Klik voor de definitie van een column
  Een column is géén nieuwsartikel. Wat is het wel? Onderstaande maakt duidelijk dat je een column moet begrijpen door niet alleen de woorden tot je te nemen, maar door te bedenken welke  boodschap de columnist – mogelijk tussen de regels door –  aan de lezers geeft. Begrijp je de boodschap? Zie je wat de schrijver bedoelt? Daar kan ieder individu wat van vinden. Als het een eigen pijnplek is, kan de lezer de aanvechting hebben om helemaal erin mee te gaan of er volledig tegenin te gaan. Het is goed dat je als lezer weet wat (de waarde en betekenis van) een column is.
  • De aard van de journalistieke vorm van columns is dat deze informatief, leerzaam. onderhoudend maar ook kritisch, humoristisch (parodie, ironisch, sarcastisch, satirisch) en prikkelend kunnen zijn binnen een maatschappelijke context.
  • Waar de columnist dat zelf nodig acht, kunnen links in de tekst staan die naar achtergrondinformatie doorverwijzen
  • Wat voor de één een leuke of rake column is, is voor een ander onzin, een belediging of niet acceptabel. Youp van ’t Hek die met alles en iedereen de vloer aanveegt in zijn columns in het NRC wordt niet door iedereen gewaardeerd. Hetzelfde geldt voor Theo Holman in Het Parool en diverse andere columnisten.
  • Aan columnisten wordt door de Nederlandse rechter een grote mate van vrijheid toegekend in hun columns. Deze vrijheid kan zich ook uitstrekken tot teksten die, als ze buiten een column geschreven zouden zijn, als kwetsend of beledigend gekenmerkt worden.
Zie ook bijgaande definitie van wikipedia:  

© wikipedia

We hebben weer een heerlijke Nederlandse zomer. Verzuipen op de camping en tussen de buien door proberen te genieten van de zon. Zolang als ik mij kan herinneren wisselen de zomers elkaar af. Zo zijn we vorig jaar enorm verwend met een prachtige zomer. Het jaar ervoor was het vooral pompen of verzuipen. Dat was de zomer waarin mijn dochter graag naar Rotterdam wilde. Een tochtje op de Spido viel in het water omdat het zo hard regende dat je niets meer kon zien en de Koopgoot werd letterlijk de Koopsloot. Een beetje zoals deze zomer waarin de tuinen blank staan en standaard de paraplu mee moet.

Maar ook in mijn jeugd was het al zo. Wij gingen vroeger altijd naar een camping in Nederland en waar je de ene zomer leefde in korte broek, had je de volgende zomer standaard je regenpak aan. Stampen in de plassen en spelen in de modder was het leukste wat er was. Althans, toen ik klein was. Nu ik ouder ben snak ik eveneens naar zon. En bij modder denk ik (over het algemeen) te veel aan kleding wassen, schoonmaken en alle andere troep die daarbij komt kijken. Ik ben oud geworden. Zo oud dat ik niet meer echt kan genieten van het “dansen in de regen”. En dus ga ik zeuren. Zeuren over het gebrek aan zon. Over het feit dat we het grootste gedeelte van de vakantie binnen zitten. Zeiken over de kou. Het verpest mijn humeur. Hoe anders was dat toen ik zelf klein was?

Kramperen
Nu hebben wij nooit echt gekrampeerd met een tent. Wij gingen altijd voor de “luxere” stacaravan. Daardoor viel het level van verzuipen wel mee. Wanneer je nu in een tentje staat en je regent weg is dat waarschijnlijk een stuk minder prettig. Zeker wanneer je de verwachting had dat het een zomer zou worden zoals vorig jaar. Daar loop je dan, op de camping, schuilend onder een paraplu, hopend dat je wc-rolletje nog een beetje droog is wanneer je bij de hokjes aankomt. Zo niet, dan heb je wel echt een probleem. De wc’s zijn een modderpoel. Hoe goed de camping ze ook schoon probeert te houden. Alles is vies. Nat. Wanneer dat jouw enige vakantie is, dan mag je ook best zeuren vind ik. Zeker gezien de prijzen die je overal moet betalen. Maar dit is toch al jaren zo? Hollandse zomers zijn zo wisselvallig als het weer.

CO2
Helaas hebben we geen controle over het weer. Zelfs niet met CO2 uitstoot en dat soort zaken. Want ook 35 jaar geleden had je dit soort zomers. Toen had je ook hagelstenen ter grootte van tennisballen in Italië en omgeving. Bosbranden en hele hete zomers waren er toen ook al. Alleen heette het toen geen klimaatverandering. De kaarten kleurden toen groen met een vrolijk zonnetje. Nu kleurt hij, bij lagere temperaturen als toen, al rood. Dat doet iets met de perceptie. Want een rode kaart, dan moet het wel bloed verziekend heet zijn. En ik zeg niet dat er geen klimaatverandering is. Daar kan ik niet over oordelen, want ik heb daar niet voor gestudeerd. En het is ook zeker erg wat er allemaal gebeurd. Maar wat mij wel opvalt is dat de berichtgeving erover wel enorm aangepast is. Dat we doodgegooid worden met allerlei zaken die “schokkend” zouden moeten zijn maar in werkelijkheid al jaren spelen. Zo had je, volgens de site van het  KNMI, in Nederland, in 1911 een hittegolf van 7 dagen met een hoogste temperatuur van 33 graden. In 2022 duurde die 8 dagen en was de hoogste temperatuur 32,3 graden. Dat ontloopt elkaar echt niet veel. De langste hittegolf in Nederland was in 1975. Dat is informatie die je gewoon op kunt zoeken en uit een zogenaamde “betrouwbare” bron. Alleen is de perceptie nu anders. De berichtgeving is anders.

Genieten ondanks de regen
Maar aangezien we er toch niets aan kunnen veranderen kunnen we er maar beter het beste van maken. Proberen te dansen in de regen. En hopen dat het volgend jaar weer een heerlijke zonnige zomer wordt. Gelukkig hebben we nu, ten opzichte van 30 jaar geleden, wel Netflix, Disney plus en allerlei andere streamingsdiensten. Dus vervelen, dat hoeft niet meer.

Reageren? … Blader naar beneden plaats jouw reactie direct onder artikel [binnen 30 dagen na publicatiedatum]

⊗——het einde ——⊗

◄ klik voor Publicatieschema columnisten

voorliggende column is tot nu toe gelezen door: 208 lezers



Ontdek meer van MAASSLUIS.NU

Abonneer je om de nieuwste berichten naar je e-mail te laten verzenden.

Helga de Lelij

Helga de Lelij

Helga de Lelij│ Maandagcolumnist per 7/2017 │ Vrouw met kind en manloos huishouden │ Levensgenieter │ Blogger bij Love2bemama, FleurFlirt en Ik ben Helga │ (HRM bij Tedecon) │ Hard voor weinig en altijd… Ehm nooit.. Ehm dat dus!