondere” pakjes die elkaar op een bootje af staan te lebberen. En even voor de duidelijkheid, als het allemaal heterostellen waren geweest zou ik daar evenmin op zitten te wachten. Het is niet mijn ding. Dus ga ik niet. Simpel. Wat een ander doet, moet een ander toch zelf weten. Je weet wat je kunt verwachten wanneer je naar een dergelijk evenement gaat. Hetzelfde voor het Zomercarnaval. Wat ik overigens, in mijn bescheiden mening, een stuk familievriendelijker vind.

Belangrijkere zaken
En gaan we ons nu echt druk maken over een manier van dansen? Is dat waar we nu als volk op uitgekomen zijn? Muggenziften over het al dan niet schuren van billen? Zijn er niet veel urgentere zaken om ons druk over te maken? Zoals de leegloop van de tweede kamer? Het wachtgeld wat al die lui gaan opstrijken? Dat is iets waar ik me namelijk veel drukker om kan maken. Zij nemen ontslag. Houden het voor gezien. Maar worden vervolgens wel nog jarenlang doorbetaald. Wanneer het “klootjesvolk” hun baan opzegt hebben ze niets. Geen WW. Niets. Daarom is bij mij het gezegde: “Je moet geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt” erin geramd. In de politiek werkt dat blijkbaar anders. Dan mag je jouw schoenen weggooien en de komende jaren op de schoenen van de belastingbetaler lopen. Of dansen, mits ze in Rotterdam een bezoekje brachten aan het Zomercarnaval.

Politieke leegloop
Ik vind het persoonlijk niet erg dat zoveel mensen in de tweede kamer het voor gezien houden. Een frisse wind door Den Haag kan geen kwaad. Tijd voor nieuw bloed. Maar ik snap niet dat de wachtgeldregeling is zoals hij is. Waarom is er zo’n groot verschil tussen de politiek en Jan met de pet? Waarom is de WW er alleen wanneer je, buiten jouw schuld om, zonder werk komt te zitten? Met een maximum per dag en voor maximaal 2 jaar? Terwijl wachtgeld ook uitgekeerd wordt bij vrijwillig vertrek, een veel hoger maximum kent en voor de duur van MINIMUM twee jaar is? Met als enige uitzondering mensen die korter dan 3 maanden hun functie bekleed hebben. Zij krijgen maximaal 6 maanden wachtgeld. Alsof de baantjescarrousel voor politieke figuren niet altijd blijft draaien? Zij zullen niet te maken hebben met leeftijdsdiscriminatie. Zij hebben netwerken en ingangen waar het “klootjesvolk” alleen maar van kan dromen. Toch worden zij maximaal gesponsord terwijl wij het maar uit moeten zoeken.

Persoonlijk vind ik dat heel wat schokkender dan schuddende billen. Toch?


Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!